Saltu al enhavo

Kolonaro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La impona kolonaro de Bernini en la Placo Sankta Petro, en Romo.

En la klasika arkitekturo, kolonaro estas ĉefe longa serio de kolonoj ligataj per komuna arkitravo; foje ili konstituas apartan elementon, kiel ĉe la fama kolonaro kiun Gian Lorenzo Bernini desegnis antaŭ la Baziliko Sankta Petro de Romo, kiu kunformas grandan plazon de elipsa plano.

Kiam kolonaro troviĝas antaŭ edifico protektante la pordon, ĝi nomiĝas portiko, dum se ĝi fermas malferman spacon ĝi nomiĝas peristilo.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 58.
  2. Azorín, samloke.
  3. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 88.
  4. Azorín, samloke.