Patrice de Mac Mahon

3. forseti Frakklands (1808-1893)

Patrice de Mac Mahon, hertogi af Magenta[1] (13. júní 1808 – 17. október 1893) var franskur herforingi, hermarskálkur og stjórnmálamaður. Hann var tímabundinn þjóðhöfðingi Frakklands frá 1873 til 1875 og síðan annar forseti þriðja franska lýðveldisins frá 1875 til 1879. Mac Mahon var heittrúaður kaþólikki, íhaldsmaður og konungssinni sem hafði andstyggð á sósíalisma og vantreysti lýðveldissinnum.

Patrice de Mac Mahon
Forseti Frakklands
Í embætti
24. maí 1873 – 30. janúar 1879
ForsætisráðherraAlbert de Broglie
Ernest Courtot de Cissey
Louis Buffet
Jules Armand Dufaure
Jules Simon
Albert de Broglie
Gaëtan de Rochebouët
Jules Armand Dufaure
ForveriAdolphe Thiers
EftirmaðurJules Grévy
Persónulegar upplýsingar
Fæddur13. júní 1808
Sully, Frakklandi
Látinn17. október 1893 (85 ára) Montcresson, Frakklandi
MakiÉlisabeth de Mac Mahon
TrúarbrögðKaþólskur
BörnMarie Armand Patrice de Mac Mahon (1855-1927), Eugène de Mac Mahon (1857-1907), Emmanuel de Mac Mahon, (1859-1930), Marie de Mac Mahon (1863-1954)
HáskóliÉcole spéciale militaire de Saint-Cyr
StarfHerforingi

Mac Mahon var af írskum ættum en forfeður hans höfðu flúið til Frakklands eftir dýrlegu byltinguna árið 1689. Hann átti frækinn hernaðarferil á valdatíð Napóleons III í Frakklandi og barðist meðal annars í Krímstríðinu og ítölsku sameiningarstríðunum. Eftir frækinn sigur sinn í orrustu við Magenta í öðru ítalska sameiningarstríðinu veitti Napóleon III Mac Mahon titilinn hertogi af Magenta. Í fransk-prússneska stríðinu særðist Mac Mahon og var síðan tekinn til fanga í orrustunni við Sedan. Eftir uppgjöf Frakka gegn Þjóðverjum í janúar 1871 var Mac Mahon falið að stýra her til að berja niður Parísarkommúnuna. Í hatrömmum bardaga sem varð síðar kallaður „blóðuga vikan“ („la semaine sanglante“) gersigraði Mac Mahon kommúnumennina og tók marga þeirra af lífi. Orðstír hans beið þó ekki hnekki fyrir ofbeldið heldur varð hann að hetju í augum franskra hægrimanna.[2]

Eftir afsögn Adolphe Thiers var Mac Mahon kjörinn forseti franska lýðveldisins. Kjör hans til forseta þótti boða endurreisn konungdæmisins enda var Mac Mahon mjög hallur undir einveldissinna í ríkisstjórnunum sem hann myndaði. Hann tók þó alvarlega hlutverk sitt sem hlutlaus verndari stjórnarskrárinnar og hafnaði því að hann hygðist fremja valdarán í nafni konungssinna. Mac Mahon neitaði að funda með leiðtogum lýðveldissinna og ýtti á eftir þingræði þar sem þingið kysi ríkisstjórnina en krafðist þess einnig að til yrði efri þingdeild. Hann leysti síðar upp fulltrúaþingið og reitti þjóðina svo til reiði að lýðveldissinnar unnu stórsigur í næstu kosningum. Mac Mahon sagði stuttu síðar af sér og settist í helgan stein.[3]

Tilvísanir

breyta
  1. Gabriel de Broglie (2000). Mac Mahon. Perrin. bls. 17.
  2. Hutton, Patrick H., Historical Dictionary of the French Third Republic. (Greenwood Press, New York, 1986) pp. 587-88
  3. „Útlendar frjettir frá vordögum 1878 til vordaga 1879“. Skírnir (01.01.1879), Bls. 3-174


Fyrirrennari
Adolphe Thiers
Forseti Frakklands
18731879
Eftirmaður
Jules Grévy