Jump to content

nuntius

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈnuːntius/(classice)
Syllabificatio phonetica: nūn·ti·us — morphologica: nunt-ius

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]

Pro *noventius, a radice nov₂.

Nomen adiectivum

[+/-]

nūntĭ|us, -a, -um

  1. Relatus rerum recentium.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. nūntius nūntia nūntium nom. nūntiī
nūntī
nūntiae nūntia
gen. nūntiī
nūntī
nūntiae nūntiī
nūntī
gen. nūntiōrum nūntiārum nūntiōrum
dat. nūntiō nūntiae nūntiō dat. nūntiīs nūntiīs nūntiīs
acc. nūntium nūntiam nūntium acc. nūntiōs nūntiās nūntia
abl. nūntiō nūntiā nūntiō abl. nūntiīs nūntiīs nūntiīs
voc. nūntī nūntia nūntium voc. nūntiī
nūntī
nūntiae nūntia

Translationes

[+/-]

Nomen substantivum

[+/-]

nūntĭ|us, -ī

  1. Qui nuntiat.
  2. Res quae nuntiatur, idem quod nuntium.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. nūntius nūntiī
nūntī
I
gen. nūntiī
nūntī
nūntiōrum II
dat. nūntiō nūntiīs III
acc. nūntium nūntiōs IV
abl. nūntiō nūntiīs VI
voc. nūntī nūntiī
nūntī
V

Translationes

[+/-]