Lompat ke isi

Chanson de Guillaume

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Chanson de Guillaume
"The Song of William"
karya Guillhelm dari Gellone
Teks dari naskah asli, berbunyi "N'en fuit mie li bon quons Willames" .
Judul asliChançun de Willame
PenerjemahPhilip E. Bennett
Ditulisca 1140, (dengan beberapa materi abad ke-11)
NegaraEngland or Normandy
BahasaAnglo-Norman
SubjekKehidupan William of Gellone
GenreChanson de geste
BentukLaisse
MetrumDekasilabel dengan beberapa heksasilabel baris
Jenis mediaManuskrip
Larik3,553

Chanson de Guillaume, juga disebut Chançun de Willame (Bahasa Inggris: "Lagu William"), adalah sebuah chanson de geste dari paruh pertama abad kedua belas (sekitar tahun 1140, meskipun paruh pertama puisi itu mungkin berasal dari awal abad kesebelas; bersama dengan The Song of Roland dan Gormont et Isembart, dianggap sebagai tiga chansons de geste yang komposisinya tanpa ragu-ragu berasal dari sebelum tahun 1150). Karya ini umumnya dianggap memiliki dua bagian yang berbeda: yang pertama menceritakan tentang Guillaume dari Orange, keponakannya Vivien, dan adik lelaki Vivien yang lebih muda, Gui, serta berbagai pertempuran mereka dengan Saracen di L'Archamp; dalam paruh kedua puisi (setelah 2000 baris), Guillaume dibantu oleh Rainouard, seorang raksasa.

Puisi itu terdiri dari 3.553 ayat dalam laisses yang beresonansi ; sebagian besar ayatnya terdiri dari beberapa suku kata , tetapi kadang-kadang ada baris pendek enam suku kata yang berulang.  Puisi tersebut hanya ada dalam satu manuskrip abad ke-13, yang ditulis dalam dialek Anglo-Norman , yang baru terungkap pada tahun 1901  pada penjualan buku Sir Henry Hope Edwardes. Naskah tersebut telah diserahkan ke British Library (British Library, Add MS 38663),

Ini adalah satu-satunya chanson de geste mengenai perbuatan Guillhelm dari Orange yang tidak termasuk dalam koleksi chansons de geste abad ke-13 yang umumnya disebut sebagai Geste de Guillaume d'Orange . Sebagian besar materi puisi (terutama bagian kedua) juga diperluas dan diadaptasi oleh chanson de geste Aliscans yang kemudian.

Lirik Chanson de Guillaume

[sunting | sunting sumber]

Bahasa Prancis (Kuno-Tengah), Anglo-Norman

Plaist vus oir de granz batailles e de forz esturs,

De Deramed, uns reis sarazinurs,

Cun il prist guere vers Lowis nostre empereur ?

Mais dan Willame la prist vers lui forçur,

Tant qu’il ocist el Larchamp par grant onur.

Mais sovent se cunbati a la gent paienur,

Si perdi de ses homes les meillurs,

E sun nevou, dan Vivien le preuz,

Pur qui il out tut tens al quor grant dolur.

Lunesdi al vespre.

Oimas comence la chançun d’Willame.

Reis Deramed il est issu de Cordres,

En halte mer en ad mise la flote ;

Amund Girunde en est venu par force,

Entred que si mal descunorted.

Les marchez gaste, les alués comence a prendre,

Les veirs cor seinz porte par force del regne,

Les bons chevalers en meine en chaenes ;

E en l’Archanp est hui fait cest damages.

Un chevaler est estoers de ces paens homes ;

Cil le nuncie a Tedbalt de Burges ;

Iloeques ert Tedbald a iceles hures,

Li messagers le trovad veirement a Burges,

E Esturmi, sis niés, e dan Vivien le cunte,

Od els set cent chevalers de joefnes homes ;

N’i out cil qui n’out halberc e broine.

Es vus le mes qui les noveles cunte.

Tedbald le cunte reperout de vespres,

E sun nevou Esturmi qui l’adestre,

E Vivien i fu, li bon niés Willame,

E od lui set cenz chevalers de sa tere.

Tedbald i ert si ivre que plus n’i poet estre,

E Esturmi sun nevou que par le poig l’adestre.

Es vus le mes qui cunte les noveles :

Deu salt Tedbalt al repeirer de vespres !

De Deramed vus di dures noveles ;

En l’Archanp est un mult dolente guere. »

« Reis Deramed est issu de Cordres.

En halte mer en ad mise sa flote,

Amunt Girunde en est venu par force ;

En vostre tere est que si mal desonorted.

Les marchez guaste e les aluez vait prendre,

Les veirs cors seinz trait par force del regne,

Tes chevalers en meine en chaenes.

Pense, Tebalt, que paens nes ameinent. »

« Franche meisné, dist Tebald, que feruns ? »

Dist li messages : « Jas nus i combatuns. »

Tedbalt demande : « Que feruns, sire Vivien ? »

Dist li bers : « Nus ne frum el que ben.

Sire Tedbald, dist Vivien li ber,

Vus estes cunte e si estes mult honuré

Des meillurs homes de rivage de mer.

Si m’en creez, ne serras ja blamé.

Pren tes messages, fai tes amis mander ;

N’obliez mie Willame al cur niés ;

Sages hom est mult en bataille chanpel,

Il la set ben maintenir e garder ;

S’il vient, nus veintrums Deramed. »

« Nel te penser, Tedbald, ço dist Esturmi ;

En ceste terre al regne, u que arivent paen u Arabit,

Si mandent Willame le marchis ;

Si de tes homes i meinent vint mil,

Vienge Willame e des suens n’i ait que cinc,

Treis u quatre, que vienge a eschari,

Tu te combates e venques Arabiz,

Si dist hom ço que dan Willame le fist.

Qui ques prenge, suens est tote voie le pris.

Cumbatun, sire, sis veintrun, jo te plevis !

Al pris Willame te poez faire tenir.

— Franche meisné, dist Vivien, merci.

Od poi conpaignie ne veintrun pas Arabiz ;

Mandum nus, seignurs, pur Willame le marchis ;

Sages hon est pur bataille tenir.

S’il vient, nus veintrum Arabiz. »

E dist Esturmi : « Malveis conseil ad ici.

Estrange gent tant le loent tut dis,

E noz homes fait tuz tenir a vils. »

Respunt Tedbald : « Unques pur el nel dist,

Mais a la bataille n’ose il pas venir. »

Dist Vivien : « Ore avez vus mesdit,

Car il nen est nez ne de sa mere vis,

Deça la mer, ne dela la rin,

N’en la crestienté, n’entre Arabiz,

Mielz de mei ose grant bataille tenir,

Fors sul Willame al curt niés, le marchis.

Il est mis uncles, vers li ne m’en atis,

Lunsdi al vespre.

Jo ne met mie a pris Willame. »

Pranala luar

[sunting | sunting sumber]
Didahului oleh:
Torson
Comte Toulouse
790–811
Diteruskan oleh:
Beggo