resisaat

Savet diwar an anv-gwan resis hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

resisaat /resiˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : resisaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ resis, pe resisoc'h
   • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

1. Ober d'un dra bennak bezañ resis, pe resisoc'h ; spisaat
   • — 'M eus ket ezhomm da resisaat.
     — Resisaat ? Resisaat petra ? Ne gomprenan tra... — (Vefa de Bellaing, Ar peskig ruz, Al Liamm niv. 178, Gwengolo-Here 1976, p. 316.)
   • — Ar gward-chase an hini eo, a resisaas Harry. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 85.)

• resisadenn

• amresisaat

• galleg : (se) préciser ^(fr)