La fe (del latin fides, « fisença ») designa etimologicament lo fach de far fisença a quicòm o qualqu'un. Mai sovent, se'n ven a jutjar autentics de fachs o d'eveniments, per tòca d'encontrar de solutions a de problèmas. Dins lo camp religiós, la fe induch sovent una devocion, una practica e de comportaments censats traduire aquesta conviccion. La fe es la condicion de tota religion e una motivacion de sa practica.

Dins un contèxte de secularizacion, la fe prenguè sovent lo sens de simpla fisança. Se parla de « fe en la tecnologia » per resòlvre los problèmas que se pausan ara, pòt èsse pas mai que fisança.

Lo tèrme cresença designa (per metonimia) çò en que qualqu'un crei, es a dire l’objècte d'una cresença. Lo concèpte filosofic de cresença fa partit de la teoria de la coneissença. Las cresenças, que sián religiodas, scientificas, supersticisas o autras, son tanben un objècte d'estudi de l'antropologia culturala. La sciéncia n'essent pas una cresença, mas una soma de sabers verificats, partejats e modificables, pòt pasmens se plaçar al reng de cresença caladas o inamoviblas.

Articles connèxes

modificar