§ 1.

Med fiende er i denne lova meint:

Med fiendeområde er i denne lova meint område som fiendestat har høgste retten (suvereniteten) over. Det same gjeld område som Kongen eller den han gjev fullmakt har fastsett skal reknast for fiendeområde.

Kongen eller den han gjev fullmakt kan fastsetja at andre rettssubjekt og enn dei som er nemnde i første leden skal reknast for fiende etter denne lova. På same måten kan det fastsetjast at rettssubjekt som kjem inn under føresegnene i første leden, ikkje skal reknast for fiende.

§ 2.

Fiendegods etter denne lova er etternemnde eigedomsverde når dei høyrer ein fiende til:

Lova gjeld ikkje for krigsmateriell og anna som er serleg tilskipa for militære føremål eller herfang som er tatt av norske eller allierte militærstyrkar, utan det blir fastsett av Kongen eller den han gjev fullmakt.

§ 3.

Fiendegodset blir styrt av Direktoratet for fiendegods^​1 under leiing av ein direktør. Kongen eller den han gjev fullmakt kan nemne opp eit råd og elles gjeva nærare organisasjons- og arbeidsføresegner for direktoratet.

Utgiftene med verksemda blir tekne av dei verde som direktoratet styrer med.

§ 4.

Alle som skuldar pengar eller andre ytingar til fienden eller som eig, sit inne med, forvarar, råder over eller har tilsyn med fiendegods, pliktar å melda dette til Direktoratet for fiendegods på den måten og innan den frist som direktoratet fastset. Det same gjeld alle som styrer eller er med i styringa av norske selskap eller andre føretak som fienden har part i. Direktoratet kan med ålmenne reglar eller serleg føresegn gjera unnatak frå meldeplikta.

Direktoratet kan gjera etterrøkjingar til å få oversyn over fiendegods. Med tilføre av dette kan det krevja opplysning av offentlege og kommunale styre-makter, einskildmenn og institusjonar. Det kan og krevja å få granska registrerte rekneskapsopplysninger, rekneskapsmateriale, forretnings-, styre- og møtebøker og andre dokument og bøker. Er det turvande kan det krevja å få sjå over verde eller stader der det finst verde. Politiet skal hjelpa til med slike etterrøkjingar, når direktoratet krev det. Direktoratet kan gjeva tingretten pålegg om å registrera og om det trengst forsegla fiendegods i vedkomande domssokn. Den lovsette teiingsskyldnaden for offentlege tenestemenn, bankar, sakførarar, meklarar og andre fritek ikkje frå plikt til å gjeva melding eller opplysningar etter denne lova eller føresegner som er gjevne med heimel i den.

Alle som i tenesta får opplysningar etter denne paragrafen, skal så langt det ikkje strider mot tenesteplikta, teia heilt med det som dei har fått vita. Dei må ikkje i si næringsverksemd gjera bruk av løynhaldne driftsgreier eller framgangsmåtar, som dei på denne måten har fått kjennskap til.

§ 5.

Det er forbode å betale skuld til fienden eller å avhenda, leggja hefte på, bruka opp eller annleis råda over fiendegods på slik måte, at det kjem bort eller minkar serleg i verde. Direktoratet for fiendegods kan med ålmenne reglar eller serleg løyve gjera unnatak frå dette forbodet.

Rettshandel i strid med forbodet i førre leden er utan rettsverknad. God tru gjev ingen heimel for å vinna eigedomsrett eller annan rett til fiendegods. Unnatak gjeld likevel for pengar og for aksjar og skuldbrev som er utferda til ihendehavaren.

Utlegg og anna tvangsfullføring i fiendegods kan ikkje fremjast utan samtykke frå Direktoratet for fiendegods. Det same gjeld inndraging i konkursbu.

§ 6.

Direktoratet for fiendegods kan gjera gjeldande alle dei rettane fienden har til gods som nemnt i § 2 og er i så måte legitimert til å handla på vegner av fienden. Dette gjeld endå om rettane er knytte til dokument som ein ikkje har til stades. Er retten tinglyst eller innført i offentleg register, bør det gjerast merknad om det i registeret.

§ 7.

Direktoratet for fiendegods kan ta dei rådgjerder som det held turvande til å tryggja, halda ved like eller utnytta fiendegods som det har til styring, eller som den ophavelege eigaren, innehavaren eller annan styrer sjølv med samtykke og under kontroll av direktoratet. Dersom det er tenleg kan godset seljast og vederlaget takast under styring på vanleg måte. Næringsverksemd som høyrer fienden til, kan takast under styring av ein styrar som direktoratet nemner opp. Styraren skal etter nærare tilvisingar og under kontroll av direktoratet ta dei rådgjerder som føremålet krev.

§ 8.

Ikkje oppfylte økonomiske kontrakter med dei rettssubjekt som er nemnde i § 1 bokstav a, c og d, fell bort ved krigsutbrotet utan Direktoratet for fiendegods fastset at dei skal gjelda framleis.

Når slike kontrakter som er nemnde i første leden heilt eller i nokon mon er oppfylde av fienden, kan direktoratet krevja å gå inn i dei. Nyttar det ikkje denne retten, kan det gjera gjeldande alle rettar som bortsett frå krigstilstanden hadde tilkome fienden då kontrakten fall bort.

Ifall fienden ikkje har oppfylt kontrakten heilt ut, er det ikkje høve til å gå inn i kontrakten utan at dei attstående skuldnadene blir oppfylt med dei avvik som kan fylgja av lov eller onnor bindande føresegn. Oppfylling kan i dette tilfelle ikkje krevjast utan at kravet blir framsett innan rimeleg tid etter at det vart høve til det.

§ 9.

Med dei unnatak som går fram av denne paragrafen eller føresegner som er gjevne med heimel i paragrafen, skal føresegnene i denne lova gjelda tilsvarande så langt dei høver for gods som nemnt i § 2 bokstav a-h når det høyrer til fysisk person som bur eller har fast tilhald på eit område som er hersett av fienden, eller juridisk person som har setet sitt på slikt område.

Gods som nemnt i førre leden kan ikkje seljast utan det er kjøpt eller tilverka for å seljast eller det er fare for verdmink eller det vil føra med seg etter måten altfor store utgifter å halda det ved like.

Kontraktar mellom personar som nemnt i første leden skal gjelda framleis dersom dei ikkje fell bort etter dei rettsreglar som elles gjeld.

Når det gjeld gods som nemnt i første leden kan Kongen eller den han gjev fullmakt, også elles gjeva føresegner som avvik frå denne lova.

§ 10.

Kongen eller den han gjev fullmakt kan gjeva nærare føresegner til gjennomføring av denne lova.

§ 11.

Bryt nokon denne lova eller føresegner gjeve med heimel i lova, blir han straffa med bot eller med fengsel opp til eitt år eller med båe desse straffene. Er brotet gjort av aktløyse, er straffa bot.

Det blir ikkje påtala utan etter krav frå Direktoratet for fiendegods. Dette gjeld likevel ikkje brot mot føresegnene i § 4, siste leden.

Føresegnene gjeld og handlingar som norsk statsborgar eller nokon som har heime i Noreg, har gjort i utlandet.

§ 12.

Kongen fastset kva dag denne lova skal ta til å gjelda.

Kongen eller den han gjev fullmakt, fastset i kor stor mon lova skal gjelda på Svalbard.

Lov om fiendegods o.a. frå 22. mars 1946^​1 skal framleis gjelda for gods som kjem inn under lova.