Aesopicus
Latin
editEtymology
editAesōpus (“Aesop”) + -icus (“-ian”)
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ae̯ˈsoː.pi.kus/, [äe̯ˈs̠oːpɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈso.pi.kus/, [eˈs̬ɔːpikus]
Adjective
editAesōpicus (feminine Aesōpica, neuter Aesōpicum); first/second-declension adjective
- Aesopian, of or pertaining to Aesop
- 1611, Johannes Kepler, Strena seu de nive sexangula 19:
- Hanc enim in nive formatricem facultatem si scivisset illa Aesopicae fabellae adultera, persuadere marito potuisset, se ex nive concepisse spurioque suo non tam facile fuisset orbata calliditate mariti.
- If indeed that adulteress of the Aesopian fable had known of this formative faculty in snow, she could have convinced her husband, that she had conceived from snow, and would not have been so easily deprived of her illegitimate child by her husband’s shrewdness.
- Hanc enim in nive formatricem facultatem si scivisset illa Aesopicae fabellae adultera, persuadere marito potuisset, se ex nive concepisse spurioque suo non tam facile fuisset orbata calliditate mariti.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Aesōpicus | Aesōpica | Aesōpicum | Aesōpicī | Aesōpicae | Aesōpica | |
Genitive | Aesōpicī | Aesōpicae | Aesōpicī | Aesōpicōrum | Aesōpicārum | Aesōpicōrum | |
Dative | Aesōpicō | Aesōpicō | Aesōpicīs | ||||
Accusative | Aesōpicum | Aesōpicam | Aesōpicum | Aesōpicōs | Aesōpicās | Aesōpica | |
Ablative | Aesōpicō | Aesōpicā | Aesōpicō | Aesōpicīs | |||
Vocative | Aesōpice | Aesōpica | Aesōpicum | Aesōpicī | Aesōpicae | Aesōpica |
References
edit- “Aesopicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Aesopicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.