Przejdź do zawartości

John Frankenheimer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Frankenheimer
Ilustracja
John Frankenheimer, 1966
Prawdziwe imię i nazwisko

John Michael Frankenheimer

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1930
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2002
Los Angeles

Zawód

reżyser, producent filmowy

Lata aktywności

1948-2002

John Frankenheimer, ok. 1995

John Michael Frankenheimer[1] (ur. 19 lutego 1930 w Nowym Jorku, zm. 6 lipca 2002 w Los Angeles) – amerykański reżyser, producent filmowy i scenarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w nowojorskiej dzielnicy Queens[2] jako najstarszy z trójki dzieci Helen Mary (z domu Sheedy) i Waltera Martina Frankenheimera[3], maklera giełdowego. Jego matka była irlandzką katoliczką, a ojciec niemieckim Żydem[4]. Wychowywany był w wierze katolickiej[4]. Dorastał w Nowym Jorku, gdzie od najmłodszych lat fascynował się filmem i co weekend chętnie chodził do kina. W 1947 ukończył Akademię Wojskową La Salle[5] w Oakdale na Long Island w stanie Nowy Jork, a w 1951 uzyskał maturę z języka angielskiego w Williams College w Williamstown w stanie Massachusetts, gdzie jako kapitan drużyny tenisowej rozważał karierę zawodową w tenisie[4].

W latach 1951–1953 służył w jednostce filmowej sił powietrznych USA, w randze porucznika w wojnie koreańskiej, reżyserując filmy dla armii. Po opuszczeniu jednostki filmowej USA Siły Powietrzne, Frankenheimer zapewnił sobie stanowisko asystenta reżysera w stacji CBS w Nowym Jorku[6]. Jego pierwszą pracą reżysera telewizyjnego był odcinek serialu You Are There[7] – pt. Spisek przeciwko królowi Salomonowi (1954) z Walterem Cronkite w roli narratora. W 1954 przeniósł się do Kalifornii i kontynuował współpracę z CBS, reżyserując odcinki Climax! (1955–1956) i Playhouse 90 (1956–1960). Frankenheimer zadebiutował jako reżyser w filmie fabularnym Obcy chłopiec (The Young Stranger, 1956)[8] z udziałem Kim Hunter. Jego dramat Wszystkie mu ulegają (All Fall Down, 1962) na podstawie sztuki Williama Inge’a z Eva Marie Saint i Warrenem Beatty na Festiwalu Filmowym w Cannes nominowany był do Złotej Palmy[9]. Był dwukrotnie nominowany do Złotego Globu dla najlepszego reżysera – dreszczowca Przeżyliśmy wojnę (The Manchurian Candidate, 1962) i dramatu politycznego Siedem dni w maju (Seven Days in May, 1964)[10]. W 1997 został uhonorowany Nagrodą Saturna za całokształt twórczości[9].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Emmy
    • 1998: George Wallace
    • 1996: Andersonvile
    • 1995: Sezon w piekle
    • 1994: Bunt

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John Frankenheimer. Listal. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  2. John Frankenheimer Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  3. Omer Strassmann: Genealogy: John Michael Frankenheimer (1930–2002). Geni, 2020-02-03. [dostęp 2017-05-07]. (ang.).
  4. a b c Brian Baxter: John Frankenheimer. „The Guardian”, 2002-07-08. [dostęp 2017-05-07]. (ang.).
  5. John Frankenheimer - Director. Film Reference. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  6. Rebecca Flint Marx: John Frankenheimer Biography. AllMovie. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  7. John Frankenheimer Biography (1930–2002). Film Reference. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  8. John Frankenheimer. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  9. a b John Frankenheimer Awards. FamousFix. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).
  10. John Frankenheimer Awards. AllMovie. [dostęp 2022-05-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]