Markomanski ratovi

Markomanski ratovi (u suvremenim zapisima poznati kao Germanski rat - belllum Germanicum - ili Germanska eskpedicija - expeditio Germanica) je naziv za seriju povezanih oružanih sukoba između Rimskog Carstva s jedne, te saveza uglavnom germanskih plemena na čelu sa Markomanima i Kvadima sa druge strane, a koji su se vodili od 166. do 180. Glavno poprište im je bio gornji i srednji tok Dunava, odnosno tadašnja sjeverna granica Carstva, koju su Rimljani nastojali osigurati od sve učestalijih i masovnijih upada u dubinu rimske teritorije. Ratovi su završili rimskom pobjedom i relativnom stabilizacijom granice, ali tek nakon duge i iscrpljujuće borbe koja je pokazala brojne slabosti Carstva, koje će još više doći do izražaja u kasnijim periodima.

Markomanski ratovi
Segment Rimsko-germanskih ratova
Datum 166– 180
Lokacija Germanija duž gornjeg toka Dunava, Pannonia i Dacia
Ishod rimska pobjeda
Teritorijalne
promjene
suzbijena germanska najezda preko granice na Dunavu
Sukobljene strane
Rimsko Carstvo Marcomanni, Quadi, Chatti, Chauci, Naristi, Cotini, Langobardi, Ubii, Lacringi, Vandals (Astingi and Lacringi), Varistae, Hermunduri, Suebi, Buri, Victuali, Cobotes, Roxolani, Bastarnae, Alani, Peucini, Costoboci, Iazyges i ostali germanski narodi duž Dunava.
Komandanti i vođe
Marcus Aurelius Ballomar (Marcomanni), Valao (Naristi), Areogaesus (Quadi), Zanticus (Iazyges)

U popularnoj kulturi

uredi

Dva historijska filma - Pad Rimskog Carstva iz 1964. i Gladijator iz 2000. - na svom početku prikazuju fiktivne bitke na završetku Markomanskih ratova.

Eksterni linkovi

uredi