Edukira joan

Ordezkari artistiko

Wikipedia, Entziklopedia askea


Ordezkari artistikoa norbanako edo talde baten talentuak edo gaitasunak ordezkatzea duen profesional bat da. Saldutako lan bakoitzeko jasotako komisio baten bidez ordaintzen da lanbidea; Komisio horiek, oro har, obraren azken salmenta-prezioaren % 10 eta % 20 artekoak dira.

Ordezkari artistikoen lanbideak ikaskuntza kurba handia du, beharrezkoa den artearen merkatuaren ezagutza sakona dela eta. Maneatu beharreko informazio-kopuru handiak eta informazioaren sakontasuna eta xehetasunak ordezkaria estilo jakin bateko lanetan edo tokiko artisten ordezkaritza tokiko merkatu batean espezializatzea eragiten dute.

Agente baten zerbitzuak kontratatzeko arrazoiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiz eta edozein artistak bere lana bultzatzen saia daiteke, sustapen lanak eta haien ikasketak artistak sortzeko duen denbora murriztuko du. Ordezkari artistiko baten zerbitzuak erabiltzearen abantailak hauek izango lirateke:

  • Artistaren lanen erakusketa handiagoa.
  • Artistaren jabetza intelektualaren babesa.
  • Negoziazio esperientzia
  • Kontaktu profesionaletarako sarbidea

Artista plastikoen ordezkaritza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marrazkilarien, grabatzaileen, margolarien, eskultoreen, argazkilarien, bideo-artisten, arkitektoen eta zenbait artisau industrialen ordezkapena sartzen da, hala nola ontzigileak edo bitxigileak.

Lanak erakusteko eta sustatzeko ezinbesteko baldintzak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lanaren katalogo inprimatuaz eta euskarri digitalaz (pendrive, CD-ROM, DVD,...) gain, artistaren prestakuntzari eta aurreko erakusketen historiari buruzko dokumentazioa; ezinbestekoa da artistak eta ordezkariak artistak eskatzen dituen gutxieneko baldintzak aztertu izana. Galerietako erakusketaren kasuan, ordezkariaren eginkizuna da artistari erakusketa eta salmenta baldintzak argi azaltzea.

Galeria baten salmentaren komisioa salmenta prezioaren % 40 eta % 50 artekoa da. Obraren salmenta prezioak bere kalitatearen eta artistaren ospearen araberakoa izan behar du. Baldintza errealistak lortzeko modurik onena ordezkatuari tokiko artista ezagunen lanen merkatuko prezioa erakustea da.

Lanen erakusketa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ordezkariaren zereginetako bat hainbat erakunde publiko eta pribaturekin negoziatzea da, artistaren lanak erakusteko. Entitate horiek, esposizio-erraztasun txikienetik handienera ordenatuta, hauek izan ohi dira:

  • Erakusketa aretoak
  • Galeriak
  • Arte azokak
  • Museoak

Erakusketa aretoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lanaren erakusketa publikoaren lehen urratsa dira. Pauso ohikoenak erakusketa kolektiboetan parte hartzea eta ondoren banakako erakusketak dira.

Erakusketa aretoak, gehienetan, irabazi asmorik gabeko entitateenak dira. Udaletxeak, liburutegiak edo kultur etxeak bezalako eraikin publikoetan aurki daitezke. Kultur edo auzo elkarteen jabetzako lokal pribatuetan ere aurki daitezke.

Kontuan izanik, oro har, erakusketa aretoen helburu nagusia kultura hedatzea eta ez etekin ekonomikoa lortzea dela, artistak aukeratzeko eta onartzeko irizpideak galeria komertzialen kasuan baino askoz laxogoak dira. Horregatik, hasierako urrats ezin hobea dira bere lanak erakusten hasten den artista batentzat.

Arte galeriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arte-galeria publikoari irekitako negozio bat da, eta bere helburua artelanak saltzea da salmenta-komisio baten truke. Bere eskaintza bi lan motak osatzen dute:

  • Galeria-funtsetako lanak: galeriak partikularrei, enkante-etxeei edo beste galeria batzuei zuzenean erositako piezak. Errekonozimendu handiko nazio eta nazioarteko kategoriako artistetakoak dira.
  • Galeriako artisten lanak: aurretik galeriak hautatutako artista kopuru mugatu batek sortutako piezak. Bere lana aldi baterako erakusketetan dago ikusgai.

Ordezkari artistikoaren eginkizuna galeriekin harremanetan jartzea da, ordezkatutako artistaren lanak erakusteko eta artistak onartutako gutxieneko baldintzak betetzen dituztenak hautatzea. Ordezkariaren lana ez da galeriarekin hertsiki negoziatzea izango, bitartekaritza baizik. Galeriaren zein artistaren aldeko akordio bat lortzea izango da helburu nagusia. Bitartekaritza arrakastatsutzat joko da bi aldeentzat epe luzerako merkataritza-harreman egokia sortzen duena.

Artista batek arte azoka batean erakusteko ohiko prozesua bere lanak ordezkatzen dituen arte galeriak zuzenean eramatea da. Aukera paregabea da artistaren lana nazio mailan eta nazioartean sustatzeko, baina galeriek balio komertzial handiena duten artistak soilik aukeratzen dituzte horretarako. Arrazoia da horrelako galeriek diru kopuru handiak ordaindu behar dituztela azokako erakusketa-lekua lortzeko. Ordezkariaren lana galeria konbentzitzea izango da ordezkatutako artistaren lanak arte azokara ekartzeko arriskua bere gain har dezan.

Artistak museo batean erakusteko beharrezko ospea duenean, ordezkariaren lana artistaren sustapenean baino, baldintzen negoziazioan zentratzen da batez ere. Ordezkariak ez du museoetako erakusketatik zuzeneko onurarik lortuko, baina epe ertain eta luzean artistaren obraren birbalorizaziotik eta bere obra erakundeei eta partikularrei saltzetik lortuko ditu.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]