Page:Seadna.djvu/148: Difference between revisions
Pywikibot touch edit |
ბოში კათას მარიგენა, (ნანა-ნანო) * ჭკვერ კოჩიში დებჯერათი (ნანა-ნანო) * ჩქჷნით ვა მომწონუანა, სიბოშეთჷ გევშერათი. ათე ჭკუა მიღუდანი, ღარიბის ოკო ფარა. ასე ხოლო ქომიჩქჷნა, მუშენჷ მის ოჸოთანა. მართალი რე, მისხუნუნა ათე დღაში გილაღალა, მარა ვა მატარინენა, მაშიინა გილანგარა. მოკონა სურული ვასრულათი, მარა ძალამი ჩილათა რე: მეჭარუა-მოჭარუა ჩქჷნი გილაფიორი ლე, ართო წარიში ეკუნა დო ჩხვინდიში გილაჩიონი რე; მუჟანს შური ქომანთხუნა ნი, უკული ბთქუათ: ნიორი ლე. ათეცალი მოქმედება ეშიმაკეფიში ხიოლი რე. |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
ბოში კათას მარიგენა, (ნანა-ნანო) * |
|||
ჭკვერ კოჩიში დებჯერათი (ნანა-ნანო) * |
|||
ჩქჷნით ვა მომწონუანა, |
|||
სიბოშეთჷ გევშერათი. |
|||
ათე ჭკუა მიღუდანი, |
|||
ღარიბის ოკო ფარა. |
|||
ასე ხოლო ქომიჩქჷნა, |
|||
მუშენჷ მის ოჸოთანა. |
|||
მართალი რე, მისხუნუნა |
|||
ათე დღაში გილაღალა, |
|||
მარა ვა მატარინენა, |
|||
მაშიინა გილანგარა. |
|||
მოკონა სურული ვასრულათი, |
|||
მარა ძალამი ჩილათა რე: |
|||
მეჭარუა-მოჭარუა |
|||
ჩქჷნი გილაფიორი ლე, |
|||
ართო წარიში ეკუნა დო |
|||
ჩხვინდიში გილაჩიონი რე; |
|||
მუჟანს შური ქომანთხუნა ნი, |
|||
უკული ბთქუათ: ნიორი ლე. |
|||
ათეცალი მოქმედება |
|||
ეშიმაკეფიში ხიოლი რე. |
|||
Dhiarmuda amach. Iad ag aighneas agus ag áiteamh ar a chéile. An tincéir mór eatartha istigh agus é ’ghá gceistiughadh. |
Dhiarmuda amach. Iad ag aighneas agus ag áiteamh ar a chéile. An tincéir mór eatartha istigh agus é ’ghá gceistiughadh. |
||
Revision as of 01:14, 2 October 2019
ბოში კათას მარიგენა, (ნანა-ნანო) * ჭკვერ კოჩიში დებჯერათი (ნანა-ნანო) * ჩქჷნით ვა მომწონუანა, სიბოშეთჷ გევშერათი. ათე ჭკუა მიღუდანი, ღარიბის ოკო ფარა. ასე ხოლო ქომიჩქჷნა, მუშენჷ მის ოჸოთანა. მართალი რე, მისხუნუნა ათე დღაში გილაღალა, მარა ვა მატარინენა, მაშიინა გილანგარა. მოკონა სურული ვასრულათი, მარა ძალამი ჩილათა რე: მეჭარუა-მოჭარუა ჩქჷნი გილაფიორი ლე, ართო წარიში ეკუნა დო ჩხვინდიში გილაჩიონი რე; მუჟანს შური ქომანთხუნა ნი, უკული ბთქუათ: ნიორი ლე. ათეცალი მოქმედება ეშიმაკეფიში ხიოლი რე.
Dhiarmuda amach. Iad ag aighneas agus ag áiteamh ar a chéile. An tincéir mór eatartha istigh agus é ’ghá gceistiughadh.
Phreab Séadna as a mhachtnamh.
“A Dhiarmuid,” ar seisean, “dún an dorus so am’ dhiaigh agus daingnidh go maith é;” agus siúd amach é agus isteach i lár na muintire a bhí ag caint.
“Ar rugadh ortha?” ar seisean.
“Do rugadh,” arsa duine.
“Níor rugadh,” arsa duine eile.
“’Is dó, deirim-se gur rugadh,” arsa ’n chéad duine.
“Ná feacaidh mo dhá shúil lámh Chormaic ar sgórnaigh an fhir mhóir úd a bhí ag siúbhal an aonaigh indiu i dteannta Shadhbh Dhiarmuda? An é radharc mo shúl do mheasfá bhaint díom?”
“Dáltha an sgéil,” arsa ’n trímhadh duine, “ní fheadar cad do bheir Sadhbh Dhiarmuda ag siúbhal an aonaigh ’na theannta.”
“Ní fheadar-sa ach chómh beag leat,” arsa ’n ceathramhadh duine, “ná ní fheadar cad do bheir ag tigh Dhiarmuda i n-aon chor iad, isteach ’s amach ann, gur dhóich leat gur leó an áit. Siné dhall mé, agus daoine nach mé. Nuair chonac iad chómh dána i dtigh Dhiarmuda ní raibh blúire droch iontaoibhe agam asta. Do rugadar bramach breágh uaim. Bhéinn lán tsásta dá bhfaighinn deich bpúint fhichid air. Nuair airigheas an t-éirleach go léir d’á dhéanamh, agus an t-airgead mór thar na beartaibh d’á thabhairt ar aon rud i bhfuirm capaill, bhí iongnadh mo chroídhe orm. D’airigheas na daoine ’ghá rádh ná raibh ionta ach ceannuighthe. Go raibh airgead an rígh acu. Go bhfuaradar go bog é agus ná raibh d’ fhonn ortha ach é leigint uatha go bog. Dúbhart liom féin, nídh