Albert Camus: Versiyalar orasidagi farq
kTahrir izohi yoʻq Teglar: Qaytarildi Koʻrib tahrirlagich |
|||
| Qator 16: | Qator 16: | ||
„Isyon qilaman; demak mavjudman.“ |
„Isyon qilaman; demak mavjudman.“ |
||
}} |
}} |
||
'''Albert Camus''' (talaffuzi: '' |
'''Albert Camus''' (talaffuzi: '' '') ([[7-noyabr]], [[1913]] — [[4-yanvar]], [[1960]]) [[Fransiya|fransuz]] [[adib]]i va [[falsafa|faylasufi]] boʻlgan. [[Ekzistensializm]]ga oid deb qaralsa-da, biror maktab yoki gʻoyaga tegishli boʻlgandan koʻra mustaqil mutafakkir boʻlishni afzal koʻrgan. U shaxsni gʻoyadan ustun qoʻygan. 1945-yilda bergan intervyusida shunday degan: „Yoʻq, men ekzistensialist emasman. [[Jan-Pol Sartr|Sartre]] va men ismlarimizni yonma-yon koʻrishdan doimo taajjubda boʻlamiz….“ (''Les Nouvelles litteraires'', 15 noyabr, 1945). |
||
Ikkinchi jahon urushi yillaridagi Qarshilik harakati qatnashchisi boʻlgan. Ijodiy faoliyati 1937-yildan boshlangan. „Begona“ (1942) qissasi, „Sizif haqida asotir“ (1942) falsafiy ocherki, „Anglashilmovchilik“ (1944) va „Kaligula“ (1945) dramalari — inson hayotining maʼnosi toʻgʻrisidagi oʻylardan iborat. „Vabo“ (1947) roman-ramziy hikoyasi Qarshilik harakati haqida. Asarlari [[adabiyot]] va [[falsafa]]ni yana ham bir — biriga yaqinlashtirgan. |
Ikkinchi jahon urushi yillaridagi Qarshilik harakati qatnashchisi boʻlgan. Ijodiy faoliyati 1937-yildan boshlangan. „Begona“ (1942) qissasi, „Sizif haqida asotir“ (1942) falsafiy ocherki, „Anglashilmovchilik“ (1944) va „Kaligula“ (1945) dramalari — inson hayotining maʼnosi toʻgʻrisidagi oʻylardan iborat. „Vabo“ (1947) roman-ramziy hikoyasi Qarshilik harakati haqida. Asarlari [[adabiyot]] va [[falsafa]]ni yana ham bir — biriga yaqinlashtirgan. (1951) falsafiy [[ocherk]]i, „Tubanlashuv“ (1956) qissasi, „Saltanat va surgun“ (1957), „Shved nutqi“ (1958) kabi hikoyalar toʻplami muallifi. [[Nobel mukofoti]] laureati (1957). „Begona“ qissasi va „Vabo“ romani Ahmad Aʼzam tomonidan [[oʻzbek tili]]ga tarjima qilingan (1995).<ref>[[Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi|OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref> |
||
== Manbalar == |
== Manbalar == |
||
14-Iyun 2024, 17:15 dagi koʻrinishi
| Alber Kamyu | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
7-noyabr 1913-yil Mondovi, Jazoir |
| Vafoti |
4-yanvar 1960-yil (46 yoshda) Villeblevin, Fransiya |
| Fuqaroligi | Fransiya[1][2] |
| Koʻrsatgan taʼsirlari | Fyodor Dostoyevski, Franz Kafka, Søren Kierkegaard, Herman Melville, Friedrich Nietzsche, Jan-Pol Sartr, Simone Weil |
| Olgan taʼsirlari | Michael Novak, Thomas Merton, Jacques Monod, Jan-Pol Sartr |
Albert Camus (talaffuzi: Alber Kamyu) (7-noyabr, 1913 — 4-yanvar, 1960) fransuz adibi va faylasufi boʻlgan. Ekzistensializmga oid deb qaralsa-da, Kamyu biror maktab yoki gʻoyaga tegishli boʻlgandan koʻra mustaqil mutafakkir boʻlishni afzal koʻrgan. U shaxsni gʻoyadan ustun qoʻygan. 1945-yilda bergan intervyusida Kamyu shunday degan: „Yoʻq, men ekzistensialist emasman. Sartre va men ismlarimizni yonma-yon koʻrishdan doimo taajjubda boʻlamiz….“ (Les Nouvelles litteraires, 15 noyabr, 1945). Ikkinchi jahon urushi yillaridagi Qarshilik harakati qatnashchisi boʻlgan. Ijodiy faoliyati 1937-yildan boshlangan. „Begona“ (1942) qissasi, „Sizif haqida asotir“ (1942) falsafiy ocherki, „Anglashilmovchilik“ (1944) va „Kaligula“ (1945) dramalari — inson hayotining maʼnosi toʻgʻrisidagi oʻylardan iborat. „Vabo“ (1947) roman-ramziy hikoyasi Qarshilik harakati haqida. Asarlari adabiyot va falsafani yana ham bir — biriga yaqinlashtirgan. Kamyu „Isyonkor odam“ (1951) falsafiy ocherki, „Tubanlashuv“ (1956) qissasi, „Saltanat va surgun“ (1957), „Shved nutqi“ (1958) kabi hikoyalar toʻplami muallifi. Nobel mukofoti laureati (1957). „Begona“ qissasi va „Vabo“ romani Ahmad Aʼzam tomonidan oʻzbek tiliga tarjima qilingan (1995).[3]
Manbalar
- ↑ (unspecified title)
- ↑ (unspecified title)
- ↑ OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 |