Bogo Grafenauer
Bogo Grafenauer (ur. 16 marca 1916 w Lublanie, zm. 12 maja 1995 tamże) – słoweński historyk[1].
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 maja 1995 |
Doktorat | |
Profesura |
1956 |
Życiorys
edytujW 1940 roku ukończył studia historyczne. Cztery lata później na Uniwersytecie Lublańskim uzyskał stopień naukowy doktora. Do jego zainteresowań naukowych należała historia Słowenii, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Karantanii, powstań chłopskich i historii Słoweńców karynckich przełomu XIX i XX wieku, historia pozostałych południowosłowiańskich ludów i metodologia historii. Od 1946 roku był adiunktem, a w 1951 roku został profesorem nadzwyczajnym. W 1956 roku został mu nadany tytuł naukowy profesora. Na emeryturę przeszedł w 1982 roku[1].
W latach 1947–1968 był redaktorem czasopisma naukowego Zgodovinski časopis. W 1972 roku został członkiem Słoweńskiej Akademii Nauki i Sztuki. Był też członkiem jej bośniackiego i serbskiego odpowiednika. W latach 1978–1988 był prezesem Towarzystwa Słoweńskiego (Slovenskiej maticy)[1].
Wybrane publikacje
edytuj(opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])
- Ustoličevanje koroških vojvod in država karantanskih Slovencev (1952)
- Zgodovina slovenskega naroda (1954–1961)
- Kmečki upori na Slovenskem (1962)
- Boj za staro pravdo v 15. in 16. stoletju na Slovenskem (1974)
- Slovensko narodno vprašanje in slovenski zgodovinski položaj (1987)
- Karantanija (pośmiertnie, 2000)
Prace zbiorowe
edytuj- Historija naroda Jugoslavije (I–II, 1953–1959)
- Povijest poljoprivrednih grana (I–II, 1970–1980)
- Zgodovina Slovencev (1979)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Grafenauer, Bogo – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2024-02-03]. (chorw.).