Saltu al enhavo

Listo de suverenoj de Provenco

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Tiu artikolo listigas dukojn, grafojn, poste markizojn de Provenco. La titolo grafo de Provenco fariĝis poste malfrue titolo pro ĝentileco en la Kortego.

561-600 : Arleza Provenco kaj marsejla Provenco

[redakti | redakti fonton]
La aŭstrazia koridoro en Provenco kreita en 567.

Post la partigo de la reĝlando inter la filoj de Klotaro en 561, la provinco Arlezo estis tute alligita al la reĝlando de Gontran, tio estis Burgonjo, laŭ natura solidareco. Sed pro la graveco de la mediteranea fenestro, la reĝoj de Aŭstrazio akiris koridoron nomitan aŭstrazia koridoro, kiu deirante de ilia aŭvernja teritorio tra Avignon ĝis Marsejlo[1].

Ni scias de Gregorio de Tours ke la reĝo Gontran nomis en sia reĝado tri patriciojn, ĉiuj ŝajne el romia origino, kiuj sinsekve intervenis en Provenco[2].

Aŭstraziflanke, eblas identigi la sekvantajn homojn :

Je la morto de Sigeberto en 575, lia filo Ĉildeberto la 2-a devis cedi al Gontran duonon de Marsejlo.

7-a jarcento : prefektoj

[redakti | redakti fonton]

En la 7-a jarcento, estas multaj mankoj. La ofico de rector de la 6-a jarcento estis anstataŭita de tiu de praefectus kun aldona povo : fabriki monon kun aparte fabrikado de reĝaj oraj monerojn bone reprezentitaj inter 613 kaj 662[8]. Oni tamen scias pri estroj de la prefektlando de Marsejlo :

  • Babo (ĉ. 600).
  • Aegyla (ĉ. 602); por iuj, li estis antaŭ Leudégisèle[9].
  • Syagrius[8].
  • Didier (Desiderius) ; li regis post sia frato Syagrius, mortinta. Li ekoficis poste kiel episkopo de Cahors, sekve de sia murdita frato[8].
  • Bado (634–641).
  • Willibad aŭ Willebad, patricio de Burgondio (641–643)[10].
  • Eloi (ĉ. 662)[8].

675-736 : patricioj

[redakti | redakti fonton]

Inter la fino de la 7-a jarcento kaj 736, la titolo rector malaperis profite al tiu de patricio. Ekde la jaroj 673-675, laŭ Louis Stouff, patricio regis Provencon nome de la frankaj suverenoj, sed li ne loĝas en Arles. Li loĝas en Marsejlo fariĝinta la ĉefurbo de Provenco[11]. "Laŭ la tekstoj de F. Kiener kaj G. de Manteyer, la listo de la patricioj resumiĝas tiel :

? -antaŭ 675 : Hector, mortigita de Ĉilderiko la 2-a
? -ĉ. 680 : Rocco
ĉ. 681-690/691 : Bonitus, Agnorius
ĉ. 700 : Nemfridius
ĉ.711/714 : Anténor, Métranus
ĉ. 726-ĉ. 735 : Abbo".

Karolidaj grafoj en Provenco

[redakti | redakti fonton]

La titolo reaperis en ĉirkaŭ 780, verŝajne lige al la nova imperia politiko en la sudo de Francio.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Listo de reĝoj de Burgonjo.

Post Boson, en la reĝado de Ludoviko (890-928), oni konas :

Grafoj de Arles

[redakti | redakti fonton]

928-936 : Boson de Arles (885936), frato de la antaŭa.

936-947 : Hugues de Arles denove

Grafoj de Provenco

[redakti | redakti fonton]

La graflando Provenco estis plueco de la graflando Arles. La reĝoj de Burgonjo kaj de Provenco estis konfidita la regadopn de ilia reĝlando al grafoj, kiuj havis la titolon grafoj de Arles.

Je la morto de Hugo de Arles, Konrado la 1-a, reĝo de Arles, partigis la graflandon Arles en tri kaj nomumis :

  • Boson la 2-a, grafo de Arles
  • Vilhelmo (frato de Boson), grafo de Avignon
  • Grifono, grafo de Apt

Vilhelmo kaj Boson forigis Grifonon kaj Vilhelmo mortis sen infanoj ; fakte, oni konas pri li nur unu filon, Archimbaud, kleriko, kio klarigas la neeston de idaro[17]. En tiu situacio Boson reunuigis la malnovan graflandon Arles, kiu fariĝis la graflando Provenco. La titolo grafo de Arles restos al la idoj de la plejaĝa frato de Boson la 2-a.

Dinastioj de Provenco

[redakti | redakti fonton]

947-968 : Boson la 2-a (Arles) († 968), grafo de Arles (949), edzo de Konstanco[18]

Partigo de Provenco en la 12-a jarcento, inter graflando kaj markizlando Provenco kaj graflando Forcalquier.

La graflando Provenco estis poste nedivida posedaĵo de la heredantoj : je la morto de grafo, liaj filoj fariĝis ĉiuj grafoj. Se la grafo ne havas filon, la graflando alias al ma filinoj (aŭ fratinoj) kiuj ne estis dotitaj.

Pliaĝula branĉo

[redakti | redakti fonton]

968-1008 : Rotboaldo la 1-a († 1008), pliaĝa filo de Boson la 2-a, grafo de Arles, kaj de Constance
edziĝinta al Emildis, filino de Étienne, vicgrafo de Gévaudan, kaj de Anne

1008-1014 : Rotboaldo la 2-a († 1014), filo de la antaŭa
edziĝinta al Ermengearde

1014-1037 : Vilhelmo la 3-a († 1037), filo de la antaŭa.
marié en Lucia

1037-1063 : Emma, fraino de la antaŭa
edziniĝinta al Vilhelmo la 3-a Taillefer (9521037), grafo de Tuluzo

Domo Tuluzo

[redakti | redakti fonton]

1063-???? : Bertrand la 1-a de Tuluzo mortinta post 1081, filo de la antaŭaj
edziĝinta al Alix de Die

????-1105 : Raymond de Saint Gilles († 1105), grafo de Tuluzo kaj de Tripoli, markizo de Provenco, nevo kaj bofilo de la antaŭa, filo de Pons, grafo de Tuluzo (filo de Vilhelmo la 3-a kaj de Emma) kaj de Almodis (Marĉo)
edziĝinta unue al Ne de Tuluzo, filino de iu grafo de Provenco (Bertrand la 1-a aŭ Ĝofredo)
edziĝinta due al Mahaut de Hauteville, filino de Roĝero 1-a de Sicilio
edziĝinta trie al Elvira de Kastilio

1105-1112 : Bertrand la 3-a (†1112), markizo de Provenco, grafo de Tuluzo kaj de Tripoli, filo de Raymond kaj de Ne de Tuluzo

1112-1148 : Alphonse Jourdain, markizo de Provenco, grafo de Tuluzo, (11031148), filo de Raymond kaj de Elvire de Castille
edziĝinta en 1125 al Faydide de Uzès

Blazono de la grafoj de Tuluzo kun la kruco de Boson.

1148-1194 : Raymond la 5-a (Tuluzo) († 1194), markizo de Provenco, grafo de Tuluzo, filo de la antaŭa
edziĝinta al Konstanco de Francio

1194-1222 : Raymond la 6-a (Tuluzo) († 1222), markizo de Provenco, grafo de Tuluzo, filo de la antaŭa

1222-1249 : Raymond la 7-a (Tuluzo) († 1249), markizo de Provenco, grafo de Tuluzo, filo de la antaŭa

1249-1271 : Alfonso la 2-a de Francio (12201271), markizo de Provenco, grafo de Poitiers kaj de Tuluzo, bofilo de la antaŭa, filo de Ludoviko la 8-a, la Liono, reĝo de Francio
edziĝinta al Johana (Tuluzo), filino de Raymond la 7-a

Je lia morto, la markizlando Provenco, la graflandoj Poitiers kaj Tuluzo revenis al Filipo la 3-a (Francio), kiu alligis ilin al la reĝa bienaro.

Malpliaĝula branĉo

[redakti | redakti fonton]

968-993 : Vilhelmo la 1-a la liberiganto (ĉ.953993), markizo de Provenco, malpliaĝa filo de Boson la 2-a
edziĝinta unue (en 968, aŭ en 970) al Arsinde de Comminges
edziĝinta due en ĉ. 984 al Adelaida de Anĵuo

993-1018 : Vilhelmo la 2-a (ĉ. 9861018), filo de la antaŭa
edziĝinta en 1002 al Gerberge de Burgonjo

Je lia morto, divido inter liaj filoj :

1063-1093 : Bertrand la 2-a († 1093), markizo de Provenco, filo de la antaŭa
edziĝinta al Mathilde

Domo Millau-Gévaudan

[redakti | redakti fonton]

1093-1112 : Gerberge (ĉ. 10601115), fratino de la antaŭa
edziĝinta al Gilbert de Millau (ĉ. 10601111), grafo de Gévaudan

Domo Barcelono

[redakti | redakti fonton]

1112-1130 : Douce 1-a (ĉ. 10901130), filino de la antaŭaj
edziniĝinta en 1112 al Raimond Bérenger la 1-a (ĉ. 10821131), grafoj de Barcelono (Raimond Bérenger la 3-a) kaj de Provenco

1-a branĉo de Provenco

[redakti | redakti fonton]
Blazono de Bérenger Raimond[19].

1130-1144 : Bérenger Raimond (11141162), filo de la antaŭaj, grafo de Provenco
edziĝinta en 1135 al Béatrice de Melgueil

1144-1161 : regentado de Raimond-Bérenger la 4-a (Barcelono) (frato de Bérenger Raimond), kiu kelkfoje estas indikita kiel Raimond-Bérenger la 2-a, grafo regento de Provenco

1144-1166 : Raimond Bérenger la 2-a (aŭ la 3-a) (11401166), filo de Bérenger Raymond
edziĝinta en 1137 al Riksa de Pollando († 1185)

1166-1167 : Douce la 2-a († 1172), filino de la antaŭa, senposedigita de sia kuzo

Plejaĝula branĉo

[redakti | redakti fonton]
Blazono de la grafoj de Barcelono kaj Provenco

1167-1173 : Alfonso la 1-a (11521196), grafo de Provenco kaj grafo de Barcelono poste reĝo de Aragonio (Alfonso la 2-a), filo de Raimond Bérenger la 4-a, grafo de Barcelono (filo de Raimond Bérenger la 3-a kaj de Douce la 1-a de Provenco) kaj de Pétronille (Aragonio) († 1174)
edziĝinta en 1174 al Sancie de Kastilio

1173-1181 : Raimond Bérenger la 3-a (aŭ la 4-a) (11581181), frato de la antaŭa

1181-1196 : Alfonso la 1-a (11521196), denove
edziĝinta en 1174 al Sancie de Kastilio

Dua branĉo de Provenco

[redakti | redakti fonton]

1196-1209 : Alfonso la 2-a (11801209), filo de la antaŭa
edziĝinta al Garsende de Sabran, grafino de Forcalquier (11801242)

1209-1245 : Raimond Bérenger la 4-a (aŭ la 5-a) (ĉ. 11981245), filo de la antaŭa
edziĝinta en 1220 al Beatrica de Savojo (12051266)

Blazono de familio Anĵuo, reĝoj de Sicilio kaj Jerusalemo

1245-1267 : Beatrica (Provenco) (12341267), filino de la antaŭa
edziniĝinta en 1246 al Karlo la 1-a de Anĵuo, grafo de Anĵuo, reĝo de Napolo (12261285), frato de Sankta Ludioviko

1267-1309 : Karlo la 2-a (Napolo) (12541309), grafo de Anĵuo, reĝo de Napolo, filo de la antaŭaj
edziĝinta en 1270 al Maria de Hungario (12571323)

1309-1343 : Roberta la Saĝa (12771343), reĝo de Napolo, filo de la antaŭa
edziĝinta unue (1297) al Jolanda de Aragono († 1302)
edziĝinta due al Sancia (Majorko) († 1345)

Johana la 1-a de Napolo (1326-1382), alinomita la reĝino Johana,
reĝino de Napolo kaj grafino de Provenco

1343-1382 : Johana la 1-a de Napolo, alinomita la reĝino Johana, (13261382), reĝino de Napolo, filino de Karlo, duko de Kalabro (12981328), filo de Roberto la 1-a kaj de Jolanda de Aragono) kaj de Maria de Valezio.
edziniĝinta en 1333 al Andreo de Hungario
edziniĝinta en 1346 al Ludoviko (Taranto) (13201362)
edziniĝinta en 1363 al Jakobo la 4-a (Majorko) (13361375)
edziniĝinta en 1376 al Otono de Brunsvigo (13201399)

Jeanne de Naples adoptis Ludovikon de Anĵuo por regi post ŝi. Tiu ĉi rajtos heredi nur Provencon.

Dua dinastio Anĵuo

[redakti | redakti fonton]
Blazono de la dukoj de Anĵuo de la Domo de Valois

1382-1384 : Ludoviko la 1-a de Anĵuo (13391384), duko de Anĵuo
edziĝinta en 1360 al Maria de Blois (13451404)

1384-1417 : Ludoviko la 2-a (Anĵuo) (13771417), filo de la antaŭa
edziĝinta en 1400 al Jolanda de Aragono (13851443)

1417-1434 : Ludoviko la 3-a de Anĵuo (14031434), filo de la antaŭa
edziĝinta en 1432 al Margareta de Savojo (14201479)

1434-1480 : Renato la 1-a de Anĵuo (14091480), frato de la antaŭa
edziĝinta en 1420 al Izabela de Loreno (1400-1453)
edziĝinta en 1454 al Johana de Laval (1433-1498)

1480-1481 : Karlo la 5-a (Anĵuo) (14361481), grafo Karlo la 5-a de Mansio, nevo de la antaŭa, filo de Karlo la 4-a de Anĵuo, grafo de Mansio kaj de Izabela de Luksemburgo. Li estas ankaŭ konata kiel Karlo la 3-a de Provenco.

Je la morto de Karlo la 5-a de Anĵuo, lia kuzo Ludoviko la 11-a, reĝo de Francio, senigis Renaton la 2-an, duko de Loreno pri heredo kaj aneksis Provencon.

Blazono de Provenco, alinomita Moderna Provenco, blazono farita per simpligo de la blazono de Anĵuo-Sicilio

Dinastio Burbono

[redakti | redakti fonton]

Genealogio

[redakti | redakti fonton]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lotario la 1-a
imperiestro
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludoviko la 2-a la Juna
imperiestro
reĝo de Italio
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lotario la 2-a
reĝo de Lotaringo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ermengarde
 
Boson
reĝo en Provenco
 
 
 
 
 
Berta
x Teobaldo
grafo de Arles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Engelberge
x Vilhelmo la 1-a
duko de Akvitanio
 
 
 
Ludoviko la 3-a la Blinda
reĝo en Provenco
imperiestro
 
 
Hugo
grafo de Arles
reĝo de Italio
 
Boson la 1-a
grafo de Arles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rotboald
makona nobelo
 
 
 
Ne
 
 
 
Charles-Constantin
grafo de Vienne
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Boson la 2-a
grafo de Arles
 
 
 
 
 
 
Konstanca
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rotboaldo la 1-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 1-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rotboaldo la 2-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 2-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 3-a
grafo de Provenco
 
Emma
x Vilhelmo la 3-a
grafo de Tuluzo
 
 
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 4-a
grafo de Provenco
 
 
 
Foulques Bertrand
grafo de Provenco
 
 
 
Ĝofredo la 1-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 5-a Bertrand
grafo de Provenco
 
Ĝofredo la 2-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bertrand la 1-a
grafo de Provenco
 
Pons
grafo de Tuluzo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Adelaida
grafino de Forcalquier
x Armengol IV de Urgel
 
 
 
Bertrand la 2-a
markizo de Provenco
 
Gerberge
grafino de Provenco
x Gilbert de Gévaudan
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ne
 
Raymond la 4-a
grafo de Toulouse
markizo de Provenco
 
Elvire
de Kastilio
 
 
 
 
 
Vilhelmo la 3-a
grafo de Forcalquier
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bertrand la 3-a
grafo de Tripolo
markizo de Provenco
 
Alfonso la 1-a Jourdain
grafo de Tuluzo
markizo de Provenco
 
 
 
 
 
Guigues
grafo de Forcalquier
 
Bertrand la 1-a
grafo de Forcalquier
 
 
 
 
 
Douce 1-a
grafino de Provenco
x Raimond Bérenger la 3-a
grafo de Barcelono
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Raymond la 5-a
grafo de Tuluzo
markizo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
Bertrand la 2-a
grafo de Forcalquier
 
Vilhelmo la 4-a
grafo de Forcalquier
 
 
Raimond Bérenger la 4-a
grafo de Barcelone
 
 
 
 
Bérenger Raimond
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Raymond la 6-a
grafo de Tuluzo
markizo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gersende
x Rénier de Sabran
 
Alfonso la 2-a
reĝo de Aragono
grafo de Provenco
 
Raimond-Bérenger la 3-a
grafo de Provenco

grafo de Provenco
 
Raimond Bérenger la 2-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Raymond la 7-a
grafo de Tuluzo
markizo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gersende
grafino de Forcalquier
 
Alfonso la 2-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
Douce la 2-a
grafino de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludoviko la 8-a
reĝo de Francio
 
 
 
 
 
Raimond Bérenger la 4-a
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Johana
grafino de Tuluzo
markizino de Provenco
 
Alfonso la 2-a
grafo de Poitiers
 
Sankta Ludoviko
reĝo de Francio
 
Karlo la 1-a de Anĵuo
reĝo de Sicilio
 
Beatrica
grafino de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filipo la 3-a
reĝo de Francio
 
 
 
Karlo la 2-a de Napolo
reĝo de Napolo
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filipo la 4-a la Bela
reĝo de Francio
 
Karlo
grafo de Valois
 
Marguerite
 
Robert
reĝo de Napolo
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filipo la 6-a
reĝo de Francio
 
 
 
Karlo
duko de Kalabro
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Johano la 2-a
reĝo de Francio
 
 
 
Johana
reĝino de Napolo
grafino de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karlo la 5-a
reĝo de Francio
 
 
 
 
 
Ludoviko la I-a
duko de Anĵuo
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karlo la 6-a
reĝo de Francio
 
 
 
 
 
Ludoviko la 2-a
duko de Anĵuo
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karlo la 7-a
reĝo de Francio
 
Maria
 
Ludoviko la 3-a
duko de Anĵuo
grafo de Provenco
 
Renato
duko de Bar
reĝo de Napolo
grafo de Provenco
 
Karlo la 4-a
grafo de Maine
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludoviko la 11-a
reĝo de Francio
 
 
 
 
 
 
 
Yolande
x Ferry la 2-a
grafo de Vaudémont
 
Charles V
duko de Anĵuo
grafo de Provenco
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Renato la 2-a
grafo de Vaudémont
duko de Loreno
duko de Bar
 
 
 
 
 


Notoj kaj referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Édouard Baratier, Histoire de Provence, p. 93
  2. Jean-Baptiste Dubos, ''Histoire critique de l’établissement de la monarchie françoise dans les Gaules''. Parizo, 1734, libro 6-a, ĉap. 10 : "Or il est fait mention dans un seul chapitre de Grégoire De Tours, de trois Romains créés patrices du roi Gontran, qui avoit la Bourgogne dans son partage ; sçavoir, Celsus, Amatus, et Eunius Mummolus. Leurs noms suffisent pour montrer qu'ils étoient romains, mais nous sçavons encore d'ailleurs, que Celsus étoit de cette nation. Nous avons l'épitaphe de Silvia, mère de ce Celsus, et il est dit dans cette épitaphe que Silvia, qui comptoit des consuls au nombre de ses ancêtres, avoit vu l'un de ses fils evêque, et Celsus, qui étoit l'autre, revêtu de la dignité de Patrice."
  3. 3,0 3,1 3,2 P.-A. Février, La Provence des origines à l'an Mil, p. 454.
  4. Antoine-Étienne Mille, Abrégé chronologique de l'histoire ecclésiastique, civile et littéraire de ..., p. 186 ĉi tie : (562) "Tiu Princo, malkontenta pri Agricole, kiun Klotaro la 1-a estis farinta Patricio de Burgonjo, eksoficigis lin kaj metis Celse en lia loko."
  5. 5,0 5,1 P.-A. Février, La Provence des origines à l'an Mil, p. 452.
  6. Christian Settipani, « L'apport de l'onomastique dans l'étude des généalogies carolingiennes », dans Settipani, Christian. (2000) Onomastique et Parenté dans l'Occident médiéval, Prosopographica et Genealogica (france). Oxford: Linacre College, Unit for Prosopographical Research, p. 310 ( 185–229). ISBN 1-900934-01-9.
  7. Settipani, Christian. (1989) Les Ancêtres de Charlemagne (france), p. 170. ISBN 2-906483-28-1.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 P.A. Février (sud estrado de), La Provence des origines à l'an Mil, p. 461.
  9. Gregorio de Tours, en ties Histoire des Francs (8-a libro, 30), precizigis : "La reĝo, eksciinte pri tio, nomumis kiel dukon Leudégisèle anstataŭ Calumniosus surnomumita Agilan ..."
  10. Chronique de Frédégaire, 4-a libro, 89-90.
  11. Louis Stouff, Arles au Moyen Âge, p. 19. Eblas tamen ke la situacio estis pli malsimpla, okaze de la periodoj de la arleza Provenco.
  12. P.A. Février (sub estrado de), La Provence des origines à l'an Mil, p. 483
  13. Jean-Pierre Poly, La Provenco kaj la société féodale, 879-1166, p. .. (à préciser)
  14. Paul-Albert Février (sub estrado de), La Provenco des origines en l'an Mil, p. 483 : "Un certain Garin, en 841, avait porté le titre de duko de Provenco (Chron. Aquit.), mais son pouvoir semble avoir eu por assise le Lyonnais."
  15. Pierre Riché, Les Carolingiens, une famille qui fit l'Europe. Parizo, eld. "Hachette", 1997, p. 209
  16. Laŭ Frédéric de Gingins-La-Serra, la duklando Arles sub Ludoviko la 2-a estis regata de la grafo Adalbert. Frédéric de Gingins-La-Sarra, Mémoires pour servir à l'histoire de royaumes de Provence et de Bourgogne-Jurane. Lausanne, 1851, p. 43 ici :
    "… Tiu monarko, Karolo la Kalva kunigis tiun de Provenco aŭ de la fuklando Arles, kiu ĝis tiam estis regata nome de la imperiestro Ludoviko la 2-a de iu grafo Adalbert kun la titolo margravoe (marchio)"'). Laŭ rekomendo de la papo Johano la 8-a, la duko Boson ŝajne forlasis tiun margravon kaj al la grafino Rotilda, lia edzino, la regadon de parto de Provenco …."
  17. Jean-Pierre Poly, La Provence et la société féodale, 879-1166, p. 33.
  18. Ne konfuziĝu kun Konstanco de Arles, filino de Vilhelmo la 1-a kaj edzino de la reĝo Roberto la 2-a de Francio
  19. Blancart, Iconographie des sceaux et bulles ... des archives départemental des Bouches-du-Rhône. Marseille & Parizo, 1860, pl. 2.
  20. Datoj pri malapero de titoloj varias. Tiel, se oni konsideras ke la nokto de la 4-a de aŭgusto 1789 forigis privilegiojn, tial la titoloj estingiĝis. Tamen, post 1789, la princo daŭre estis nomita grafo de Provenco.
    La fino de la reĝado la 21-an de septembro 1792 povas esti konsiderata kiel 2-a dato, kio faras de la titolo titolon pro ĝentileco inter 1789 kaj 1792.
    La 3-a dato estas ligita al la titolaro de la Malnova Reĝimo, kiu asertas ke la princoj konservas sian titolon ĝis kiam ili reĝigaxas. Tiel, je la morto de Ludoviko la 16-a la 8-an de junio 1795, la princo fariĝis laŭleĝe la reĝo « Ludoviko la 18-a », perdante siajn titolojn, kiuj logike estis enigitaj en la reĝa bienaro.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]

Librofontoj, romanoj

[redakti | redakti fonton]


Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]