Tajemnicza wyspa

Trzytomowa powieść Juliusza Verne'a z cyklu ''Niezwykłe podróże'' z 1874.

Tajemnicza wyspa (inna wersja tytułu polskiego przekładu: Wyspa tajemnicza)[1] (fr. L'île mystérieuse, 1874) – trzytomowa powieść Juliusza Verne’a z cyklu Niezwykłe podróże. Robinsonada, ostatnia część tak zwanej dużej trylogii vernowskiej (Dzieci kapitana Granta, Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi, Tajemnicza wyspa). Tom I pt. „Rozbitkowie z przestworzy” złożony z 22 rozdziałów, tom II pt. „Porzucony” złożony z 20 rozdziałów, tom III pt. „Tajemnica wyspy” złożony z 20 rozdziałów.

Tajemnicza wyspa
L'île mystérieuse
Ilustracja
Okładka książki z 1874 roku
Autor

Juliusz Verne

Typ utworu

powieść przygodowa

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Francja

Język

francuski

Data wydania

1874

Wydawca

Pierre-Jules Hetzel

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1875

poprzednia
W osiemdziesiąt dni dookoła świata
następna
Chancellor

Pierwszy polski przekład w postaci książkowej (pt. Tajemnicza wyspa, autorstwa tłumacza ukrywającego się pod ps. J. Pł.) pojawił się w 1875. W tym samym czasie (pt. Wyspa tajemnicza) ukazało się tłumaczenie Joanny Belejowskiej w odcinkach w tygodniku Przyjaciel Dzieci, które było w następnych latach wielokrotnie wznawiane w postaci książkowej. Powieść tłumaczyli także: Janina Karczmarewicz-Fedorowska (I wyd. 1955), Elżbieta Teresa Sadowska (I wyd. 1998) i Marta Olszewska (I wyd. 2010) - przy czym wszystkie te przekłady nosiły tytuł Tajemnicza wyspa[2][3].

Zarys fabuły i główne postacie powieści

edytuj

Książka opowiada o czasach wojny secesyjnej w Ameryce – przedstawia kilkuletni pobyt grupki uciekinierów na małej, niezamieszkanej wyspie, nazwanej później przez rozbitków imieniem Abrahama Lincolna, w pobliżu drugiej małej i niezamieszkanej wysepki Tabor na Pacyfiku.

W skład grupy wchodzą: inżynier Cyrus Smith, dziennikarz Gedeon Spilett, marynarz Bonawentura Pencroff, chłopiec Harbert Brown oraz służący Nab (Nabuchodonozor), znaleziony na Wyspie Tabor dawny pirat, teraz przyjaciel kolonistów Ayrton, a także pies Top. Znaczną część powieści zajmuje opis wykorzystania przez rozbitków swojej wiedzy dla odtworzenia technologii w warunkach wyspy.

Przypisy

edytuj
  1. Winicjusz Łachaciński, Bibliografia polskich przekładów utworów Juliusza Verne’a, Oficyna Wydawnicza Ajaks, Pruszków 1996, strona 33, ISBN 83-87103-28-4
  2. Internetowa bibliografia polskich wydań utworów Juliusza Verne’a, dostęp 24 sierpnia 2008 r.. [dostęp 2014-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 listopada 2014)].
  3. Dane z internetowego katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie, dostęp 24 sierpnia 2008 r.

Bibliografia

edytuj
  • Marguerite Allotte de la Fuÿe, Jules Verne, sa vie, son œuvre, Les Documentaires, Simon Kra, 6 Rue Blanche, Paris, 1928 (w języku francuskim)
  • Jean Jules-Verne, Jules Verne. A Biography, Macdonald and Jane’s, London, 1976, ISBN 0-356-08196-6 (w języku angielskim)
  • Peter Costello, Jules Verne. Inventor of Science Fiction, Hodder and Stoughton, London Sydney Auckland Toronto 1978, ISBN 0-340-21483-X (w języku angielskim)
  • Simone Vierne, Jules Verne, Éditions Balland, 1986, ISBN 2-7158-0567-5 (w języku francuskim)
  • Brian Taves, Stephen Michaluk Jr., The Jules Verne Encyclopedia, Scarecrow Press Inc., Lanham, Md. & London, 1996, ISBN 0-8108-2961-4
  • Volker Dehs, Jules Verne. Eine kritische Biographie, Artemis & Winkler, Düsseldorf und Zürich 2005, ISBN 3-538-07208-6 (w języku niemieckim)
  • William Butcher, Jules Verne. The Definitive Biography, Thunder's Mouth Press, New York 2006, ISBN 978-1-56025-854-4 (w języku angielskim)
  • Jan Tomkowski, Juliusz Verne – tajemnicza wyspa?, Warszawa: „Nowy Świat”, 2005, ISBN 83-7386-166-1, OCLC 749432516.
  • Herbert R Lottman, Juliusz Verne, Jacek Giszczak (tłum.), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999, ISBN 83-06-02751-5, OCLC 177314257.

Linki zewnętrzne

edytuj