Przejdź do zawartości

Motyl i skafander

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Motyl i skafander
Le scaphandre et le papillon
The Diving Bell and the Butterfly
Gatunek

dramat biograficzny

Rok produkcji

2007

Data premiery

22 maja 2007
18 stycznia 2008 (Polska)

Kraj produkcji

Francja
Stany Zjednoczone

Język

francuski

Czas trwania

112 min

Reżyseria

Julian Schnabel

Scenariusz

Ronald Harwood
(na podstawie książki
Jeana-Dominique’a Bauby’ego)

Główne role

Mathieu Amalric
Emmanuelle Seigner
Marie-Josée Croze

Muzyka

Paul Cantelon

Zdjęcia

Janusz Kamiński

Scenografia

Michel Eric
Laurent Ott

Kostiumy

Olivier Bériot

Montaż

Juliette Welfling

Produkcja

Jon Kilik
Kathleen Kennedy

Wytwórnia

Pathé Renn Productions
France 3 Cinéma
The Kennedy/Marshall Company
C.R.R.A.V. Nord Pas de Calais
Région Nord-Pas-de-Calais
Canal+
CinéCinéma
Banque Populaire Images 7

Dystrybucja

Best Film (Polska)
Miramax Films (USA)

Nagrody
* 2 Złote Globy; * 4 nominacje do Oscara
Strona internetowa

Motyl i skafander (fr. Le scaphandre et le papillon) – francusko-amerykański dramat biograficzny z 2007 roku w reżyserii Juliana Schnabla, zrealizowany na podstawie autobiografii Jeana-Dominique’a Bauby’ego pt. Skafander i motyl. Zdjęcia kręcono w miejscowościach Berck (departament Pas-de-Calais) oraz Lourdes (Pireneje Wysokie)[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Film przedstawia życie Jeana-Dominique’a Bauby’ego po udarze mózgu, który spowodował u niego zespół zamknięcia – stan, w którym pacjent zachowuje zdolność myślenia i kojarzenia, jednak ze względu na paraliż niemal wszystkich mięśni nie jest w stanie się poruszać. Jedynym sposobem, w jaki może kontaktować się z otoczeniem, jest poruszanie lewą powieką (prawe oko zostało zszyte).

Pierwsza część filmu przedstawia świat z punktu widzenia Jeana-Dominique’a Bauby’ego, budzącego się ze śpiączki po udarze. W dalszej części pojawiają się także sceny ukazujące pacjenta „z zewnątrz”, jak również jego przeszłość, wspomnienia oraz fantazje. Po opracowaniu przez jego terapeutkę sposobu porozumiewania się ze światem (podczas gdy osoba rozmawiająca z pacjentem odczytuje litery ułożone według częstotliwości ich występowania, pacjent mruga powieką w odpowiednim momencie, a składane w ten sposób litery tworzą wyrazy i całe zdania) Bauby, który przed wypadkiem był redaktorem magazynu "Elle" i podpisał kontrakt na opublikowanie książki swojego autorstwa, wpada na pomysł napisania autobiografii przy użyciu tej żmudnej metody.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

2007:

  • MFF w Cannes:
  • Camerimage w Łodzi:
  • Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Waszyngtonu dla najlepszego filmu zagranicznego
  • Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Południowego Wschodu dla najlepszego filmu zagranicznego
  • Golden Satellite:
  • Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z San Francisco dla najlepszego filmu zagranicznego
  • Nagroda Stowarzyszenia krytyków Filmowych z Phoenix dla najlepszego filmu zagranicznego
  • Nagroda Stowarzyszenia Krytyków z Los Angeles za najlepsze zdjęcia – Janusz Kamiński

2008:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sophie Calle: Où et quand?. Paris Art, 24.09.2008. [dostęp 2023-07-03]. (fr.).
  2. Le scaphandre et le papillon (2007). BFI. [dostęp 2023-07-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]