Gaan na inhoud

Diens

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kleuterskole – is ondernemings in die dienstesektor van die ekonomie

'n Diens, in die ekonomiese sin, is die nie-materiële ekwivalent van goedere. Diensverskaffing is 'n ekonomiese aktiwiteit wat nie lei tot eienaarskap nie. Dit is 'n proses wat die skep van voordele in die hand werk deur veranderinge by 'n kliënt self, hul fisiese besittings of hul ontasbare bates teweeg bring.

Deur die een of ander mate van vaardigheid, kundigheid en ervaring te gebruik neem diensverskaffers deel aan die ekonomie sonder die beperkinge wat voorraad of roumateriale meebring. Diensverskaffing word beskou as 'n tersiêre nywerheidsektor (Met mynbou, landbou en visserye en vervaardiging as primêre en sekondêre sektore).

Sleutelkenmerke

[wysig | wysig bron]

Dienste is ontasbaar en kan nie soos gewone goedere gestoor word nie. Die voordele wat dienste meebring is dikwels moeilik om te begryp en daarom vereis dit gewoonlik bemarking wat daarop gemik is om 'n kreatiewe visuele beeld in die kliënt se verbeelding te vestig. Uit die kliënt se oogpunt is dienste moeilik om te evalueer en te vergelyk voordat die diens gelewer word. Dienste is verganklik, onverkoopte dienstyd is 'n verlore ekonomiese geleentheid. As 'n geneeskundige slegs besprekings het vir twee ure in 'n dag kan hy nie later daardie ure werk nie en is die ekonomiese geleentheid daarmee heen. Ander voorbeelde is vliegtuigsitplekke (wanneer die vliegtuig vertrek kan die leë sitplekke nie meer verkoop word nie) en teatersitplekke (kaartjieverkope eindig voor die vertoning).

Dienste is tipies nie homogeen nie en word aangepas na gelang van die kliënt. Dienste kan ook nie maklik soos ander goedere in 'n massaproduksie-proses gelewer word nie. Daarom is kwaliteitsversekering van dienste ook meer problematies. Die insette en uitsette van dienste is gewoonlik hoogs veranderlik asook die verwantskappe tussen die prosesse wat dit moeilik maak om konsekwente kwaliteit te lewer. Die arbeidsintensiewe aard van dienslewering noodsaak baie menslike aktiwiteit eerder as 'n presiese voorafbepaalde proses. Menslike hulpbronnebestuur is 'n belangrike kwessie en is dikwels 'n bepalende faktor ten opsigte van sukses in die sektor.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  • Pascal Petit (1987). "services," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 4, pp. 314-15.