Przejdź do zawartości

Orontydzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Orontydzi (orm:Երվանդունիների հարստություն) – dynastia panująca w Armenii w okresie IV-III w. p.n.e. Zapoczątkowali tworzenie państwowości ormiańskiej na ziemiach należących w przeszłości do Urartu.

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Założycielem dynastii był Orontes, zięć Artakserksesa II, który ok. 400 r. p.n.e. został satrapą Armenii[1].

Orontydzi władali: Armenią Większą, oraz krainami nad górnym Eufratem; Sophene oraz Kommagene. Armenia Mniejsza weszła w skład Królestwa Pontu.

W wyniku podboju państwa Achemenidów przez Aleksandra Wielkiego dawna satrapia Armenii uzyskała samodzielność, ponieważ inwazja macedońska jej nie objęła.

Ziemie znajdujące się w posiadaniu Mithranesa stały się celem ekspansji Seleucydów. Zmagania z potężnym sąsiadem zmusiły lokalnych Orontydów rządzących w Wielkiej Armenii i Armenii Sophene do uznania zwierzchnictwa Antiocha III Wielkiego nad sobą.

Przedstawiciele

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ziółkowski A., Starożytność, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009, s. 1021.