Ir al contenido

Electorau de Saxonia

De Biquipedia
(Reendrezau dende Electorato de Saxonia)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Electorau de Saxonia
Kurfürstentum Sachsen
Estato d'o Sacro Imperio Romano Chermanico (y dimpués d'a Confederación d'o Rin)
1356 — 1806
Bandera Escudo d'armas
Situación de Electorau de Saxonia
Situación de Electorau de Saxonia
Mapa d'a Confederación d'o Rin en 1812 (con o territorio d'o Electorau de Saxonia marcado con ista color: Plantilla:Spaces).
Capital Dresde
Idioma oficial Alemán
Gubierno Monarquía
Elector
 • 1356
 • 1763-1806

Rodolfo I
Frederico Augusto III
Periodo historico Edat Meya-Edat Moderna
 • Bula d'Oro que fació convertir-se a Saxonia en un Electorau 1356
 • Partición entre a branca albertina y a branca ernestina 26 d'agosto de 1485
 • Dieta de Worms 28 de chinero - 25 de mayo de 1521
 • Paz de Westfalia 15 de mayo de 1648
 • Conversión en Reino 1806
Miembro de: Sacro Imperio Romano Chermanico (dica 1806)
Confederación d'o Rin (1806)

O electorau de Saxonia estió un estato d'o Sacro Imperio Romano Chermanico, establito en 1356 por a dita Bula d'Oro que fació convertir-se a Saxonia en un electorau con dreito a voto en a Dieta Imperial succedindo a o ducau de Saxonia-Wittemberg y a o margraviato de Misnia. Iste electorau despareixió en creyar-se a Confederación d'o Rin en 1806 ta convertir-se en o dito reino de Saxonia. Teneba a suya capital en a ciudat de Dresde y mientres a suya existencia tenió una gran importancia historica, estando os suyos prencipes-electors presents en cuantos momentos destacatos d'a Historia d'Europa.

O electorau se concedió a la Casa d'Ascania, continando en as suyas mans dica la muerte sin d'hereders d'Alberto III de Saxonia-Wittenberg en 1422, cuan l'emperador Sechismundo I d'o Sacro Imperio Romano Chermanico lo concedió a Frederico IV de Meissen (d'a Casa de Wettin), qui se convertió asinas en Frederico I de Saxonia, como premio por l'aduya que hi heba prestato mientres as Guerras Hussitas.