Naar inhoud springen

Susan Leo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Susan Leo
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Sue
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Geboorteplaats Brisbane, Qld, Australië
Geboortedatum 10 april 1962
Lengte 1,64 m
Profdebuut 1976
Met pensioen 1989
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 201.037 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 52–89
Titels 3
Hoogste positie 77e (31 december 1981)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1980, 1981)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1982)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1981, 1983, 1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1980)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 101–124
Titels 6
Hoogste positie 61e (9 december 1985)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1980, 1982)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1981, 1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1982–1984)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–2
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1980)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1978)
Laatst bijgewerkt op: 6 juli 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Susan Leo (Brisbane,[1] 10 augustus 1962[2]) is een voormalig tennis­speelster uit Australië. Leo speelt rechts­handig. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1976 tot en met 1989.

Leo debuteerde in 1976 op plaatselijke toernooien. In mei van dat jaar won zij de Maroochy Championships in Nambour (Australië).[3] In december 1976 won zij het vooraanstaande Queensland State Open-toernooi in Brisbane.[4] In totaal won zij drie internationale enkelspeltitels, de laatste in 1981 in Nashville.[5]

In december 1977 had Leo haar grandslamdebuut op het Australian Open. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst, voor zover bekend, is de 77e plaats, die zij bereikte in december 1981.[6]

Leo behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij bereikte elfmaal een inter­na­tio­nale finale – zij won er zes (alle op het Noord-Amerikaans continent), waarvan vier met de Canadese Marjorie Blackwood.

In december 1977 had Leo haar grandslamdebuut op het Australian Open, samen met de Britse Cathy Drury. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op Wimbledon 1981 en andermaal op Wimbledon 1982, beide met de Canadese Marjorie Blackwood aan haar zijde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 61e plaats, die zij bereikte in december 1985.[7][8]

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1980–1983 maakte Leo deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 11–3. In 1980 bereikten zij de finale van de Wereldgroep, die zij verloren van de Amerikaanse dames.[9]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1979 [10] 109
1980 [11] 89
1981 [6] 77
1982 [12] 78
1983 [13] 113
1984 [14] 96 [15] 78
1985 [16] 193 [7] 63
1986 143 113
1987 203 227
1988 442

Finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score ref
gewonnen finales
1. 1976-12-12 Vlag van Australië WTA Brisbane gras Vlag van Australië Donna Kelly 7-5, 7-6 [4][17]
2. 1980-01-13 Vlag van Australië WTA Perth gras Vlag van Australië Jenny Dimond 6-1, 0-6, 6-1 [18]
3. 1981-02-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Kim Sands 7-6, 6-3 [19]
verloren finales
geen

Finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1980-02-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Roanoke tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Rita Agassi Vlag van Verenigde Staten Betsy Blaney
Vlag van Nederland Mariëtte Pakker
6-3, 7-5 [20]
2. 1981-01-18 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt (i) Vlag van Canada Marjorie Blackwood Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eva Pfaff
5-7, 7-6, 7-6 [21]
3. 1982-01-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Fort Myers hardcourt (i) Vlag van Canada Marjorie Blackwood Vlag van Brazilië (1968-1992) Patricia Medrado
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro
2-6, 6-1, 6-2 [22]
4. 1982-01-24 Vlag van Canada WTA Montréal hardcourt (i) Vlag van Canada Marjorie Blackwood Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor
Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan
6-2, 6-4 [23][24]
5. 1982-01-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Pittsburgh tapijt (i) Vlag van Canada Marjorie Blackwood Vlag van Australië Brenda Remilton
Vlag van Australië Sue Saliba
6-0, 6-3 [25]
6. 1982-03-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Anne Hobbs Vlag van Verenigde Staten Barbara Hallquist
Vlag van Verenigde Staten Nancy Yeargin
6-2, 6-0 [26]
verloren finales
1. 1981-02-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville tapijt (i) Vlag van Canada Marjorie Blackwood Vlag van Nederland Marcella Mesker
Vlag van Zwitserland Christiane Jolissaint
3-6, 3-6 [19]
2. 1981-11-08 Vlag van Hongkong WTA Hongkong gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Anne Hobbs Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
3-6, 4-6 [27]
3. 1983-02-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Ridgewood tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Beverly Mould
Vlag van Australië Elizabeth Sayers
6-7, 6-4, 5-7 [28]
4. 1985-04-28 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
Vlag van Australië Wendy Turnbull
4-6, 0-6 [29]
5. 1986-10-12 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Barbara Gerken
1-6, 2-6 [30]

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1977 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 3R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1977 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon KF KF 2R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 2R 1R 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1978 1980
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R
[bewerken | brontekst bewerken]