Nomenklatura (polityka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.5.2) (robot dodaje cs:Nomenklatura (politika) |
uzupełnienie na temat ZSRR (bo przeciez to hasło nie dotyczy tylko Polski) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W żargonie partyjnym nomenklatura oznaczała sformalizowany ściśle '''system mianowań''' na stanowiska. Mówiono np., że stanowisko majstra czy kierownika wydziału w zakładzie pracy jest '''w nomenklaturze Komitetu Zakładowego PZPR''' (o zatrudnieniu konkretnej osoby decydował KZ [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]], w praktyce zaś jego I Sekretarz); stanowiska wyższe były w nomenklaturze wyższych instancji partyjnych (one decydowały o ich obsadzie). |
W żargonie partyjnym nomenklatura oznaczała sformalizowany ściśle '''system mianowań''' na stanowiska. Mówiono np., że stanowisko majstra czy kierownika wydziału w zakładzie pracy jest '''w nomenklaturze Komitetu Zakładowego PZPR''' (o zatrudnieniu konkretnej osoby decydował KZ [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]], w praktyce zaś jego I Sekretarz); stanowiska wyższe były w nomenklaturze wyższych instancji partyjnych (one decydowały o ich obsadzie). |
||
O objęciu najwyższych lub szczególnie ważnych stanowisk państwowych, społecznych lub gospodarczych (spis zawierał około 300 tysięcy takich stanowisk) decydowały Wydziały KC lub nawet Sekretariat KC albo [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biuro Polityczne]] (były one "'''w nomenklaturze KC'''"). Z reguły decyzję przygotowywał formalnie '''Wydział Kadr KC'''. |
O objęciu najwyższych lub szczególnie ważnych stanowisk państwowych, społecznych lub gospodarczych (spis zawierał około 300 tysięcy takich stanowisk) decydowały Wydziały KC lub nawet Sekretariat KC albo [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biuro Polityczne]] (były one "'''w nomenklaturze KC'''"). Z reguły decyzję przygotowywał formalnie '''Wydział Kadr KC'''. |
||
W nomenklaturze Sekretariatu KC były np. wyższe stanowiska kierownicze w prasie centralnej, [[Polskie Radio|radiu]] i [[Telewizja Polska|telewizji]], stanowiska dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów w ministerstwach; o obsadzie stanowisk ministerialnych decydowało Biuro Polityczne. |
W nomenklaturze Sekretariatu KC były np. wyższe stanowiska kierownicze w prasie centralnej, [[Polskie Radio|radiu]] i [[Telewizja Polska|telewizji]], stanowiska dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów w ministerstwach; o obsadzie stanowisk ministerialnych decydowało Biuro Polityczne. |
||
Warstwa ludzi, zwana potocznie nomenklaturą, miała szereg niedostępnych dla innych przywilejów - bardzo zresztą formalnie zróżnicowanych, od nieznacznie lepszych warunków [[wczasy|wczasów]], po specjalne kliniki, sklepy i inne dobra. |
Warstwa ludzi, zwana potocznie nomenklaturą, miała szereg niedostępnych dla innych przywilejów - bardzo zresztą formalnie zróżnicowanych, od nieznacznie lepszych warunków [[wczasy|wczasów]], po specjalne kliniki, sklepy i inne dobra. |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 04:08, 23 lis 2011
Nomenklatura partyjna - najogólniej oznacza pracowników aparatu partyjnego (zob. partia komunistyczna) oraz mianowanych przez władze partyjne urzędników i funkcjonariuszy państwa, organizacji społecznych i administracji przemysłowej.
W żargonie partyjnym nomenklatura oznaczała sformalizowany ściśle system mianowań na stanowiska. Mówiono np., że stanowisko majstra czy kierownika wydziału w zakładzie pracy jest w nomenklaturze Komitetu Zakładowego PZPR (o zatrudnieniu konkretnej osoby decydował KZ PZPR, w praktyce zaś jego I Sekretarz); stanowiska wyższe były w nomenklaturze wyższych instancji partyjnych (one decydowały o ich obsadzie).
O objęciu najwyższych lub szczególnie ważnych stanowisk państwowych, społecznych lub gospodarczych (spis zawierał około 300 tysięcy takich stanowisk) decydowały Wydziały KC lub nawet Sekretariat KC albo Biuro Polityczne (były one "w nomenklaturze KC"). Z reguły decyzję przygotowywał formalnie Wydział Kadr KC. Znacznie mniejsza była liczna członków oligarchii partyjnej, a więc najwyższej warstwy nomenklatury. W ZSRR było to około 3000 osób[1].
W nomenklaturze Sekretariatu KC były np. wyższe stanowiska kierownicze w prasie centralnej, radiu i telewizji, stanowiska dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów w ministerstwach; o obsadzie stanowisk ministerialnych decydowało Biuro Polityczne.
Warstwa ludzi, zwana potocznie nomenklaturą, miała szereg niedostępnych dla innych przywilejów - bardzo zresztą formalnie zróżnicowanych, od nieznacznie lepszych warunków wczasów, po specjalne kliniki, sklepy i inne dobra.
- ↑ Rudolf Pichoja, Historia władzy w Związku Radzieckim 1945-1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
Zobacz też
