Jan van EYCK (naskiĝis antaŭ 1395, mortis antaŭ la 9-an de julio 1441) estis frutempa flandra pentristo, kiu aktivis en Bruĝo kaj estas rigardata kiel unu el la plej eminentaj pentristoj de la 15-a jarcento en la Malaltaj Landoj. Li plej famiĝis pro sia pentraĵo titolita La geedzoj Arnolfini[1], sed gravas ankaŭ la Genta altaro, ankaŭ nomita La dia ŝafido.

Jan van Eyck
Portreto de Homo kun Turbano, eble memportreto, pentrita en 1433
Persona informo
Jan van Eyck
Naskiĝo antaŭ 1395
en Maaseik ?
Morto antaŭ la 9-a de julio 1441
en Bruĝo
Tombo St. Donatian's Cathedral (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio katolika eklezio vd
Nacieco flandro
Lingvoj nederlanda vd
Ŝtataneco Suda Nederlando Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Jan van Eyck
Familio
Gefratoj Hubert van Eyck (en) Traduki, Lambert van Eyck (en) Traduki kaj Margaretha van Eyck (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Margareta van Eyck (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo pentristo
desegnisto
arkitekto
iluministo
konstrua desegnisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en BruĝoLilloHago • Sluis-Aardenburg • Arraiolos • Cascais • LisbonoPortalegre • Baiona • Falmouth • Plymouth • Sandwich • Shoreham vd
Verkado
Verkoj La geedzoj Arnolfini ❦
Dresden Triptych ❦
Lucca Madonna ❦
Genta altaro ❦
Madonna of Chancellor Rolin vd
Sukcesis kiel pentristo
Reprezentaj verkoj La geedzoj Arnolfini, Genta altaro
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Laŭ la franca-burgundia-flandra libropentrado, li estas fondinto de la tabul-pentrado en la Malaltaj Landoj, kun Robert Campin kaj lia frato Hubert van Eyck.

Biografio

redakti

La naskoloko de Jan van Eyck ne estas precize konata. Van Eyck povas signifi "el (la loko nomita) Eyck", kiu povus referenci al la limburga urbo Maaseik[2].

Lin mencias dokumento unuafoje en 1422, kiel kortegan pentriston de Johano de Bavario en Hago[2]. Post la morto de Johano en 1425, Van Eyck iĝis kortega pentristo de la influa princo de Valoise Filipo la Bona. Van Eyck estis lia ĉambelano kaj porokaza reprezentanto en Lille kaj Bruĝo.

Jan van Eyck mortis en Bruĝo en 1441. Oni entombigis lin 9-an de julio 1441 en la katedralo Sankta Donato[1] (malkonstruita en la Franca revolucio[3]). Pri li memorigas statuo en la placo Jan van Eyck (Jan van Eyckplein) meze de Bruĝo.

Vidu ankaŭ

redakti

Referencoj

redakti