Unia Patriotyczna[a] (niem. Vaterländische Union, VU) – konserwatywna partia polityczna z Liechtensteinu, jedna z dwóch głównych sił politycznych w kraju obok Postępowej Partii Obywatelskiej. Partia powstała w wyniku połączenia Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej i Liechtensteińską Służbą Ojczyźnie w 1936 roku. Partia rządząca w koalicji z Postępową Partią Obywatelską, posiadająca 10 z 25 mandatów w Landtagu[1]. Partia należy do European Democrat Union (EDU)[2]. Prezesem partii jest Günther Fritz[3].

Unia Patriotyczna
niem. Vaterländische Union
Ilustracja
Państwo

 Liechtenstein

Skrót

VU

Lider

Günther Fritz

Data założenia

5 stycznia 1936

Adres siedziby

Fürst-Franz-Josef-Strasse 13
9490 Vaduz

Ideologia polityczna

liberalny konserwatyzm, chrześcijańska demokracja, monarchizm, konserwatyzm socjalny

Poglądy gospodarcze

liberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

European Democrat Union

Młodzieżówka

VU Jugendunion

Barwy

     czerwony      biały

Obecni posłowie
10/25
Strona internetowa
Gustav Schädler pierwszy priemier z ramienia Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej, pełniący funkcję w latach 1922-1928.
Klaus Tschütscher (VU) premier Liechtensteinu w latach 2009-2013.

Historia

edytuj

Prekursorem Unii Patriotycznej była Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa (niem. Christlich-Soziale Volkspartei) – najstarsza partia w Liechtensteinie[4]. Podwaliny tego ugrupowania zaczęły powstawać po wyborach w 1914 roku, kiedy w Parlamencie znaleźli się zwolennicy reform. Zebrali się oni wokół Wilhelma Becka i stanowili opozycję dla bardziej konserwatywnych monarchistów[4][5]. Przed kolejnymi wyborami – w 1918 roku, Wilhelm Beck utworzył partię nazywaną potocznie Partią Ludową (niem. Volkspartei)[4]. Przeciwnikiem w wyborach było niesformalizowane ugrupowanie zwane Partią Lwów (niem. Löwen–Partei), z którego wykształciła się Postępowa Partia Obywatelska[4]. Różnice ideowe między tymi partiami były niewielkie i obie można określić jako konserwatywne[4]. Głównym postulatem Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej było przeprowadzenie reform ustrojowych w duchu demokracji, a także zmiana kierunku polityki zagranicznej z Austrii na Szwajcarię. Mimo porażki w wyborach (zdobyli 5 mandatów z 12, w tym wszystkie 4 mandaty z okręgu Unterland) to właśnie VP stworzyło rząd, który był odpowiedzialny za reformy i zmianę konstytucji w 1921 roku.

Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa zwyciężała w latach 1922 i 1926 i tworzyła samodzielny rząd. Zawirowania w polityce Liechtensteinu pojawiły się w 1928 roku, kiedy wybuchła afera finansowa, w wyniku której rząd VP z Gustavem Schädlerem na czele został zdymisjonowany[4]. W przyspieszonych wyborach w 1928 roku zwyciężyło FBP i to ta partia objęła władzę[4]. Był to okres poważnego kryzysu w bardziej liberalnej części sceny politycznej Liechtensteinu, gdyż po wyborach w 1930 roku posłowie VP zrzekli się mandatu i wszystkie miejsca w Landtagu zajmowali posłowie FBP[4], a w następnych wyborach (1932 rok) w Landtagu partia zdobyła zaledwie dwa mandaty.

W 1936 roku Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa połączyła się z powstałą w 1933 roku Liechtensteińską Służbą Ojczyźnie. Było to niespodziewane wydarzenie, gdyż partie programowo zupełnie od siebie odbiegały[4]. Liechtensteińska Służba Ojczyźnie była partią wolnorynkową, proniemiecką i antysemicką i w wielu sprawach wzorowała się na faszyzmie, a VP nie miała z ideologią faszystowską nic wspólnego[4]. W wyniku integracji tych partii powstała Unia Patriotyczna (niem. Vaterländische Union). Ważnym wydarzeniem w polityce Liechtensteinu było sprzymierzenie się obu najważniejszych partii w 1939 roku (stworzono wspólną listę wyborczą i koalicyjny rząd)[4]. Koalicja ta miała zapobiec przejęciu władzy przez rosnący w siłę ruch nazistowski – Ruch Narodowoniemiecki w Liechtensteinie. Był to początek koalicji tych dwóch największych partii, która trwała 58 lat, do 1997 roku, kiedy całkowitą władzę zdobyła Unia Patriotyczna, ale w 2005 roku koalicja została odnowiona i rządzi krajem do dnia dzisiejszego[4].

Pierwszą partią opozycyjną, która dostała się do Landtagu w 1993 roku, po obniżeniu progu wyborczego z 18% do 8% była Wolna Lista (niem. Freie Liste, FL).

Po 1921 roku (reforma konstytucyjna) sześciu z trzynastu Premierów było z partii VU (pozostałych siedmiu było z FBP): Gustav Schädler, Alfred Hilbe, Hans Brunhart, Mario Frick, Klaus Tschütscher[6].

Rezultaty w wyborach do Landtagu

edytuj
Wybory Sejm Rząd
Głosy Mandaty
% Liczba +/−
1936 brak danych
4/15
Opozycja
1939 brak danych
7/15
  3 Koalicja z FBP
1945 45,4%
7/15
  Koalicja z FBP
1949 47,1%
7/15
  Koalicja z FBP
II 1953 42,5%
7/15
  Koalicja z FBP
VI 1953 49,6%
7/15
  Koalicja z FBP
1957 47,6%
7/15
  Koalicja z FBP
1958 45,5%
6/15
  1 Koalicja z FBP
1962 42,7%
7/15
  1 Koalicja z FBP
1966 42,8%
7/15
  Koalicja z FBP
1970 49,5%
8/15
  1 Koalicja z FBP
1974 47,3%
7/15
  1 Koalicja z FBP
1978 49,2%
8/15
  1 Koalicja z FBP
1982 53,5%
8/15
  Koalicja z FBP
1986 50,1%
8/15
  Koalicja z FBP
1989 47,2%
13/25
  5 Koalicja z FBP
II 1993 45,4%
11/25
  2 Koalicja z FBP
X 1993 50,1%
13/25
  2 Koalicja z FBP
1997 49,2%
13/25
  Większość
2001 41,3%
11/25
  2 Opozycja
2005 38,2%
10/25
  1 Koalicja z FBP
2009 47,6%
13/25
  3 Koalicja z FBP
2013 33,5%
8/25
  5 Koalicja z FBP
2017 33,7%
8/25
  Koalicja z FBP
2021 35,9%
10/25
  2 Koalicja z FBP

Zobacz też

edytuj
  1. Błędnie tłumaczona jako Unia Ojczyźniania

Przypisy

edytuj
  1. Landtagswahlen 2021 – Neuer Landtag [online], www.landtagswahlen.li [dostęp 2021-02-08].
  2. IDU : International Democrat Union [online], web.archive.org, 10 czerwca 2011 [dostęp 2021-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-10].
  3. Präsidium [online], www.vu-online.li [dostęp 2021-02-08] (niem.).
  4. a b c d e f g h i j k l Krzysztof Koźbiał, System Polityczny Księstwa Liechtensteinu, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 180, ISBN 978-83-233-3523-8.
  5. Geschichte der Vaterländischen Union [online], www.vu-online.li [dostęp 2021-02-08] (niem.).
  6. Mitglieder der Regierung des Fürstentums Liechtenstein 1861-2021 [online], www.regierung.li [dostęp 2021-02-08].