Przejdź do zawartości

Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka (1918–1920)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka
Latvijas Padomju Sociālistiskās Republikas
1918–1920
Herb Flaga
Herb Flaga
Ustrój polityczny

socjalizm

Stolica

Ryga

Data powstania

17 grudnia 1918

Data likwidacji

maj 1920

Premier

Pēteris Stučka

Język urzędowy

łotewski, rosyjski

brak współrzędnych

Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka (łot. Latvijas Sociālistiskā Padomju Republika, LSPR; ros. Латвийская Социалистическая Советская Республика) – marionetkowe państwo komunistyczne istniejące na terenie Łotwy w latach 1918–1920, całkowicie zależne od Rosyjskiej FSRR.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Radziecką Łotwę proklamowano 17 grudnia 1918 roku, w odpowiedzi na wcześniejsze proklamowanie rządu republiki Łotwy. Jej przywódcą w funkcji premiera został Pēteris Stučka (Piotr Stuczka). Wkrótce po jej powstaniu udało się bolszewikom łotewskim, z pomocą rosyjskiej Armii Czerwonej, opanować większość terytorium etnicznej Łotwy, co zmusiło narodowy rząd Kārlisa Ulmanisa do ewakuowania się do Lipawy.

Siły zbrojne Łotwy składały się z dywizji Czerwonych Strzelców oraz jednostek Armii Czerwonej.

Rząd Stuczki wprowadził w kraju reformy na wzór Rosji bolszewickiej, m.in. wywłaszczenie dużych majątków ziemskich, nacjonalizację przemysłu, ograniczenie roli związków wyznaniowych. Decyzja o upaństwowieniu drobnego rolnictwa została jednak nieprzychylnie przyjęta przez większość Łotyszów i stała się – obok terroru rewolucyjnego – jednym z powodów spadku popularności komunistów.

Na wiosnę 1919 roku wojskom narodowym Ulmanisa, w toku wojny o niepodległość, dzięki pomocy niemieckiej Bałtyckiej Landeswehry, udało się odzyskać większość terytorium Łotwy[1] – 22 maja została zdobyta Ryga. Terytorium Łotwy radzieckiej składało się od tego czasu jedynie z kilku powiatów na terenie Łatgalii, z których bolszewicy zostali wygnani zimą 1919/1920 roku przez wspólne siły Łotyszów i Polaków.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tymoteusz Pawłowski. Bałtycki kocioł: Estonia, Łotwa i Litwa w latach 1917-1923. „Wojsko i Technika – Historia”. 1/2018. IV (15), s. 10, styczeń - luty 2018. Warszawa.