ego
Formae aliae
[+/-]Etiam egō.
Notatio
[+/-]A voce Protindeuropaea *ego(H), *(H₁)me-.
Pronomen
[+/-]ego, meī (comm.; plur. nos), IPA /'e.go(ː)/, /'me.iː/
- (Pronomen primae personae.)
Declinatio
[+/-]| c. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | ego | nōs | I |
| gen. | meī | nostrī nostrum |
II |
| dat. | mihi | nōbīs | III |
| acc. | mē | nōs | IV |
| abl. | mē | nōbīs | VI |
Dictiones collatae
[+/-]- [meus
Dictiones derivatae
[+/-]Progenies
[+/-]- Hispanice: yo
- Francogallice: je
- Extrematurane: yo*
- Lusitane: eu
- Italice: io:
Translationes
[+/-]| pronomen personalis | dilatare ▼ |
|---|
| pronomen personalis | collabi ▲ |
|---|
|
Loci
[+/-]Latinitas Romana
[+/-]saec. VI. a.C.n.
Formae affines
[+/-]- Graeca Antiqua: egō — Romanizatio vocis ἐγώ.
|
ego etiam dictio est in aliis linguis: |