Naar inhoud springen

Rachel McQuillan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rachel McQuillan
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Geboorteplaats Merewether, NSW, Australië
Geboortedatum 2 december 1971
Woonplaats Newcastle, NSW, Australië
Lengte 1,70 m
Gewicht 59 kg
Profdebuut 1987
Met pensioen 2003
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.622.632 US dollar
Coach Ted McQuillan (vader)
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 389–313
Titels 0 WTA, 14 ITF
Hoogste positie 28e (17 juni 1991)
Olympische Spelen 1e ronde (1992, 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1990, 1991)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1990, 1993–1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 405–274
Titels 5 WTA, 21 ITF
Hoogste positie 15e (22 juni 1992)
Olympische Spelen Brons brons (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1990, 1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1989–1991, 1993, 1994, 1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1991, 1992)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 51–41
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1995, 1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1994, 1996, 1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1990, 1996)
Laatst bijgewerkt op: 10 augustus 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Rachel McQuillan (Merewether, 2 december 1971) is een voormalig tennis­speelster uit Australië. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1987 tot en met 2003. Ondanks een operatie aan haar rechterelleboog (in 2001), werd zij door deze blessure uiteindelijk toch gedwongen om met tennis te stoppen.[1]

McQuillan debuteerde in 1986 op het ITF-toernooi van Sydney (Australië). Op datzelfde toernooi een jaar later stond zij voor het eerst in een finale – toen veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Kristine Radford te verslaan. In totaal won zij veertien ITF-titels, de laatste in 2003 in Bendigo (Australië).

Eind 1987 speelde McQuillan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brisbane. Zij stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Athene – zij verloor van de Zweedse Cecilia Dahlman. McQuillan veroverde nooit een WTA-enkelspeltitel – wel bereikte zij zes keer de finale, voor het laatst in 1994 in Hobart. McQuillan nam deel aan de Olympische spelen van 1992 in Barcelona en aan die van 1996 in Atlanta – in beide gevallen kwam zij niet voorbij de eerste ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 28e plaats, die zij bereikte in juni 1991.

McQuillan behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Melbourne (Australië) samen met landgenote Rennae Stubbs. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Auburn (Australië), samen met landgenote Jo-Anne Faull – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Australische duo Kirrily Sharpe en Janine Thompson te verslaan. In totaal won zij 21 ITF-titels, de laatste in 2002 in Nuriootpa (Australië).

In 1988 speelde McQuillan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sydney, weer samen met Jo-Anne Faull. Zij stond in 1990 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tokio, ook nu samen met Jo-Anne Faull – zij verloren van het koppel Gigi Fernández en Elizabeth Smylie. In 1991 veroverde McQuillan haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Schenectady, samen met de Duitse Claudia Porwik, door het Amerikaanse koppel Nicole Arendt en Shannan McCarthy te verslaan. In 1992 speelde zij, met Nicole Provis aan haar zijde, op de Olympische spelen in Barcelona – zij behaalden er een bronzen medaille. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 2001 in Tokio, samen met de Zuid-Afrikaanse Liezel Huber.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de vijftiende plaats, die zij bereikte in juni 1992.

Haar beste resultaat in het gemengd dubbelspel is het bereiken van de halve finale – samen met David Macpherson presteerde zij dit vier keer.[1]

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1990–2001 nam McQuillan negen keer deel aan het Australische Fed Cup-team. Ook hier was zij in het dubbelspel succesvoller: daarin won zij 63% van haar partijen (5 uit 8) – in het enkelspel was dat 25% (6 uit 24).

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1987 360 304
1988 164 116
1989 79 71
1990 39 53
1991 36 31
1992 38 20
1993 112 46
1994 61 37
1995 69 64
1996 186 59
1997 49 44
1998 177 40
1999 211 75
2000 110 74
2001 70 50
2002 208 162
2003 263 115
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1989-09-17 Vlag van Griekenland WTA Athene gravel Vlag van Zweden Cecilia Dahlman 3-6, 6-1, 5-7 details
2. 1990-01-07 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava 4-6, 0-6 details
3. 1990-09-16 Vlag van Oostenrijk WTA Kitzbühel gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch 6-7, 4-6 details
4. 1991-05-26 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Radomira Zrubáková 6-7, 6-7 details
5. 1992-01-05 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Australië Nicole Provis 3-6, 2-6 details
6. 1994-01-15 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Japan Mana Endo 1-6, 7-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1991-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Duitsland Claudia Porwik Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
Vlag van Verenigde Staten Shannan McCarthy
6-2, 6-4 details
2. 1993-08-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Duitsland Claudia Porwik Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van Duitsland Barbara Rittner
4-6, 6-4, 6-2 details
3. 1993-09-19 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Duitsland Karin Kschwendt Vlag van Verenigde Staten Debbie Graham
Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel
1-6, 7-6, 6-2 details
4. 2000-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Lisa McShea Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Kazachstan Irina Seljoetina
6-3, 7-6 details
5. 2001-10-07 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber Vlag van Chinees Taipei Janet Lee
Vlag van Indonesië Wynne Prakusya
6-2, 6-0 details
verloren finales
1. 1990-02-04 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
2-6, 2-6 details
2. 1990-09-30 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Australië Louise Field
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier
6-7, 7-6, 6-7 details
3. 1991-09-29 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
3-6, opg. details
4. 1992-02-09 Vlag van Japan WTA Osaka tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Australië Rennae Stubbs
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
6-3, 4-6, 5-7 details
5. 1992-05-03 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Radomira Zrubáková Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Amanda Coetzer
Vlag van Argentinië Inés Gorrochategui
6-4, 3-6, 6-7 details
6. 1992-09-20 Vlag van Frankrijk WTA Parijs gravel Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
5-7, 1-6 details
7. 1994-01-09 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Australië Jenny Byrne Vlag van Italië Laura Golarsa
Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva
3-6, 1-6 details
8. 1994-01-15 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Australië Jenny Byrne Vlag van Verenigde Staten Linda Wild
Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin
5-7, 6-4, 6-7 details
9. 1994-08-07 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ginger Helgeson Vlag van Tsjechië Jana Novotná
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez
3-6, 3-6 details
10. 1997-05-24 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Edinburgh gravel Vlag van Japan Nana Miyagi Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
Vlag van Nederland Manon Bollegraf
1-6, 6-3, 5-7 details
11. 1998-05-23 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Australië Nicole Pratt Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van België Dominique Monami
3-6, 1-6 details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 4R 4R 3R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 11-16
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 4R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 6-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 4-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 3R 1R 1R 1R 4R 1R 1R 2R 8-11

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R KF 1R 3R 2R 1R 1R 2R 2R KF 1R 1R 3R 1R 2R 15-16
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 3R 3R 3R 3R 1R 3R 1R 1R 2R 2R 1R 1R 2R 15-14
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 3R 1R 3R 1R 2R 3R 1R 1R 1R 1R KF 1R 1R 11-15
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R KF KF 3R 2R 2R 2R 2R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 14-15

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R KF HF 2R 2R 2R 1R 2R KF KF 14-10
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 1R 3R 1R HF 2R KF HF 2R 2R 17-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 2R 3R 1R 3R 1R 3R 2R 1R 1R 1R 1R 8-14
Vlag van Verenigde Staten US Open HF 1R 2R KF HF KF 2R 12-7
[bewerken | brontekst bewerken]