Przejdź do zawartości

Willie Davenport

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willie Davenport
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1943
Troy

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 2002
Chicago

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Meksyk 1968 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
brąz Montreal 1976 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
Igrzyska panamerykańskie
srebro Winnipeg 1967 bieg na 110 m przez płotki
Uniwersjada
brąz Budapeszt 1965 bieg na 110 m przez płotki

William „Willie” D. Davenport (ur. 8 czerwca 1943 w Troy w Alabamie, zm. 17 czerwca 2002 w Chicago[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, mistrz olimpijski, także bobsleista.

Niespodziewanie wygrał amerykańskie kwalifikacje w biegu na 110 metro przez płotki przed igrzyskami olimpijskimi w 1964 w Tokio. Na igrzyskach doznał kontuzji i odpadł w półfinale[1]. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2] oraz srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich w 1967 w Winnipeg (za swym kolegą z reprezentacji USA Earlem McCullouchem, a przed Kubańczykiem Juanem Moralesem[3].

Zwyciężył w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, wyprzedzając innego Amerykanina Ervina Halla i Eddy’ego Ottoza z Włoch oraz wyrównując rekord olimpijski czasem 13,3 s. Wynik 13,33 s był jednocześnie rekordem świata przy zastosowaniu pomiaru elektronicznego[4]. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 4. miejsce w finale tej konkurencji[1].

Zdobył brązowy medal na dystansie 110 metrów przez płotki na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu (wyprzedzili go jedynie Guy Drut z Francji i Alejandro Casañas z Kuby)[1].

Davenport był mistrzem USA (AAU) w biegu na 120 jardów przez płotki w 1965, 1966 i 1967, a także w 1969 wspólnie z Leonem Colemanem[5].

Oprócz rekordu świata przy pomiarze elektronicznym wyrównał również rekord świata przy pomiarze ręcznym czasem 13,2 s, uzyskanym 4 lipca 1969 w Zurychu[6].

Wystąpił także na zimowych igrzyskach olimpijskich w 1980 w Lake Placid w konkurencji czwórek bobslejowych, zajmując 12. miejsce. Stał się w ten sposób czwartym Amerykaninem uczestniczącym zarówno w letnich, jak i w zimowych igrzyskach olimpijskich[1].

Davenport był zawodowym żołnierzem. Doszedł do stopnia pułkownika w Gwardii Narodowej. Zmarł na atak serca na lotnisku O’Hare w Chicago.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Willie Davenport [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-14] (ang.).
  2. World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-14] (ang.).
  3. Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1967 [online], atfs.org, s. 8 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 121 [dostęp 2021-05-14] (ang.).
  5. United States Championships (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-14] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 120 [dostęp 2021-05-14] (ang.).