Jump to content

cos

Ón Vicífhoclóir, an foclóir ábhair shaor.

Gaeilge

  • IPA: /kɔsˠ/

Ón Sean-Ghaeilge cos, ón Próta-Cheilteach *koxsā. Gaolmhar: Breatnais coes agus Laidin coxa ("cromán").

Ainmfhocal

cos, bain.² (gu. coise, ai. cosa, gi. cos)

  1. Baill den chorp i ndaoine agus in ainmhithe a úsáidtear chun siúil.
Mal: (Cois Fharraige) cois.

Aistriúcháin

  • Tomás de Bhaldraithe, English-Irish Dictionary, Oifig an tSoláthair, Baile Átha Cliath, 1959
  • Niall Ó Dónaill, Foclóir Gaeilge-Béarla, Oifig an tSoláthair, Baile Átha Cliath, 1977
  • An Foclóir Beag

Catalóinis

Ón Laidin corpus.

Ainmfhocal

cos fir. (iol. cossos)

  1. Corp.
  2. Corp, marbhán.
    Comhchiallaigh: cadàver.

Gailísis

Giorrúchán den réamhfhocal con agus an t-alt cinnte firinscneach os.

Giorrúchán

cos fir. iolra

  1. Leis na.

Meán-Bhéarla

  • AIF: /kɔs/, /kus/, /kis/

Ón Sean-Bhéarla coss.

Ainmfhocal

cos (iol. cossescossen)

  1. Póg.

Portaingéilis

  • (An Bhrasaíl): AIF: /kus/
  • (An Phortaingéil): AIF: /kuʃ/

Giorrúchán den réamhfhocal com agus an t-alt cinnte firinscneach os.

Giorrúchán

cos fir. iolra

  1. Leis na.

Sean-Ghaeilge

  • AIF: /kos/

Ón Sean-Ghaeilge cos, ón Próta-Cheilteach *koxsā.

Ainmfhocal

cos bain.

  1. Cos.

Spáinnis

Foirm Ainmfhocail

cos

  1. Iolra de co.