Annie Vivanti Chartres (Londres, 1866ko apirilaren 7a - Turin, 1942ko otsailaren 20a), Anita Vivanti edo Anita Vivanti Chartres izenarekin ere ezaguna, Britainia Handian jaiotako italiar idazlea izan zen.[1]

Annie Vivanti

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAnna Emilia Vivanti
JaiotzaLondres1866ko apirilaren 7a
Herrialdea Italiako Erresuma
HeriotzaTurin1942ko otsailaren 20a (75 urte)
Hobiratze lekuaMonumental Cemetery of Turin (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: eritasuna
Familia
AitaAnselmo Vivanti
AmaAnna Lindau
Ezkontidea(k)John Smith Chartres (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
italiera
alemana
frantsesa
Jarduerak
Jarduerakpoeta eta idazlea
Lantokia(k)Milan eta Paris
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakatolizismoa
Erromatar Eliza Katolikoa

IMDB: nm2921341 Musicbrainz: c4a87df3-1796-4e5a-b7ab-0c50a358c845 IMSLP: Category:Vivanti,_Annie Edit the value on Wikidata
Annie Vivanti Chartres bere alaba Vivienekin.

Biografia

aldatu

Annie Vivanti Anselmo Vivanti, judu jatorriko italiar erbesteratuaren eta Anna Lindau, Londresen jaiotako idazle alemaniarraren alaba zen. Osabak Paul eta Rudolf Lindau izan ziren, idazle ospetsuak biak. Bere aitak, Mazziniren jarraitzaile handiak, asilo politikoa aurkitu zuen Britainia Handiko hiriburuan Mantuan 1851an izandako matxinaden ondoren. Zeta merkatari garrantzitsua zen eta Società Reduci dalle Patrie Battaglie eta New Yorkeko Italiako Merkataritza Ganberako presidentea.

Annie Italian, Ingalaterran, Suitzan eta Estatu Batuetan hazi zen. 1890ean, Lírica poesia bilduma argitaratu zuen, Giosuè Carducciren hitzaurrearekin. Hurrengo urtean, Marion artist di caffè concerto eleberria argitaratu zuen.[2]

1892an John Chartres kazetari eta abokatu anglo-irlandarrarekin ezkondu zen. Hurrengo urteetan Ingalaterran eta Estatu Batuetan bizi izan zen, non ingelesez bakarrik idatzi zuen. Garai hartako bere lanik ospetsuena 1910ean argitaratutako The Eaters da, bere alaba Vivianek, bibolin jole prodigioak, inspiratua. Liburua italieraz berridatzi zuen I divoratori izenarekin 1911n.[3]

Sinn Féin-eko kidea izan zen senarra bezala, Vivantik Irlandako independentziaren alde egin zuen hainbat egunkari eta aldizkaritan artikuluak idatziz. Annie Vivantek Italiako kausa ere defendatu zuen ingeles egunkarietan I. Mundu Gerran. Gerra ondoren, Mussoliniren alde egin zuen eta Italiako egunkari nazionalistetan lagundu zuen, hala nola Il Popolo d'Italia eta L'Idea Nazionale

1941ean, Italian bizi zela, etxean atxilotu zuten Ingalaterrarekiko lotura zela-eta, denbora batez, bere liburuak Italian debekatu egin zituzten judu jatorriagatik. Zenbait iturriren arabera, Vivienek Londresen bere buruaz beste egin zuen urte berean, nahiz eta itxuraz Vivien 1941ean Londresen izandako erasoaldi batean hil zen. Turinen hil baino lehenago, Annie Vivanti Chartres katolizismora bihurtu zen.

Bibliografia

aldatu

Ingelesez

aldatu
  • Circe, eleberria (1912).
  • Marie Tarnowska, eleberria (1915).

Italieraz

aldatu
  • L'Invasore, lana (1916).
  • Joan victis!, eleberria (1917).
  • Le bocche inutili, lana (1918).
  • Zingaresca, ipuinak (1918).
  • Naja tripudians (1920).
  • Fosca, sorella di Messalina (1922).

Euskarari ekarriak

aldatu
  • Lau poema. itzul.: Koldo Izagirre (Armiarma, 2016).[4]

Erreferentziak

aldatu
  1. «Biography: Vivanti, Annie» www.lib.uchicago.edu (Noiz kontsultatua: 2021-04-07).
  2. Annie (Anna Emilia) Vivanti | enciclopedia delle donne. (Noiz kontsultatua: 2021-04-07).
  3. «Vivanti Chartres, Annie» www.jewishvirtuallibrary.org (Noiz kontsultatua: 2021-04-07).
  4. «euskarari ekarriak» ekarriak.armiarma.eus (Noiz kontsultatua: 2021-04-07).

Kanpo estekak

aldatu