Przejdź do zawartości

Norman Hunter (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Norman Hunter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1943
Gateshead

Data śmierci

17 kwietnia 2020

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1962–1976 Leeds United 540 (18)
1976–1979 Bristol City 108 (4)
1979–1982 Barnsley 31 (0)
W sumie: 679 (22)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965–1974  Anglia 28 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1980–1984 Barnsley
1985–1987 Rotherham United
1989 Leeds United (tymczasowo)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Norman Hunter (ur. 29 października 1943 w Eighton Banks, Gateshead, zm. 17 kwietnia 2020[1]) – angielski piłkarz. Mistrz świata z 1966, uczestnik MŚ 1970, brązowy medalista Mistrzostw Europy 1968.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Był jednym z najlepszych graczy Leeds United w latach 60. i 70. XX wieku. W pierwszej drużynie zadebiutował w 1962. Partnerował Jackowi Charltonowi na środku obrony, ich współpraca trwała 10 lat. Z Leeds zdobył mistrzostwo Anglii (1969, 1974), Puchar Anglii (1972), Puchar Miast Targowych (1968, 1971). Inne jego osiągnięcia to: finalista Pucharu Anglii (1965, 1970, 1973), Puchar Ligi Angielskiej (1968), finalista Pucharu Europy (1975), półfinalista Pucharu Europy (1970), finalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1973).

Hunter debiutował w reprezentacji Anglii w 1965, ale wobec znakomitej współpracy Jacka Charltona i Bobby’ego Moore’a nie miał dużych szans na grę. Był w składzie na MŚ 66, jednak nie zagrał w żadnym meczu.

W 1970 Hunter spędził część sezonu na leczeniu kontuzji, ale pomimo rozczarowującego sezonu był w kadrze Alfa Ramseya na mundial w 1970, z którego Anglia odpadła po porażce z RFN w ćwierćfinale po dogrywce 3:2.

Norman Hunter miał pseudonim kąsacz nóg. Był często nagradzany – fachowcy wybrali go najlepszym angielskim graczem 1974 w inauguracyjnej edycji tej nagrody.

W 1973 zmierzył się na Wembley z Polską w meczu eliminacji mistrzostw świata w 1974. Po jego błędzie i stracie piłki Polacy zdobyli bramkę. Wynik 1:1 spowodował, że Anglia odpadła z rywalizacji. Hunter był reprezentantem Anglii do 1975.

W 1975 Hunter pobił się z napastnikiem Derby County (i reprezentantem Anglii) Francisem Lee. Obaj zawodnicy zostali ukarani przez The Football Association.

W 1976 odszedł z Leeds i dołączył do Bristol City. Występował tam przez dwa sezony przed powrotem do Yorkshire, gdzie został grającym menedżerem Barnsley F.C. Później pracował w West Bromwich Albion i Leeds United. Stracił jednak posadę w Leeds wraz z przybyciem Howarda Wilkinsona, który reorganizował klub. Hunter zdecydował wówczas, że kończy karierę piłkarską i zajął się sprzedażą towarów sportowych i ubezpieczeń.

Znalazł zatrudnienie w stacji BBC, gdzie komentował mecze Leeds. W 2004 wydał swoją autobiografię zatytułowaną Biting Talk.

Zmarł 17 kwietnia 2020 w wyniku zachorowania na COVID-19[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Norman Hunter: Leeds United legend dies after contracting coronavirus [online], BBC, 17 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]