Przejdź do zawartości

Stanislao Cannizzaro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanislao Cannizzaro
Ilustracja
Data urodzenia

13 lipca 1826

Data śmierci

10 maja 1910

Zawód, zajęcie

chemik

Narodowość

włoska

Odznaczenia
Order Sabaudzki Cywilny (Włochy)Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Komandor Orderu Korony Włoch

Stanislao Cannizzaro (ur. 13 lipca 1826 w Palermo, zm. 10 maja 1910 w Rzymie) – włoski chemik, profesor chemii w Alessandrii, Genui, Palermo i Rzymie. Pracował nad oznaczeniem mas cząsteczkowych związków chemicznych za pomocą pomiarów gęstości pary. Zajmował się badaniem związku, jaki zachodzi pomiędzy ciepłem właściwym a ciężarem atomowym pierwiastków. Odkrył alkohol benzylowy, dokonał syntezy cyjanamidu. Napisał Zarys nauki chemii teoretycznej (1858). Laureat Medalu Copleya.

Stworzył ważne prace w dziedzinie chemii teoretycznej, odróżniając atomy od molekuł. Podał definicje gramoatomu i gramorównoważnika, przyjęte na jego wniosek przez kongres fizyków w Karlsruhe. Zjazd przyjął propozycję Cannizzara, wprowadzając oficjalnie pojęcie molekuły. Obiektem odniesienia miała być molekuła wodoru, którą – zgodnie z postulatem Avogadro – uznano za molekułę dwuatomową i mającą masę cząsteczkową równą 2[1]. Wyznaczył masy atomowe wielu pierwiastków. Odkrył tzw. reakcję Cannizzaro[2]. W 1871 roku został mianowany włoskim senatorem[3].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Korony Włoch, Krzyżem Komandorskim Orderu Świętych Maurycego i Łazarza oraz Orderem Sabaudzkim Cywilnym[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Płochocki, Atomistyka współczesna. Cz. 1 Historia atomu i elementy mechaniki kwantowej, wyd. 2, Warszawa 1986, s. 22, ISBN 83-02-02340-X.
  2. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 65, ISBN 83-7183-240-0.
  3. Cannizzaro Stanislao [online], Senato della Repubblica [dostęp 2014-09-27] (wł.).
  4. Atti del Reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, Wenecja: Il Istituto, 1888, s. XXI (wł.).