mathematicus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien μαθηματικός, mathematikos (« qui aime apprendre »).
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mathematicus | mathematică | mathematicum | mathematicī | mathematicae | mathematică |
Vocatif | mathematice | mathematică | mathematicum | mathematicī | mathematicae | mathematică |
Accusatif | mathematicum | mathematicăm | mathematicum | mathematicōs | mathematicās | mathematică |
Génitif | mathematicī | mathematicae | mathematicī | mathematicōrŭm | mathematicārŭm | mathematicōrŭm |
Datif | mathematicō | mathematicae | mathematicō | mathematicīs | mathematicīs | mathematicīs |
Ablatif | mathematicō | mathematicā | mathematicō | mathematicīs | mathematicīs | mathematicīs |
mathematicus \Prononciation ?\
- Mathématique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | mathematicus | mathematicī |
Vocatif | mathematice | mathematicī |
Accusatif | mathematicum | mathematicōs |
Génitif | mathematicī | mathematicōrum |
Datif | mathematicō | mathematicīs |
Ablatif | mathematicō | mathematicīs |
mathematicus masculin
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « mathematicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage