Eugeniusz Noworyta
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Ambasador RP w Chile | |
Okres |
od 1971 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Hiszpanii | |
Okres |
od 7 lipca 1977 |
Poprzednik | |
Następca | |
Stały Przedstawiciel PRL przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku | |
Okres |
od 1985 |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Rady Gospodarczej i Społecznej ONZ | |
Okres |
od 1987 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Argentynie | |
Okres |
od 1996 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Noworyta (ur. 25 grudnia 1935 w Krakowie) – polski dyplomata i polityk, ambasador w Chile (1971–1973)[1], Hiszpanii (1977–1981) i Argentynie (1996–2001).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Liceum im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie oraz studia w Szkole Głównej Służby Zagranicznej i na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976 uzyskał stopień doktora nauk politycznych tamże.
W czasie studiów, w okresie Polskiego października 1956, jeden z przywódców Rewolucyjnego Związku Młodzieży.
W 1958 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, będąc m.in. I sekretarzem Komitetu Zakładowego PZPR. W latach 60. pełnił misję dyplomatyczną na Kubie, następnie był ambasadorem w Chile (1971–1973) oraz Hiszpanii (1977–1981) oraz stałym przedstawicielem PRL przy Narodach Zjednoczonych w Nowym Jorku (1985–1989). W 1987 przewodniczący Rada Gospodarcza i Społeczna ONZ. W latach 90. pracował jako doradca ministra w Departamencie Studiów i Planowania MSZ. Od 1996 do 2001 sprawował funkcję ambasadora w Argentynie.
Był jednocześnie działaczem Polskiej Unii Socjaldemokratycznej oraz Unii Pracy. Z ramienia tej ostatniej ubiegał się bez powodzenia o mandat poselski w okręgu przemyskim w wyborach w 1993.
W 2001 odszedł z MSZ. Po tym, pracował jako wykładowca stosunków międzynarodowych na uczelniach w Warszawie, Łodzi i Poznaniu.
Odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Izabeli Katolickiej (1981).
Żonaty z Alicją, tłumaczką i dziennikarką. Mają córkę Agnieszkę (ur. 1964).
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Chilijskie doświadczenia, Warszawa 1977.
- Polityka i dyplomacja: wspomnienia ambasadora, Łódź : Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, 2008, ISBN 978-83-60230-47-3.
- Różne oblicza polskiej racji stanu, Łódź – Warszawa 2010.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-09-15] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Groblewski, Nowi-starzy ambasadorowie, „Rzeczpospolita” z 7 maja 1996.
- Polityka i dyplomacja: wspomnienia ambasadora, Łódź : Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, 2008, ISBN 978-83-60230-47-3.
- Dr Eugeniusz Noworyta, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-08-29] .
- Absolwenci Szkoły Głównej Służby Zagranicznej
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej w Argentynie
- Ambasadorowie PRL
- Ambasadorowie Polski przy ONZ
- Ambasadorowie Polski w Chile
- Ambasadorowie Polski w Hiszpanii
- Członkowie Rewolucyjnego Związku Młodzieży
- Funkcjonariusze ONZ
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Ludzie związani z Buenos Aires
- Ludzie związani z Madrytem
- Ludzie związani z Nowym Jorkiem
- Ludzie związani z Santiago
- Pierwsi sekretarze Komitetów Zakładowych PZPR
- Polacy odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Politycy Unii Pracy
- Politycy Polskiej Unii Socjaldemokratycznej
- Urodzeni w 1935
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (III Rzeczpospolita)
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Polska Ludowa)
- Wykładowcy uczelni w Polsce
- Absolwenci I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie