miens

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

miens m /mìn̥s/

1. (bieëster) Homo sapiens: e zuigbieës det rechop löp, glouf en spraok kintj en in gruup biejein laef
2. 'ne manskaerel womit me getrouwdj is

   Haet emes miene miens nag gezeen? Ich bön 'm al de gansen aovendj kwiet.

3. (synoniem) anger waord veur man en manskaerel (emes van 't geslach mit 't XY-chromosoom)

Aafbraeking

• miens

Variaasje

• †miensj

Aafleijinge

• miensdóm, mienselik, miensheid
• mienselaeve, miensemiens, mienserech, miensesjoew, miensevloea
• aevemiens, boeremiens, boetemiens, euvermiens, mansmiens, mitmiens, moormiens, ónmiens, zakemiens

Verwantje wäörd

• kindj, man, persoean, vrouw
• [2] echgenoeat

Zagswies

• gei miens (lèt op 't ónziejig geslach): nemes
• gei moor miens > gei moormiens
• 'ne groeate miens: 'ne volwassene
• 'ne Miens hoof meh get sjoonder te zeen es t'r duvel: 'ne Miens womit me getrouwdj is hoof meh get sjoonder te zeen es t'r duvel.
• "'t Geit good inne missie," zag de pater, "de miense beginnen al te janke!" = wuuert gezag es reactie op 't Geit good.
• luuj/miensen heim höbbe: bezeuk höbbe
• mer 'nen halve miens zeen: door krenkdje of neet zat rös geiselik en liefelik in 'n slechte kóndiesje zeen
• zich 'nen hieële miens veule: dinke det me wichtig is
• zoea verstenjig wie 'ne groeate miens: zoea verstenjig wie 'ne volwassene (spottendj gebroek)

Verbuging[bewirk]

Raod

Veur 't mieëvaad wuuert meis luuj gebroek.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

miens /mì:n̥s/

1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van miene

Aafbraeking

• miens