Naar inhoud springen

Kim Sands

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kim Sands
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Miami Beach, FL, VS
Geboortedatum 11 oktober 1956
Profdebuut 1978
Met pensioen 1988
Totaal prijzengeld 199.233 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 43–47
Titels 0
Hoogste positie 44e (2 april 1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1978)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1981, 1983, 1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1981, 1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1980–1984, 1986)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 37–38
Titels 1
Hoogste positie 31e (17 augustus 1987)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1982)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1979–1981)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1985)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 2–7
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1979, 1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1986)
Laatst bijgewerkt op: 7 december 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1978 [1] 128
1979 [2] 117
1980 [3] 60
1981 [4] 60
1982 [5] 112
1983 66
1984 107 [6] 70
1985 128 [7] 51
1986 128 38
1987 364 116
1988 527

Kim Sands (Miami Beach,[8] 11 oktober 1956[9]) is een voormalig tennis­speelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Sands was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1978 tot en met 1988.

Sands debuteerde in 1978 op het Jackie Cooper Open in Oklahoma City.[10] In december van dat jaar had zij ook haar grandslam­debuut, op het Australian Open, waar zij de Australische Sue Saliba versloeg.[11] Sands stond in 1981 voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Nashville – zij verloor van de Australische Susan Leo.[12] In 1984 bereikte zij nogmaals een finale, op het WTA-toernooi van Denver waar zij het moest afleggen tegen landgenote Mary-Lou Piatek.[13]

Haar beste grandslam­resultaat is het bereiken van de tweede ronde, op alle grandslamtoernooien behalve het US Open. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 44e plaats, die zij bereikte in april 1984.[14]

Sands behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Samen met Jodi Applebaum, ook uit Miami,[15] bereikte zij in 1978 de dubbelspelfinale van het Mid West Journal Open-toernooi in Sioux City (Iowa) – zij verloren van Cindy Ursich en Stacy Bowman.[16] Sands had in 1979 haar grandslam­debuut, op Roland Garros, aan de zijde van de Chileense Silvana Urroz. Luttele weken later kwalificeerde zij zich voor Wimbledon, geflankeerd door landgenote Andrea Whitmore – hier won Sands haar eerste twee grandslam­partijen.[17] Zij stond in 1981 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Hershey (Pennsylvania), samen met haar landgenote Andrea Buchanan – zij verloren van het Amerikaanse koppel Laura duPont en Barbara Jordan.[18] Een maand later veroverde Sands haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Inglewood (nabij Los Angeles), samen met de Australische Susan Leo, door het Amerikaanse koppel Mareen Louie en Marita Redondo te verslaan.[19]

Haar beste grandslam­resultaat is het bereiken van de derde ronde, op alle grandslamtoernooien behalve het Australian Open. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 31e plaats, die zij bereikte in augustus 1987.[14]

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Sands de derde ronde, op Roland Garros 1984 samen met Haroon Ismail uit Zimbabwe.

Sands was de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die een studiebeurs kreeg aan de Universiteit van Miami,[20] waar zij werd gediplomeerd als Bachelor of Education.[21] Zij geeft 35 jaar[21] tennisles in de regio Miami,[20] waarvan acht jaar als hoofdtenniscoach aan de universiteit.[21]

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score ref
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1981-02-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville tapijt (i) Vlag van Australië Susan Leo 6-7, 3-6 [12]
2. 1984-01-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek 1-6, 1-6 [13]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1981-03-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Inglewood tapijt (i) Vlag van Australië Susan Leo Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie
Vlag van Verenigde Staten Marita Redondo
6-1, 4-6, 6-1 [19][22][23]
verloren finales
1. 1981-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Andrea Buchanan Vlag van Verenigde Staten Laura duPont
Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan
5-7, 3-6 [18]
2. 1986-03-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
6-7, 1-6 [24]
3. 1986-09-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa hardcourt Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
5-7, 2-6 [25]
4. 1987-02-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van Sovjet-Unie Svetlana Parchomenko
Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko
4-6, 4-6 [26]

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1978 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986
Vlag van Australië Australian Open 2R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 2R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987
Vlag van Australië Australian Open 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 1R 3R 2R 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1979 1981 1982 1984 1985 1986  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 1R 1-3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 1-3
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 0-1
[bewerken | brontekst bewerken]