Pergi ke kandungan

Amerika Syarikat Timur Laut

Tambah pautan
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Amerika Syarikat Timur Laut, Timur Laut Amerika, Timur Laut
Wilayah
Kiri-kanan dari atas: New York, Boston, Taman Negara Acadia, Air Terjun Niagara, Banjaran Adirondack, Palisades, Philadelphia
Peta Amerika Syarikat Timur Laut seperti yang ditakrifkan Biro Bancian Amerika Syarikat[1]
Subwilayah
NegaraAmerika Syarikat
Negeri-negeri
[1]
Keluasan
 • Wilayah181,324 batu persegi (469,630 km2)
 • Tanah162,257 batu persegi (420,240 km2)
 • Air19,067 batu persegi (49,380 km2)  9.51%
 • Bandar
[2]
74,800 batu persegi (194,000 km2)
Aras tertinggi
Gunung Washington, New Hampshire[3][a] 6,288 ft (1,916.66 m)
Aras Terendah
Lautan Atlantik[3] 0 ft (0 m)
Penduduk
 (2020[4])
 • Wilayah57,609,148
 • Kepadatan320/batu persegi (120/km2)
DemonimNortheasterner, Yankee
KDNK (nominal)[5]
 • Total$5.104 trillion (2022)
 • per capita$88,597 (2022)
Zon waktuUTC-5 (EST)
 • Musim panas (DST)UTC-4 (EDT)

Amerika Syarikat Timur Laut, (Inggeris: Northeastern United States) juga Timur Laut (Inggeris: the Northeast), Pantai Timur (Inggeris: the East Coast),[b] atau Timur Laut Amerika (Inggeris: the American Northeast) ialah wilayah geografi Amerika Syarikat yang terletak di pantai Atlantik Amerika Utara. Ia bersempadan dengan Kanada di utaranya, Amerika Syarikat Selatan di selatannya, Amerika Syarikat Barat Tengah di baratnya, dan Lautan Atlantik di timurnya.

A.S. Timur Laut ialah salah satu daripada empat wilayah yang ditakrifkan oleh Biro Bancian Amerika Syarikat untuk pengumpulan dan analisis statistik.[1] Biro Bancian mentakrifkan wilayah itu sebagai termasuk enam negeri New England iaitu Connecticut, Maine, Massachusetts, New Hampshire, Rhode Island, dan Vermont, dan tiga negeri utara Atlantik Tengah New Jersey, New York, dan Pennsylvania. Beberapa definisi kawasan ini yang diperluaskan termasuk Delaware, Maryland, Virginia Utara dan Washington, D.C..[9][10][11][12][13]

Wilayah ini adalah rumah kepada megalopolis Timur Laut, yang merangkumi banyak kawasan metropolitan terbesar di negara ini, termasuk Boston, Bandar raya New York dan Philadelphia. Megalopolis membentuk 67% daripada jumlah penduduk di rantau ini sebanyak 57,609,148. Keluaran dalam negara kasar rantau ini ialah $5.1 trilion pada 2022 dan mengandungi beberapa negeri paling maju berdasarkan Indeks Pembangunan Manusia, dengan setiap negeri kecuali Maine melebihi purata negara. Ia juga merupakan wilayah paling padat penduduk di Amerika Syarikat, dengan 320 orang setiap batu persegi (120 orang/km2).[14][9] Biro Bancian A.S. mentakrifkan Timur Laut Amerika Syarikat sebagai mempunyai jumlah keluasan 181,324 bt2 (469,630 km2), menjadikannya kawasan terkecil di Amerika Syarikat mengikut jumlah keluasan.

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Orang asli[sunting | sunting sumber]

Ahli-ahli antropologi mengiktiraf Kawasan Hutan Timur Laut (Inggeris: Northeastern Woodlands) sebagai salah satu kawasan budaya yang wujud di Hemisfera Barat pada zaman penjajah Eropah pada abad ke-15 dan seterusnya. Kebanyakannya tidak menetap di Amerika Utara sehingga abad ke-17. Kawasan kebudayaan yang dikenali sebagai Northeastern Woodlands selain meliputi seluruh Timur Laut A.S. juga meliputi sebahagian besar kawasan yang kini dikenali sebagai Kanada dan kawasan lain yang kini dikenali sebagai timur Amerika Syarikat.[15]

Di antara banyak suku yang mendiami kawasan ini adalah mereka yang membentuk negara-negara Iroquois dan banyak orang Algongkwi.[16] Di Amerika Syarikat pada abad ke-21, 18 puak yang diiktiraf persekutuan tinggal di Timur Laut.[17] Untuk sebahagian besar, penduduk Woodlands Timur Laut, di mana nelayan Eropah mula berkhemah untuk mengeringkan ikan kod mereka pada awal 1600-an, tinggal di kampung, terutamanya selepas dipengaruhi oleh tradisi pertanian masyarakat lembah Ohio dan Mississippi.[18]

Sejarah kolonial[sunting | sunting sumber]

Embarkation of the Pilgrims, 1857, Robert Walter Weir.
Penn's Treaty with the Indians, 1772, Benjamin West.

Semua negeri A.S. yang membentuk wilayah Timur Laut adalah antara Tiga Belas Koloni yang asal, walaupun Maine dan Vermont adalah sebahagian daripada jajahan lain sebelum Amerika Syarikat merdeka dalam Revolusi Amerika. Kedua-dua wilayah budaya dan geografi yang membentuk bahagian wilayah Timur Laut mempunyai sejarah yang berbeza. Penjelajah Eropah pertama yang diketahui telah meneroka pantai Atlantik di Timur Laut sejak Norse ialah Giovanni da Verrazzano pada tahun 1524. Kapalnya La Dauphine meneroka pantai dari apa yang kini dikenali sebagai Florida ke New Brunswick.

Orang Eropah pertama yang menetap dan menjajah New England ialah jemaah Haji dari England, yang mendarat di Massachusetts masa kini pada 1620.[19] Jemaah Haji tiba di kapal Mayflower dan mengasaskan Koloni Plymouth supaya mereka boleh mengamalkan agama dengan bebas. Sepuluh tahun kemudian, sekumpulan besar Puritan menetap di utara Koloni Plymouth di Boston untuk membentuk Koloni Massachusetts Bay.

Providence diasaskan oleh Roger Williams, yang dibuang negeri dari Massachusetts kerana kepercayaannya terhadap kebebasan beragama, dan ia merupakan koloni pertama yang menjamin kebebasan beribadat semua rakyat. Anne Hutchinson, yang juga dibuang dari Massachusetts, membentuk bandar Portsmouth. Providence, Portsmouth dan dua bandar lain (Newport dan Warwick) disatukan untuk membentuk Koloni Rhode Island dan Perladangan Providence.

Henry Hudson meneroka kawasan New York sekarang pada tahun 1609 dan menuntutnya untuk Belanda. Perjalanannya merangsang minat Belanda, dan kawasan itu dikenali sebagai Belanda Baru (Inggeris: "New Netherland"). Pada tahun 1625, bandar New Amsterdam (lokasi Bandar raya New York sekarang) telah ditetapkan sebagai ibu kota wilayah itu.[20] Penempatan Belanda Baru di sepanjang Sungai Hudson dan, untuk sementara waktu, penempatan New Sweden di sepanjang Sungai Delaware membahagikan penempatan Inggeris di utara dan selatan. Pada tahun 1664, Charles II dari England secara rasmi menggabungkan Belanda Baru dan memasukkannya ke dalam empayar kolonial Inggeris.[21] Wilayah itu menjadi tanah jajahan New York dan New Jersey.[21] New Jersey pada asalnya berpecah kepada East Jersey dan West Jersey sehingga kedua-duanya bersatu sebagai koloni diraja pada tahun 1702.[21]

New England memainkan peranan penting dalam pendidikan awal Amerika. Bermula pada abad ke-17, bandar-bandar besar di New England membuka sekolah tatabahasa, pelopor sekolah menengah moden. Sekolah awam pertama di tanah jajahan Inggeris ialah Boston Latin School, yang diasaskan pada tahun 1635.[22] Pada tahun 1636, badan perundangan kolonial Massachusetts mengasaskan Kolej Harvard, institusi pengajian tinggi tertua di Amerika Syarikat.[23]

Pada tahun 1681, William Penn, yang ingin memberi Quaker tanah kebebasan beragama, mengasaskan Pennsylvania dan memperluaskan kebebasan beragama kepada semua warganegara.[24]

Penn sangat menginginkan akses ke laut untuk Wilayah Pennsylvania dan memajak kawasan yang kemudiannya dikenali sebagai Wilayah-wilayah bawahan Delaware (Inggeris: "Lower Counties on the Delaware") daripada Duke.[25] Penn menubuhkan kerajaan perwakilan dan secara ringkas menggabungkan dua harta bendanya di bawah satu Perhimpunan Agung pada tahun 1682.

Menjelang 1704, Wilayah Pennsylvania telah berkembang begitu besar sehingga wakil mereka ingin membuat keputusan tanpa persetujuan Daerah Bawah dan kedua-dua kumpulan wakil itu mula bertemu sendiri, satu di Philadelphia, dan satu lagi di New Castle, Delaware. Penn dan warisnya kekal sebagai pemilik kedua-duanya dan sentiasa melantik Gabenor orang yang sama untuk Wilayah Pennsylvania mereka dan wilayah Lower Counties mereka. Fakta bahawa Delaware dan Pennsylvania berkongsi gabenor yang sama bukanlah unik. Dari 1703 hingga 1738, kedua-dua New York dan New Jersey berkongsi seorang gabenor.[26] Massachusetts dan New Hampshire juga berkongsi gabenor untuk beberapa lama.[27]

Revolusi Amerika[sunting | sunting sumber]

Pertempuran Trenton, bertempur di New Jersey pada Disember 1776 berikutan penyeberangan Delaware yang terselindung oleh Washington pada malam 25 Disember 1776, mewakili kemenangan yang memberi inspirasi kepada Tentera Kontinental Washington dan mula mengubah Perang Revolusi memihak kepada Amerika.

Permulaan Perang Revolusi Amerika adalah di Timur Laut, khususnya di Massachusetts. Pertempuran Lexington dan Concord di timur laut Boston akan menjadi penglibatan ketenteraan pertama antara Revolusioner dan British.[28] Banyak pertempuran besar revolusi akan berlaku di Timur Laut. British akan mengosongkan Boston pada awal 1776 dan akan bergerak untuk menawan Bandar raya New York.[29]

Golongan revolusioner telah ditolak ke Sungai Delaware sebelum tiba-tiba bergerak ke hadapan menentang British dalam Pertempuran Trenton dan Princeton.[29] Kebuntuan dicapai pada tahun 1778, antara Revolusioner British dan Amerika dan berterusan sehingga tamat perang pada tahun 1783..[30] Perang itu akan berpindah ke negeri-negeri selatan dan akhirnya berakhir dengan Pertempuran Yorktown di Virginia.[29]

Penubuhan Amerika Syarikat[sunting | sunting sumber]

Idea Amerika Syarikat yang merdeka, dengan reka bentuk kerajaannya akan diwujudkan terutamanya di Timur Laut dalam satu siri perisytiharan, perlembagaan dan dokumen. Kongres Kontinental akan bermesyuarat di Philadelphia, yang akan menghasilkan Pengisytiharan Kemerdekaan dan Artikel Konfederasi. Selepas Revolusi Amerika, ibu kota Amerika Syarikat yang baru dibentuk akan bergerak di negeri Pennsylvania, New Jersey, dan New York. Ia berpangkalan di Bandar raya New York dari 1785 hingga 1790, apabila ia dipindahkan ke Dewan Kongres di Philadelphia, di mana ia kekal selama sedekad, sehingga 1800, apabila pembinaan ibu negara baru Washington, D.C. selesai.[31]

Konvensyen Perlembagaan telah diadakan di Philadelphia, di mana Perlembagaan Amerika Syarikat yang baru digubal pada tahun 1787.[32] 6 daripada 13 negeri pertama yang meratifikasi perlembagaan baharu adalah di Timur Laut, dengan yang terakhir daripada 13 negeri asal, Rhode Island, mengesahkan perlembagaan pada 1790. Vermont akan diterima masuk pada 1791 sebagai negeri ke-14. Kongres pertama akan bersidang di Dewan Persekutuan di Bandar raya New York pada Mac 1789.[33]

Awal dan pertengahan kurun ke-19[sunting | sunting sumber]

Pertempuran Gettysburg, bertempur di dalam dan sekitar Gettysburg, Pennsylvania, adalah pertempuran paling berdarah Perang Saudara Amerika; kemenangan Kesatuan di Gettysburg mewakili titik perubahan dalam perang yang memihak kepada Kesatuan.

Berikutan revolusi Timur Laut akan menyaksikan pertempuran kecil seperti Pemberontakan Whiskey di bahagian barat Pennsylvania.[34] Banyak negeri timur laut akan meneruskan perdagangan dengan British dan kuasa Eropah yang lain. Ketegangan antara Amerika Syarikat dan Eropah (khususnya Britain) akan memburuk menjelang Perang 1812.

Ini menyebabkan pedagang perdagangan tertentu bertemu di Hartford untuk mencadangkan untuk berjaya dari Amerika Syarikat.[35] Perang 1812 akan menyaksikan lebih sedikit pertempuran di Timur Laut dan sebaliknya lebih banyak pertempuran di kawasan barat dan selatan. Pencerobohan Kanada yang gagal dan pendudukan Maine akan menjadi beberapa konflik utama semasa perang.[36] Peperangan akan berakhir pada tahun 1815 dan kebanyakan Timur Laut tidak pernah melihat sebarang konflik besar sejak itu.

Revolusi Perindustrian Amerika telah dilancarkan di Lembah Blackstone di Rhode Island dan Massachusetts, di mana kilang tekstil tersebar di seluruh New England, dan di timur Pennsylvania, di mana arang batu, keluli dan perindustrian melancarkan sektor pembuatan negara.[37]

Selepas berakhirnya Perang 1812, industri berkembang pesat di Timur Laut pada bahagian awal dan pertengahan abad ke-19. Dengan pembinaan jalan kereta api dan terusan merentasi timur laut dan kebangkitan wilayah barat dan sumber dari selatan, Timur Laut mengalami pembangunan industri baharu dan populasi yang berkembang pesat. Banyak bandar pantai, termasuk Boston, Bandar raya New York dan Philadelphia, berfungsi sebagai pelabuhan perdagangan lautan untuk barangan Amerika.

Bandar, termasuk Allentown, Buffalo, Pittsburgh, Rochester, dan Syracuse, telah diselesaikan dan muncul sebagai pusat perindustrian utama.[38]

Menjelang tahun 1860, Bandar raya New York, berdasarkan sempadan masa kini, adalah bandar A.S. pertama yang mencapai populasi melebihi satu juta.[39] Disebabkan penempatan Barat Tengah dan Great Plains, pertanian akan runtuh di Atlantik Tengah dan New England, dengan banyak ladang ditinggalkan pada akhir abad ini, kembali ke hutan luar bandar.

Konflik dengan selatan mengenai penyebaran perhambaan akan menjadi faktor besar dalam permulaan Perang Saudara Amerika, antara Amerika Syarikat (negeri barat dan Timur Laut) dan Konfederasi (negeri tenggara). Penerimaan Maine sebagai negara bebas sebagai pertukaran untuk Missouri menjadi negara hamba sebagai sebahagian daripada Kompromi Missouri pada tahun 1820 akan menyelesaikan sempadan akhir negeri-negeri Timur Laut.[40]

Barisan Mason-Dixon akan ditetapkan sebagai sempadan perhambaan, mengikuti sempadan Pennsylvania dan Delaware/Maryland.[41] Pergerakan penghapusan akan bermula di Timur Laut dan Barat Tengah dan akan menjadi terkenal menjelang pertengahan abad ke-19, kumpulan ini menyokong pengecutan atau pengharaman perhambaan di Amerika Syarikat. Beberapa negeri Timur Laut masih mempunyai sejumlah kecil hamba pada tahun 1850-an, walaupun ada yang mengharamkannya selama dekad tersebut.

Pilihan raya 1860 membawa kepada permulaan Perang Saudara; negeri selatan berjaya dari Amerika Syarikat pada akhir 1860 dan awal 1861. Negeri seperti Maryland dan Delaware akan kekal dalam kesatuan, walaupun dengan perhambaan masih sah. Untuk dua tahun pertama, teater timur perang akan kekal di Virginia dan Maryland, tetapi pada tahun 1863 perang itu akan mencapai bahagian paling timur lautnya di Gettysburg, Pennsylvania. Pertempuran Gettysburg dianggap sebagai titik perubahan dalam Perang Saudara, menyaksikan penghujung Konfederasi menolak ke utara.[42]

Walaupun semua negeri Timur Laut akan kekal di Amerika Syarikat semasa perang, konflik telah timbul, seperti draf rusuhan New York pada tahun 1863.[43] Peperangan akan berakhir pada tahun 1865 dengan Amerika Syarikat mengambil alih semula kawalan negeri-negeri Selatan.

Revolusi perindustrian dan zaman moden[sunting | sunting sumber]

Little Italy di Lower Manhattan, s. 1900
Amerika Syarikat Timur Laut pada tahun 1908, dari The Harmsworth Atlas and Gazetter

Selepas Perang Saudara, Timur Laut akan menyaksikan ledakan ekonomi yang besar dan akan menjadi salah satu kawasan perindustrian paling banyak di dunia. Banyak inovasi teknologi akan dibuat di Timur Laut pada masa ini. Revolusi Perindustrian Kedua akan menyaksikan bahagian Timur Laut berkembang secara besar-besaran, malah lebih daripada sebelum Perang Saudara. Banyak bandar di Timur Laut akan meletup dalam populasi, dengan bandar seperti Philadelphia dan New York mendaki lebih satu juta orang, manakala bandar lain seperti Buffalo, Boston dan Pittsburgh akan meningkat melebihi setengah juta pada masa ini.

Bandar raya New York akhirnya berkembang menjadi salah satu bandar terbesar di dunia menjelang 1900. Dengan penglibatan Amerika dalam kedua-dua Perang Dunia, Timur Laut akan menjadi pangkalan besar pengeluaran perang, dengan Brooklyn Naval Yard menghasilkan banyak kapal tentera laut.[44] Banyak mogok pekerja akan berlaku di negeri-negeri, termasuk mogok Homestead pada tahun 1892.[45] Kebanyakan bandar-bandar ini akan menyaksikan populasi puncak dan pengeluaran perindustrian selepas Perang Dunia II pada tahun 1950-an.[46]

Bermula pada tahun 1950-an dan berterusan ke abad ke-21, kemerosotan perindustrian yang besar di Timur Laut mengakibatkan pengurangan populasi banyak bandar di Timur Laut, kebanyakannya masih belum pulih daripadanya ke abad ke-21. Ini membawa kepada peningkatan program pembaharuan bandar dan perobohan sebahagian besar bandar Timur Laut pada pertengahan dan akhir abad ke-20.[47] Terdapat juga peralihan penduduk yang besar ke negeri-negeri Sun Belt bermula pada tahun 1960-an.[48]

New York kehilangan tuntutannya sebagai negeri yang paling ramai penduduknya selepas ia diatasi oleh California pada 1970-an. Beberapa bandar Timur Laut, termasuk Bandar raya New York, telah pulih daripada kemerosotannya pada pertengahan abad ke-20.[39] Banyak industri maklumat dan perkhidmatan baharu telah meningkat di timur laut, yang telah membawa kepada ledakan pada abad ke-21 di beberapa bandar di Timur Laut seperti Boston, New York dan Philadelphia. Beberapa bandar lain seperti Hartford, Syracuse, dan Buffalo masih merosot walaupun pada abad ke-21.[49] Taufan Sandy akan memberi kesan kepada sebahagian besar timur laut pada tahun 2012, merosakkan sebahagian besar pantai dan menyebabkan banjir di pedalaman. Taufan itu secara langsung akan memberi kesan kepada New Jersey dan menyebabkan sejumlah besar banjir di Bandar raya New York.[50]

Walaupun peneroka pertama New England didorong oleh agama, sejak abad ke-21, New England telah menjadi salah satu bahagian paling kurang agama di Amerika Syarikat. Dalam tinjauan Gallup 2009, kurang daripada separuh penduduk di Maine, Massachusetts, New Hampshire, dan Vermont melaporkan agama sebagai bahagian penting dalam kehidupan seharian mereka.[51] Dalam tinjauan Gallup 2010, kurang daripada 30% penduduk di Vermont, New Hampshire, Maine, dan Massachusetts melaporkan menghadiri gereja setiap minggu, memberikan mereka kehadiran gereja paling rendah di kalangan negeri-negeri A.S.[52]

Geografi[sunting | sunting sumber]

Teluk Cape Cod, destinasi pelancongan terkemuka di Massachusetts
Palisades di sepanjang Sungai Hudson di New Jersey
Rumah Api Montauk Point di hujung timur Long Island

Kawasan yang luas dari pusat Virginia ke utara Maine, dan dari barat Pennsylvania, dari Pittsburgh di barat ke Lautan Atlantik di timur, semuanya telah dikelompokkan secara longgar ke Timur Laut. Takrifan Biro Banci A.S. mengenai A.S. Timur Laut merangkumi sembilan negeri: Maine, New York, New Jersey, Vermont, Massachusetts, Rhode Island, Connecticut, New Hampshire, dan Pennsylvania.[1][c]

Wilayah ini sering dibahagikan kepada New England, enam negeri di timur negeri New York dan negeri-negeri Atlantik Tengah New Jersey, New York, dan Pennsylvania. Takrifan ini pada dasarnya tidak berubah sejak tahun 1880 dan digunakan secara meluas sebagai piawai untuk penjadualan data.[54][55][56][57]

Biro Banci A.S. telah mengakui batasan jelas definisi ini dan potensi merit cadangan yang dibuat selepas banci 1950,[58]itu termasuk menukar sempadan serantau untuk memasukkan Delaware, Maryland dan Washington, D.C. dengan negeri-negeri Mid-Atlantic, tetapi akhirnya memutuskan bahawa "sistem baharu itu tidak mendapat penerimaan keseluruhan yang mencukupi di kalangan pengguna data untuk menjamin penerimaan sebagai set am baharu rasmi -Tujuan Pengelompokan Negeri Sebelum ini, banyak siri statistik, disusun dan dikeluarkan dalam jangka masa yang panjang berdasarkan kumpulan Negara yang sedia ada, mengutamakan pengekalan unit ringkasan wilayah dan bahagian semasa."[59] Biro Banci A.S. mengesahkan pada tahun 1994 bahawa ia akan terus "menyemak komponen wilayah dan bahagian untuk memastikan ia terus mewakili gabungan yang paling berguna bagi negeri dan negeri yang setara."[59]

Banyak organisasi dan kerja rujukan mengikut takrifan Biro Banci untuk rantau ini.[60][61][62] Dalam sejarah Amerika Syarikat, garisan Mason–Dixon antara Pennsylvania (Utara) dan Maryland (Selatan) secara tradisinya membahagikan wilayah tersebut.,[63] tetapi pada zaman moden, pelbagai entiti mentakrifkan Timur Laut Amerika Syarikat dengan cara yang agak berbeza.

Persatuan Ahli Geografi Amerika membahagikan Timur Laut kepada dua bahagian: "New England", yang sama dengan Biro Banci; dan ia mempunyai "Negeri Tengah" yang sama tetapi menambah Delaware.[64] Begitu juga, Persatuan Geologi Amerika mentakrifkan Timur Laut sebagai negeri yang sama tetapi dengan penambahan Maryland dan Daerah Columbia.[65]

Takrifan yang paling sempit merangkumi hanya negeri-negeri New England.[66] Takrifan lain yang lebih ketat termasuk New England dan New York sebagai sebahagian daripada Timur Laut Amerika Syarikat, tetapi tidak termasuk Pennsylvania dan New Jersey.[67][68]

Negeri-negeri di luar takrifan Biro Banci yang terangkum dalam entiti-entiti Wilayah Timur Laut lain:

  • Pelbagai organisasi di Delaware, Maryland, dan ibu negara Washington, D.C.[9][10][11][12][69][13]
  • Agensi Perlindungan Alam Sekitar A.S. dan Pentadbiran Lautan dan Atmosfera Kebangsaan dalam Kawasan Timur Laut Delaware, Maryland dan Virginia Barat.[70][71][72]
  • Perkhidmatan Ikan dan Hidupan Liar Amerika Syarikat di Kawasan Timur Laut: Delaware, Maryland, District of Columbia, West Virginia dan Virginia.[73]
  • Perkhidmatan Taman Negara Nasional merangkumi di Wilayah Timur Laut mereka: Delaware, Maryland, Virginia Barat dan Virginia, walaupun beberapa bahagian kecil juga berada di Wilayah Ibu Negara.[74]

Topografi[sunting | sunting sumber]

Walaupun kebanyakan Timur Laut Amerika Syarikat terletak di kawasan fisiografi Appalachian Highlands, beberapa juga merupakan sebahagian daripada dataran pantai Atlantik, yang memanjang ke selatan ke hujung selatan Florida. Kawasan dataran pantai termasuk Cape Cod di Massachusetts, Long Island di New York, dan kebanyakan New Jersey, dan pada umumnya rendah dan rata dengan tanah berpasir dan tanah paya.[9] Tanah tinggi, termasuk Piedmont dan Pergunungan Appalachian, adalah berhutan lebat, dari bukit bergulir hingga ke puncak lebih daripada 6,000 kaki (1,800 m), dan dipenuhi dengan banyak tasik.[9] Puncak tertinggi di Timur Laut ialah Gunung Washington di New Hampshire pada ketinggian 6,288 kaki (1,917 m).

Pengunaan tanah[sunting | sunting sumber]

Setakat 2012, penggunaan hutan meliputi kira-kira 60% negeri Timur Laut, termasuk Delaware, Maryland dan Washington, D.C., kira-kira dua kali ganda purata negara. Kira-kira 11% adalah tanah pertanian dan 4% lagi padang rumput padang rumput atau padang rumput. Terdapat juga lebih banyak tanah perbandaran di Timur Laut (12%) daripada kawasan lain di A.S.[13]

Banyak taman di peringkat negeri dan kebangsaan meliputi kawasan pedalaman di rantau ini. Taman besar termasuk Taman Adirondack di timur laut New York, Hutan Negara Green Mountain di Vermont, Hutan Gunung Putih di utara New Hampshire, Taman Negeri Baxter di utara Maine, Taman Negara Acadia di pantai timur Maine, Hutan Negara Allegheny di barat laut Pennsylvania, dan Taman Catskill di selatan New York. Terdapat juga beberapa taman yang lebih dekat dengan pantai, walaupun taman ini biasanya lebih kecil dan sempit di antara kawasan bandar. Ini termasuk Taman Palisades di New Jersey, Pulau Api di Long Island dan pantai Cape Cod di Massachusetts. Timur Laut mempunyai 72 Perlindungan Hidupan Liar Kebangsaan, merangkumi lebih daripada 500,000 ekar (780 bt2; 2,000 km2) habitat dan direka bentuk untuk melindungi beberapa daripada 92 spesies terancam dan terancam berbeza yang hidup di rantau ini.[17]

Iklim[sunting | sunting sumber]

Iklim di Timur Laut Amerika Syarikat berbeza dari negeri paling utara Maine ke negeri paling selatan di Maryland. Iklim rantau ini dipengaruhi oleh aliran cuaca barat ke timur kedudukannya di latitud tengah di Amerika Syarikat. Musim panas biasanya panas di kawasan utara hingga panas di kawasan selatan. Pada musim panas, bangunan Bermuda High mengepam udara hangat dan berangin ke arah Timur Laut, dan hujan petir yang kerap (tetapi singkat) adalah perkara biasa pada hari musim panas.

Pada musim sejuk, kawasan tinggi subtropika berundur ke tenggara, dan aliran jet kutub bergerak ke selatan membawa jisim udara lebih sejuk dari atas di Kanada dan sistem ribut yang lebih kerap ke rantau ini. Musim sejuk sering membawa kedua-dua hujan dan salji serta lonjakan udara panas dan sejuk. Di bahagian selatan Timur Laut dari pantai Rhode Island barat daya ke timur Maryland, Appalachian sebahagiannya melindungi lokasi ini daripada kesejukan melampau yang datang dari barat dan pedalaman Amerika Utara.[75]

Iklim asas Timur Laut boleh dibahagikan kepada kawasan pedalaman yang lebih sejuk dan bersalji, termasuk barat Maryland, kebanyakan Pennsylvania, kebanyakan Jersey Utara, Upstate New York, dan kebanyakan New England, dan kawasan dataran pantai yang lebih ringan dari Cape Cod dan selatan. Rhode Island ke arah selatan, termasuk Long Island, Connecticut Selatan, New York, tengah dan selatan New Jersey, sebahagian daripada bahagian Pennsylvania di Lembah Delaware termasuk Philadelphia, Delaware, dan kebanyakan Maryland. Di rantau terakhir zon ketahanan adalah antara 7a hingga 8a. Purata suhu tahunan berjulat dari rendah hingga pertengahan 50s F dari Maryland ke selatan Connecticut, hingga 40s F di kebanyakan negeri seperti New York, New England dan utara Pennsylvania.[75][76][77]

Kebanyakan Timur Laut mempunyai iklim benua lembap (Dfa/Dfb/Dc). Bahagian paling utara zon subtropika lembap (Cfa/Do) bermula di Martha's Vineyard dan SW Rhode Island yang melampau dan memanjang ke arah barat daya menuruni dataran pantai ke Maryland tengah dan selatan. Zon iklim lautan (Cfb/Do) hanya wujud di Block Island dan Nantucket dan merupakan satu-satunya kawasan di Timur Laut di mana purata semua bulan antara 0 dan 22 °C (32 dan 72 °F). Cape Cod bersempadan dengan zon ini dan benua lembap musim panas-musim panas (Dfb/Dc).

Demografi[sunting | sunting sumber]

Asal-usul etnik-etnik di Timur Laut

Sehingga banci A.S. 2020, penduduk rantau ini ialah 57,609,148, mewakili 17.38% daripada jumlah penduduk negara itu.[4] Dengan purata 345.5 orang setiap batu persegi, A.S. Timur Laut adalah 2.5 kali lebih padat penduduknya berbanding wilayah kedua paling padat, Selatan. Sejak abad yang lalu, penduduk A.S. telah beralih dari Timur Laut dan Barat Tengah ke arah Selatan dan Barat.[78]

Komposisi kaum di rantau ini pada 2020 ialah 64.42% kulit putih, 11.51% Afrika Amerika, 0.51% Asli Amerika, 7.25% Asia, 0.04% Kepulauan Pasifik, 8.17% daripada kaum lain dan 8.10% daripada dua atau lebih kaum. Hispanik atau Latin dari mana-mana kaum adalah 15.27% daripada populasi.[79] Terdapat 22,418,883 isi rumah dan 14,189,719 keluarga pada tahun 2021. Daripada 22,418,883 isi rumah, 27.7% termasuk kanak-kanak di bawah umur 18 tahun.[80]

Pada 2021, taburan umur penduduk di rantau ini ialah 20.5% di bawah umur 18 tahun, 57.36% daripada 18 hingga 62 tahun, dan 22.1% yang berumur 62 tahun ke atas. Umur median ialah 40.5 tahun. Bagi setiap 100 wanita, terdapat 96.4 lelaki. Bagi setiap 100 wanita berumur 18 tahun ke atas, terdapat 94.3 lelaki.[81]

Pendapatan median untuk isi rumah di rantau ini pada tahun 2021 ialah $77,142, dan pendapatan median untuk keluarga ialah $97,347. Kira-kira 11.9% daripada penduduk berada di bawah paras kemiskinan, termasuk 16.0% daripada mereka yang berumur di bawah 18 tahun dan 10.4% daripada mereka yang berumur 65 tahun ke atas.[82]

Dua bahagian Biro Banci A.S. di Timur Laut, New England dan Mid-Atlantic, masing-masing menduduki tempat kedua dan pertama antara 9 bahagian dalam kepadatan penduduk mengikut anggaran penduduk 2013. Rantau Atlantik Selatan (233.1) sangat dekat di belakang New England (233.2). Disebabkan oleh pertumbuhan yang lebih pantas bagi wilayah Atlantik Selatan, ia akan mengambil alih kedudukan bahagian #2 dalam kepadatan penduduk dalam anggaran seterusnya, menjatuhkan New England ke kedudukan ke-3. New England diunjurkan untuk mengekalkan kedudukan nombor 3 selama bertahun-tahun, kerana satu-satunya bahagian berpangkat rendah lain dengan kepadatan penduduk New England walaupun separuh adalah bahagian Timur Utara Tengah (192.1) dan populasi wilayah ini diunjurkan berkembang perlahan-lahan. [d][83]

Negeri Banci 2020 Banci 2010 Perubahan Kawasan Kepadatan
Connecticut 3,605,944 3,574,097 +0.89% 4,842.35 bt2 (12,541.6 km2) 741/sq mi (286/km2)
Maine 1,362,359 1,328,361 +2.56% 30,842.90 bt2 (79,882.7 km2) 43/sq mi (17/km2)
Massachusetts 7,029,917 6,547,629 +7.37% 7,800.05 bt2 (20,202.0 km2) 879/sq mi (340/km2)
New Hampshire 1,377,529 1,316,470 +4.64% 8,952.64 bt2 (23,187.2 km2) 150/sq mi (58/km2)
Rhode Island 1,097,379 1,052,567 +4.26% 1,033.81 bt2 (2,677.6 km2) 1,025/sq mi (396/km2)
Vermont 643,077 625,741 +2.77% 9,216.65 bt2 (23,871.0 km2) 68/sq mi (26/km2)
New England 15,116,205 14,444,865 +4.65% 62,688.4 bt2 (162,362 km2) 236/sq mi (91/km2)
New Jersey 9,288,994 8,791,894 +5.65% 7,354.21 bt2 (19,047.3 km2) 1,225/sq mi (473/km2)
New York 20,201,249 19,378,102 +4.25% 47,126.36 bt2 (122,056.7 km2) 421/sq mi (163/km2)
Pennsylvania 13,002,700 12,702,379 +2.36% 44,742.67 bt2 (115,883.0 km2) 286/sq mi (111/km2)
Middle Atlantic 42,492,943 40,872,375 +3.96% 99,223.24 bt2 (256,987.0 km2) 420/sq mi (162/km2)
Total 57,609,148 55,317,240 +4.14% 161,911.64 bt2 (419,349.2 km2)
  • Bandar raya terbesar di Timur Laut
  • Downtown NYC
    Bandar raya New York, New York adalah bandar paling ramai penduduk di Timur Laut dan Amerika Syarikat. Penduduknya ialah 8,804,190 pada 2020. Kawasan metronya mempunyai populasi 20,140,470.[84]
  • Downtown Philadelphia
    Philadelphia, Pennsylvania adalah yang kedua paling ramai penduduk di Timur Laut dan keenam terbesar di negara ini. Penduduknya ialah 1,603,797 pada 2020. Penduduk kawasan metronya ialah 6,228,601.
  • Back Bay, Boston
    Boston, Massachusetts ialah bandar ketiga terbesar di Timur Laut dan ke-24 terbesar di negara ini. Penduduknya ialah 675,647 pada 2020. Kawasan metronya mempunyai populasi 4,941,632.
  • Newark, New Jersey ialah bandar keempat terbesar di Timur Laut dan ke-66 terbesar di A.S. Penduduknya ialah 311,549 pada tahun 2020. Kawasan metronya digabungkan dengan kawasan New York.
    Newark, New Jersey ialah bandar keempat terbesar di Timur Laut dan ke-66 terbesar di A.S. Penduduknya ialah 311,549 pada tahun 2020. Kawasan metronya digabungkan dengan kawasan New York.
  • downtown Pittsburgh
    Pittsburgh, Pennsylvania ialah bandar kelima terbesar di Timur Laut dan ke-68 terbesar di negara ini. Pittsburgh terletak di sempadan barat Timur Laut, satu pemanduan singkat dari sempadan Ohio, dan secara meluas dianggap sebagai titik peralihan antara Timur Laut dan Barat Tengah. Penduduknya ialah 302,971 pada 2020. Kawasan metronya mempunyai populasi 2,370,930.
  • Newport area of Jersey City
    Jersey City, New Jersey ialah bandar keenam terbesar di Timur Laut dan ke-75 terbesar di negara ini. Ia mempunyai populasi 292,449 pada 2020. Ia terletak betul-betul di seberang Sungai Hudson dari Bandar raya New York.
  • Downtown Buffalo
    Buffalo, New York ialah bandar ketujuh terbesar di Timur Laut dan ke-78 terbesar di A.S. Penduduknya ialah 278,349 pada tahun 2020. Kawasan metronya mempunyai populasi 1,166,902.
  • Yonkers, New York ialah bandar kelapan terbesar di Timur Laut dan bandar ke-111 terbesar di A.S. Ia mempunyai populasi 211,569 pada tahun 2020. Ia bersempadan dengan Bronx, sebuah daerah di Bandar raya New York di selatannya.
    Yonkers, New York ialah bandar kelapan terbesar di Timur Laut dan bandar ke-111 terbesar di A.S. Ia mempunyai populasi 211,569 pada tahun 2020. Ia bersempadan dengan Bronx, sebuah daerah di Bandar raya New York di selatannya.
  • Rochester, New York ialah bandar kesembilan terbesar di Timur Laut dan bandar ke-112 terbesar di Amerika Syarikat. Ia mempunyai populasi 211,328 pada 2020. Metro Rochester mempunyai populasi 1,090,135.
    Rochester, New York ialah bandar kesembilan terbesar di Timur Laut dan bandar ke-112 terbesar di Amerika Syarikat. Ia mempunyai populasi 211,328 pada 2020. Metro Rochester mempunyai populasi 1,090,135.
  • Worcester, Massachusetts ialah bandar kesepuluh terbesar di Timur Laut dan bandar ke-114 terbesar di Amerika Syarikat. Ia mempunyai populasi 206,518 dalam banci 2020. Ia adalah bandar pinggir Greater Boston dan metronya digabungkan dengannya.
    Worcester, Massachusetts ialah bandar kesepuluh terbesar di Timur Laut dan bandar ke-114 terbesar di Amerika Syarikat. Ia mempunyai populasi 206,518 dalam banci 2020. Ia adalah bandar pinggir Greater Boston dan metronya digabungkan dengannya.

Ekonomi[sunting | sunting sumber]

Bahagian Timur Laut A.S. menyumbang kira-kira 23% daripada keluaran dalam negara kasar negara A.S. Disebabkan penduduknya yang luas dan landskap yang pelbagai, Timur Laut mempunyai ekonomi yang besar dan teguh, mulai dari perkhidmatan kewangan di Manhattan, kepada pertanian di Pennsylvania Tengah.

Bandar raya New York[sunting | sunting sumber]

Bursa Saham New York di Lower Manhattan ialah bursa saham terbesar di dunia mengikut permodalan pasaran.

Setakat 2021, kawasan metropolitan New York dianggarkan menghasilkan keluaran metropolitan kasar (GMP) sebanyak $2.1 trilion dolar AS, meletakkannya di kedudukan pertama di A.S. Jika kawasan metropolitan New York adalah negara berdaulat, ia akan mempunyai ekonomi kelapan terbesar di dunia. Manhattan dianggap sebagai pusat kewangan dunia, dengan banyak bank besar berpangkalan di Manhattan dan beberapa bursa saham terbesar di Wall Street, seperti Bursa Saham New York, ia sangat menonjol sehingga istilah "Wall Street" biasanya sinonim dengan kewangan. Banyak syarikat lain berpusat di kawasan Bandar raya New York sama ada di Midtown Manhattan, pusat bandar Brooklyn, Long Island, atau pelbagai pinggir bandar, seperti Stamford atau White Plains. Beberapa syarikat terbesar yang berpangkalan di kawasan New York termasuk, Verizon, J.P. Morgan Chase, Citigroup, MetLife, PepsiCo, IBM, Time Warner, Goldman Sachs dan Pfizer. Beberapa syarikat teknologi telah diasaskan di New York, atau memindahkan ibu pejabat mereka ke New York dari tempat lain.

Bandar Raya New York ialah bandar paling ramai penduduk di negara ini, dan kawasan metropolitan New York termasuk dan sekitarnya ialah wilayah metropolitan paling ramai penduduk negara, menyumbang kepada ekonomi beli-belah yang besar, termasuk banyak pusat membeli-belah dan gedung serbaneka besar yang berpusat di kawasan itu, seperti Macy's on 34th Street, Fifth Avenue dan American Dream di East Rutherford, New Jersey, Pusat Palisades di West Nyack, New York dan SoNo Collection di Norwalk, Connecticut. Pelabuhan New York dan New Jersey, salah satu pelabuhan terbesar negara, terletak di Pelabuhan New York.

Philadelphia[sunting | sunting sumber]

Taman Adirondack

Setakat 2021, kawasan metropolitan Philadelphia dianggarkan menghasilkan GMP sebanyak $479 bilion dolar AS, menjadikannya ekonomi ke-9 terbesar di Amerika Syarikat. Banyak syarikat besar berpangkalan di Philadelphia, bandar keenam terbesar di negara ini, termasuk AmerisourceBergen, Comcast dan DuPont. Philadelphia Mint juga terletak di bandar.

Boston[sunting | sunting sumber]

Kawasan metropolitan Boston ialah pusat utama untuk insurans, kewangan dan teknologi, berfungsi sebagai ibu pejabat global untuk General Electric, Liberty Mutual dan syarikat-syarikat besar lain.

Kawasan-kawasan lain[sunting | sunting sumber]

Wilayah dan negeri luar bandar, termasuk kebanyakan Upstate New York, Vermont, New Hampshire dan Maine, lebih bergantung pada pertanian, pembalakan, perlombongan dan pelancongan untuk membantu meningkatkan ekonomi tempatan dan seluruh negeri mereka. Banyak taman negara dan negeri di rantau ini menjana banyak pelancongan, terutamanya semasa musim gugur. Industri pembalakan amat menonjol di Maine, yang membentuk sebahagian besar ekonomi Maine Utara.

Banyak negeri Timur Laut mempunyai ekonomi yang sangat besar dan sangat maju. Sehingga 2022, keluaran dalam negara kasar per kapita bagi negeri ini ialah:

  1. New York, US$2.1 trilion, per kapita $105,226
  2. Pennsylvania, US$931 bilion, per kapita $71,825
  3. New Jersey, US$753 bilion, per kapita $81,307
  4. Massachusetts, US$693 bilion, per kapita $99,274
  5. Connecticut, US$323 bilion, per kapita $89,301
  6. New Hampshire, US$106 bilion, per kapita $76,008
  7. Maine, US$85 bilion, per kapita $61,491
  8. Rhode Island, US$72 bilion, per kapita $65,879
  9. Vermont, US$41 bilion, per kapita $63,275

Suruhanjaya Kawal Selia Nuklear menyelia 34 reaktor nuklear, lapan untuk penyelidikan atau ujian dan 26 untuk pengeluaran tenaga di Timur Laut Amerika Syarikat.[69]

Pengangkutan[sunting | sunting sumber]

Sistem-sistem rel[sunting | sunting sumber]

Kereta api subway Bandar raya New York, salah satu sistem transit tersibuk di dunia, digunakan oleh lebih dua bilion penumpang setiap tahun.
Sebuah kereta api Komuter MBTA. salah satu sistem kereta api komuter paling sibuk di Timur Laut, memasuki stesen Mansfield di Mansfield, Massachusetts.

Amerika Syarikat Timur Laut dihubung oleh kereta api Amtrak, dengan Wilayah Timur Laut dan Acela, dua laluan kereta api antara bandar tersibuk yang berjalan dari Washington D.C. di selatan ke Boston di utara. Laluan Amtrak lain yang berkhidmat di Timur Laut termasuk Downeaster, Empire Service, Vermonter, Lake Shore Limited, Pennsylvanian. Kereta api ringan, rel komuter dan sistem kereta bawah tanah lain juga tersedia di rantau ini.

No. Nama Metro Jenis landasan Bandar raya Bilangan laluan Penumpangan Tahunan

(Q4 2019)[85]

1 New York City Subway New York Rapid Transit New York 36 2,723,960,100
2 MBTA subway Boston Rapid Transit/

Light Rail

Boston 12 199,501,352
3 Long Island Rail Road New York Commuter Rail New York/Long Island 13 117,773,400
4 SEPTA subway Philadelphia Rapid Transit Philadelphia 3 90,240,800
5 PATH New York Rapid Transit Newark/Jersey City/New York 4 90,276,600
6 NJ Transit Commuter Rail New York/Philadelphia Commuter Rail Hoboken/Paterson/Atlantic City 11 88,319,600
7 Metro North Railroad New York Commuter Rail New York/New Haven/White Plains/Stamford 3-4 86,459,000
8 SEPTA Trolley Philadelphia Light Rail Philadelphia 8 24,321,200
9 SEPTA Regional Rail Philadelphia Commuter Rail Philadelphia 13 35,594,800
10 MBTA Commuter Rail Boston Commuter Rail Boston, Providence, Worcester 14 32,420,400
11 Pittsburgh Light Rail Pittsburgh Light Rail Pittsburgh, Bethel Park 3 27,975,600
12 NJ Transit Tram New York/Philadelphia Light Rail Trenton/Camden/Newark/Jersey City 3 23,700,000
13 Buffalo Metro Rail Buffalo Light Rail Buffalo 1 1,890,200
14 Hartford Line Hartford Commuter Rail New Haven, Hartford, Springfield 1 750,000[86]
15 Shore Line East New Haven Commuter Rail New Haven, New London 1 660,500

Stesen-stesen utama[sunting | sunting sumber]

Terminal Grand Central di Bandar raya New York, Mercu Tanda Bersejarah Negara dan stesen kereta api kedua tersibuk di negara ini selepas Stesen Penn, juga di Bandar raya New York.
  • Stesen 30th Street di Philadelphia. Dihubung oleh semua Laluan Serantau SEPTA, Amtrak, Laluan Atlantic City NJ Transit, ia merupakan stesen Amtrak ketiga paling sibuk dan stesen kereta api ke-11 paling sibuk di Amerika Utara dengan lebih empat juta penumpang pada 2019.
  • Stesen Pennsylvania di Bandar raya New York oleh beberapa laluan NJ Transit, beberapa kereta api landasan kereta api Long Island dan kereta api Amtrak. Ia adalah stesen kereta api paling sibuk di Amerika Utara, dengan lebih 10 juta penumpang pada 2019, bersama-sama dengan 27 juta penumpang dari NJ Transit dan 69 juta dari Long Island Rail pada 2017.
  • Terminal Grand Central di Bandar raya New York dihubung oleh Metro North dan beberapa kereta api Rel Long Island (bermula pada Januari 2023). Grand Central Terminal mempunyai lebih 67 juta penumpang tahunan pada 2017 dan merupakan stesen kereta api kedua paling sibuk di negara ini dan ketiga paling sibuk di Amerika Utara.
  • Stesen Union di New Haven, Connecticut dihubung oleh New Haven Line, Hartford Line dan Shoreline East di sepanjang laluan kereta api Amtrak sedia ada. Ia mempunyai 350,000 penumpang Amtrak tahunan pada 2017.
  • Stesen Selatan di Boston dihubung oleh laluan komuter MBTA selatan dan Amtrak, dan merupakan stesen kereta api ketujuh paling sibuk di Amerika Utara dengan hampir 29 juta penumpang setakat 2017.
  • Stesen Utara di Boston dilayan oleh laluan komuter utara MBTA dan Downeaster di Amtrak. Ia mempunyai enam juta pengguna MBTA pada 2012 dan 152,000 penumpang Amtrak pada 2021.

Lapangan terbang[sunting | sunting sumber]

Lapangan Terbang Antarabangsa JFK di Queens, New York. Lapangan terbang paling sibuk di Timur Laut dan ke-13 paling sibuk di negara ini.

Jadual berikut merangkumi semua lapangan terbang yang dikategorikan oleh FAA sebagai hab besar atau sederhana[87] terletak di negeri-negeri Timur Laut.[88][89]

Kedudukan Nasional Kawasan metro Kod Lapangan Terbang Nama lapangan terbang Syarikat penerbangan terbesar[90] Penumpang tahunan[91]
13 New York JFK John F. Kennedy International Airport JetBlue (39%) 15,273,342
14 New York EWR Newark Liberty International Airport United (53%) 14,514,049
19 Boston BOS Logan International Airport JetBlue (30%) 10,909,817
21 Philadelphia PHL Philadelphia International Airport American (44%) 9,820,222
25 New York LGA LaGuardia Airport Delta (21%) 7,827,307
48 Pittsburgh PIT Pittsburgh International Airport Southwest (26%) 3,069,259
54 Hartford BDL Bradley International Airport American (17%) 2,273,259

Jalan raya[sunting | sunting sumber]

Banyak lebuh raya utama melintasi Timur Laut, menghubungkannya ke seluruh negara.

New Jersey Turnpike (I-95) adalah salah satu lebuh raya paling sibuk di negara ini.

Banyak lebuh raya kecil lain wujud di Timur Laut, menghubungkan bandar. Laluan utama AS yang melalui Timur Laut termasuk US 1, US 2, US 3, US 4, US 5, US 6, US 7, US 9, US 11, US 13, US 15, US 19, US 20, US 22, US 30, US 40, US 44, US 46, US 62, US 130, US 201, US 202, US 206, US 209, US 219, US 220, US 222, US 224, US 302, US 322, US 422, US 522.

Timur Laut mempunyai jumlah jalan/jambatan bertol tertinggi di negara ini dengan hanya dua negeri di Timur Laut yang tidak mempunyai tol, Connecticut dan Vermont. Turnpike yang terkenal termasuk Pennsylvania Turnpike (I-76/I-276/I-95), New Jersey Turnpike (sebahagiannya I-95), New York Thruway (I-87/I-90), Massachusetts Turnpike (I-90) , Maine Turnpike (I-95), PA Turnpike Northeast Extension (I-476). Timur laut juga mengandungi banyak lebuh raya bertol dan tidak bertol, kebanyakannya berada di metro New York. Laluan taman utama termasuk Taman Negeri Taman, Taconic State Parkway, Hutchinson River Parkway, Saw Mill River Parkway, Lake Ontario State Parkway, Niagara Scenic Parkway, Belt Parkway, Grand Central Parkway, Northern State Parkway.

Lintasan utama[sunting | sunting sumber]

Jambatan George Washington menyeberangi Sungai Hudson, membawa kebanyakan lalu lintas di Interstate 95 dari New Jersey ke New York.
Jambatan Driscoll ialah salah satu jambatan kenderaan bermotor yang terluas dan tersibuk di dunia, merentasi Sungai Raritan di Taman Negeri New Jersey.
Laluan Terowong Holland di bawah Sungai Hudson, menghubungkan Jersey City dengan Lower Manhattan.
  • Jambatan Memorial Delaware (I-295, NJ Turnpike) - Melintasi Sungai Delaware antara Delaware dan New Jersey, lintasan paling tetap di selatan sungai. Rentang arah timur dibuka pada tahun 1951, rentang arah barat dibuka pada tahun 1968.
  • Jambatan Walt Whitman (I-76) - Melintasi Sungai Delaware, menghubungkan selatan Philadelphia ke selatan pinggir bandar New Jersey. Dibuka pada tahun 1957.
  • Jambatan Benjamín Franklin (I-676) - Menghubungkan pusat bandar Philadelphia dengan Camden, New Jersey dan selatan New Jersey. Dibuka pada tahun 1926.
  • Jambatan Tol Delaware River Turnpike (I-95, PA Turnpike) - Menghubungkan PA Turnpike ke NJ Turnpike. I-95 hanya ditetapkan pada 2018, dahulunya I-276. Dibuka pada tahun 1956.
  • Jambatan Driscoll (Garden State Parkway) - Melintasi Sungai Raritan berhampiran muaranya di Teluk Raritan. Dibuka pada tahun 1954, jambatan itu terletak di tengah-tengah negeri New Jersey, menyediakan akses ke Jersey Shore di selatan dan North Jersey di utara.
  • Jambatan Newark Bay (I-76, NJ Turnpike) - Melintasi Newark Bay, menghubungkan Newark ke Jersey City dan Bayonne. Dibuka pada tahun 1956.
  • Jambatan Bayonne (NJ 440/NY 440) - Melintasi Arthur Kill, menghubungkan Bayonne ke Staten Island, New York. Dibuka pada 1931, dinaikkan pada 2017.
  • Jambatan Verrazzano Narrows (I-278) - Melintasi Pelabuhan New York untuk menghubungkan Pulau Staten ke Brooklyn, dua dek. Dibuka pada tahun 1964.
  • Brooklyn-Battery Tunnel (I-478) - Melintasi di bawah East River untuk menghubungkan Lower Manhattan ke Brooklyn. Dibuka pada tahun 1950.
  • Jambatan Brooklyn, Jambatan Manhattan, Jambatan Williamsburg - Jambatan melintasi Sungai Timur untuk menghubungkan Lower Manhattan ke Brooklyn. Dibuka pada tahun 1883, 1909, dan 1903.
  • PATH Hudson Tubes - Membawa kereta api metro PATH di bawah Sungai Hudson untuk menghubungkan Newark, Jersey City dan Hoboken ke Lower dan Midtown Manhattan. Tiub dibuka pada tahun 1908/1909.
  • Terowong Holland (I-78) - Melintasi di bawah Sungai Hudson, menghubungkan lalu lintas jalan raya dari Jersey City dan Newark ke Lower Manhattan. Dibuka pada tahun 1927.
  • Terowong Queens-Midtown (I-495) - Melintasi di bawah Sungai Timur, menghubungkan Lebuhraya Long Island ke Manhattan. Dibuka pada tahun 1940.
  • Terowong Sungai Utara (NJ Transit, Amtrak) Membawa Koridor Timur Laut di bawah Sungai Hudson, menghubungkan trafik kereta api dari New Jersey ke Stesen Pennsylvania dan New England. Dibuka pada tahun 1910.
  • Terowong Lincoln (NJ 495) - Melintasi di bawah Sungai Hudson untuk menghubungkan New Jersey ke Midtown Manhattan. Dibuka pada tahun 1937.
  • Jambatan Queensboro (NY 25) - Menghubungkan Midtown Manhattan ke Long Island City. Dibuka pada tahun 1909.
  • Jambatan Triborough (I-278) - Melintasi Sungai Timur dan Sungai Harlem, menyediakan sambungan jalan ke Upper Manhattan, Queens, dan Bronx. Juga melintasi dan menghubungkan Pulau Randalls. Dibuka pada tahun 1936.
  • Jambatan Hell Gate (Amtrak) - Melintasi Sungai Timur dan Bronx Kill, menyediakan sambungan kereta api dari Stesen Pennsylvania ke Bronx dan Connecticut. Dibuka pada tahun 1917.
  • Jambatan George Washington (I-95) - Menyeberangi Sungai Hudson, menghubungkan New York dan New England ke New Jersey dan merentas desa I-80. Salah satu lintasan paling sibuk di Amerika Syarikat. Double Deck. Dibuka pada tahun 1931.
  • Jambatan Alexander Hamilton (I-95) - Menyeberangi Sungai Harlem, menghubungkan Manhattan dan Jambatan GW ke Lebuhraya Cross Bronx. Dibuka pada tahun 1963.
  • Jambatan Whitestone (I-678) - Melintasi Sungai Timur, menghubungkan Bronx Selatan ke Queens. Dibuka pada tahun 1939.
    Jambatan Zakim yang membawa lalu lintas di Intestate 93 dari Boston merentasi Sungai Charles.
  • Jambatan Leher Throgs (I-295) Melintasi Sungai Timur, menghubungkan Bronx dan New England ke Queens dan Long Island, penyeberangan paling utara Sungai Timur. (tiada lintasan tetap berada di Long Island Sound) Dibuka pada tahun 1961.
  • Jambatan Tappan Zee (I-87, I-287) - Merentasi Sungai Hudson, membawa NY Thruway dan lalu lintas pinggir bandar dari daerah Rockland dan Westchester. Alternatif kepada GW Bridge. Rentang semasa dibuka pada tahun 2017, rentang sebelumnya dibuka pada tahun 1955.
  • Jambatan Newburgh-Beacon (I-84) - Melintasi Sungai Hudson, membawa lalu lintas dari Pennsylvania dan tenggara New York menyeberangi sungai ke New England. Dibuka pada tahun 1963.
  • Jambatan Q (I-95) - Melintasi Sungai Quinnipiac, membawa lalu lintas New Haven bersama-sama dengan lalu lintas menuju ke New England atau New York. Span semasa dibuka pada 2012, span asal dibuka pada 1958.
  • Jambatan Baldwin (I-95) - Merentasi Sungai Connecticut, membawa lalu lintas rentas negeri dan menghubungkan Old Saybrook ke New London. Dibuka pada tahun 1948.
  • Jamestown/Newport Pell Bridges (RI 138) - Melintasi Teluk Narraganset, menghubungkan Newport, Rhode Island ke seluruh negeri. Jamestown Bridge dibuka pada tahun 1992, Newport Pell dibuka pada tahun 1969.
  • Charter Oak Bridge (CT 15/US 5) - Merentasi Sungai Connecticut, menghubungkan selatan Hartford dan I-91 arah utara ke Hartford Timur dan I-84 arah timur. Dibuka pada tahun 1991.
Jambatan Rainbow, menghubungkan New York ke Kanada berdekatan Air Terjun Niagara.
  • Jambatan Bulkeley (I-84) - Melintasi Sungai Connecticut, menghubungkan lalu lintas kawasan Hartford merentasi sungai. Lintasan antara negeri tertua di AS. Dibuka pada tahun 1908.
  • Terowong Ted Williams (I-90) - Melintasi di bawah Pelabuhan Boston. Menghubungkan Mass Pike dan I-93 ke East Boston dan Lapangan Terbang Logan. Dibuka pada 1995/2003.
  • Jambatan Zakim (I-93) - Melintasi Sungai Charles, membawa trafik Boston ke utara Massachusetts dan Maine/New Hampshire. Dibuka pada tahun 2003.
  • Jambatan Sungai Piscataqua (I-95) - Melintasi Sungai Piscataqua, membawa lalu lintas dari New Hampshire dan Massachusetts ke Maine. Dibuka pada tahun 1972.
  • Jambatan Keamanan (QEW/I-190) - Menyeberangi Sungai Niagara, membawa lalu lintas dari Buffalo, New York ke Ontario. Dibuka pada tahun 1927.
  • Rainbow Bridge (NY 384/NY 104) - Menyeberangi Sungai Niagara, membawa lalu lintas dari Niagara Falls, New York ke Niagara Falls, Ontario. Dibuka pada tahun 1941.
  • Jambatan Lewiston-Queenston (I-190) Melintasi Sungai Niagara, membawa lalu lintas dari Buffalo, New York ke Ontario. Dibuka pada tahun 1962.

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Terminal Jersey City, sambungan rel dan feri utama antara New Jersey dan New York.
Lebuhraya Cross-Bronx (I-95) ialah lebuh raya bandar yang dibina menggunakan dasar pelepasan setinggan pada tahun 1950-an dan 1960-an. Hari ini ia adalah salah satu lebuh raya yang paling sesak di negara ini. Ia dianggap sebagai punca utama kerosakan bandar di Bronx.[92]

Timur Laut telah menjadi tempat untuk banyak pengangkutan pertama di AS, daripada landasan kereta api komersial pertama di AS di Milton, Massachusetts (Kereta Api Granit), sistem transit pantas pertama (Laluan Hijau MBTA),[93] jalan masuk terhad pertama ialah Bronx River Parkway, dibuka pada tahun 1922,[94] New York juga merupakan tempat lebuh raya bandar pertama dibina pada akhir 1930-an.[95] (FDR Drive) Timur laut juga akan menjadi rumah kepada beberapa pemberontakan lebuh raya besar pertama di Greenwich Village,[96] dan akan menyaksikan pembongkaran lebuh raya utama pertama (Lebuhraya Miller) pada tahun 1970-an.[97]

Sebelum penempatan Eropah, kebanyakan Timur Laut dihubungkan secara longgar oleh denai Orang Asli Amerika, sebahagian daripadanya akan digabungkan ke dalam jalan penempatan awal Eropah dan selekoh. Satu jalan awal yang utama ialah Boston Post Road, menghubungkan New York dan Boston di sepanjang pantai Connecticut dan Rhode Island.[98] Kemudian jalan-jalan ini akan dimasukkan ke dalam Lebuhraya Raja, yang merangkumi sebahagian besar pantai timur. Turnpike yang lebih kecil juga akan menghubungkan bandar merentasi timur laut. Jalan-jalan ini terbukti penting untuk memindahkan barangan merentasi tanah jajahan Inggeris pada abad ke-18 dan kemudiannya akan memainkan peranan besar dalam Revolusi Amerika.[99]

Wilayah ini menyaksikan ledakan dalam pembinaan terusan pada awal abad ke-19, dengan terusan utama ialah Terusan Erie, dibuka pada tahun 1825, menghubungkan Great Lakes ke Sungai Hudson dan Lautan Atlantik melalui New York Barat.[100] Kereta api pertama akan dibina pada akhir 1820-an dan akan meletup dalam jarak tempuh pada pertengahan hingga akhir abad ke-19.[101]Tempat-tempat seperti Philadelphia, New York, Boston, Newark, dan Pittsburgh akan menjadi hab air dan kereta api yang besar semasa Revolusi Perindustrian dan akan menyaksikan ledakan besar dalam populasi dan penggunaan.[102]

Banyak sungai besar di timur laut seperti Hudson dan Delaware akan diseberangi perlahan-lahan dengan jambatan bermula pada tahun 1800-an, dengan penyeberangan tetap pertama Sungai Hudson di selatan Albany ialah Jambatan Kereta Api Poughkeepsie, dibuka pada tahun 1889.[103] Jambatan Delair, yang akan menghubungkan Philadelphia dengan New Jersey dibuka enam tahun kemudian pada tahun 1896.[104] Penyeberangan pertama Sungai Hudson ke Bandar raya New York ialah siri terowong PATH Sungai Hudson, yang dibuka pada tahun 1908 dan 1909.[105] Terowong kenderaan utama yang pertama ialah Terowong Holland, dibuka pada tahun 1927.[106]

Permulaan pembinaan lebuh raya ialah Bronx River Parkway dan Long Island Motor Parkway, yang kedua-duanya memulakan pembinaan pada awal 1900-an.[107] Kebangkitan Robert Moses di New York akan menyaksikan pembinaan banyak jambatan jalan raya utama dan lebuh raya melintasi kawasan bandar dan metro. East River Drive (akhirnya dinamakan FDR Drive), dibina di sepanjang sungai yang sepadan di Manhattan.[108] Pertengahan abad ke-20 akan menyaksikan peningkatan lebuh raya bandar dan pinggir bandar serta kemerosotan kereta api penumpang dan barang, dengan banyak landasan yang kurang digunakan terbiar atau koyak pada masa ini.[109] Ia juga akan menyaksikan Stesen Pennsylvania asal dirobohkan di Midtown Manhattan pada pertengahan 1960-an.[110] Pembinaan Lebuhraya Cross-Bronx di New York, Central Artery di Boston, dan Lebuhraya Vine Street di Philadelphia merobek banyak kawasan kejiranan etnik dan minoriti atas nama pembaharuan bandar.[111][112][113][114] Banyak lebuh raya lain telah dicadangkan semasa era ini, seperti Lebuhraya Lower Manhattan dan Inner Belt di Boston, yang tidak dibina kerana pemberontakan lebuh raya yang sengit dan peningkatan kos.[96][114][115] Selepas pemberontakan lebuh raya utama dan peningkatan kebimbangan alam sekitar, projek lebuh raya dan antara negeri yang baharu kebanyakannya dibatalkan atau dipendekkan di Timur Laut menjelang 1990-an.

Walaupun kekurangan projek jalan raya utama baharu di Timur Laut, rantau ini masih terus meningkat dalam populasi, mengakibatkan peningkatan bentuk pengangkutan alternatif seperti lorong HOV atau rel komuter. Ini telah menyebabkan Timur Laut mempunyai salah satu peratusan penggunaan transit tertinggi di Amerika Utara, dengan Kereta Api Long Island menjadi rel komuter yang paling banyak digunakan di benua itu.[116] Satu pengecualian ialah Big Dig, projek jalan raya utama yang akan meruntuhkan bekas Arteri Sentral yang tinggi (I-93) dan sebaliknya menyalurkannya (dan melebar). Ia juga akan membina jambatan Sungai Charles yang baharu dan Terowong Ted Williams (I-90). Ini akhirnya akan menjadi salah satu projek pembinaan paling mahal di dunia, menelan belanja $21 bilion diselaraskan kepada inflasi 2020.[117] Laluan bekas lebuh raya itu akan menjadi Rose Kennedy Greenway, sebuah taman awam yang besar. Lebuhraya Sheridan (bekas I-895) juga telah dibina semula menjadi boulevard pada akhir 2010-an.[118] Rochester, New York telah merobohkan Inner Loop kerana trafik yang rendah dan untuk menyatukan semula kawasan kejiranan di pusat bandar dan untuk mewujudkan ruang yang boleh dibangunkan.[119]

Kebudayaan[sunting | sunting sumber]

Seorang ahli geografi, Wilbur Zelinsky, menegaskan bahawa wilayah Timur Laut tidak mempunyai identiti budaya yang bersatu,[14]tetapi telah berkhidmat sebagai "perapian budaya" untuk seluruh negara.[120] Beberapa kawasan geografi yang jauh lebih kecil di Timur Laut mempunyai identiti budaya yang berbeza.[14]

Mercu tanda[sunting | sunting sumber]

Hampir separuh daripada Mercu Tanda Bersejarah Negara yang diselenggara oleh Perkhidmatan Taman Negara terletak di Amerika Syarikat Timur Laut .[121]

Agama[sunting | sunting sumber]

Menurut tinjauan pendapat Gallup 2009, negeri-negeri Timur Laut berbeza daripada kebanyakan negara lain di A.S. dalam pegangan agama, secara amnya mencerminkan keturunan corak imigresen pada akhir abad ke-19 dan awal abad ke-20, dengan ramai penganut Katolik yang tiba dari Ireland, Itali, Kanada Perancis. - Quebec, Portugal dan timur-tengah Eropah. Massachusetts, Rhode Island, New York dan New Jersey adalah satu-satunya negeri di negara yang penganut Katolik melebihi Protestan dan denominasi Kristian yang lain. Lebih daripada 20% responden di Maine, New Hampshire dan Vermont mengisytiharkan tiada identiti agama.[122]Berbanding dengan wilayah A.S. yang lain, Timur Laut, bersama-sama dengan Barat Laut Pasifik, mempunyai kehadiran perkhidmatan keagamaan biasa yang paling rendah dan paling sedikit orang yang agama merupakan bahagian penting dalam kehidupan seharian mereka setakat 2015.[123]

Sukan[sunting | sunting sumber]

Wilayah Timur Laut adalah rumah kepada banyak francais sukan profesional dalam liga "Empat Besar" (NFL, NBA, NHL dan MLB),[124] dengan lebih daripada 100 kejohanan secara kolektif di kalangan mereka.[125]

  • Kawasan metropolitan New York: Giants, Jets (NFL), Yankees, Mets (MLB), Knicks, Nets (NBA), Rangers, Islanders, Devils (NHL)
  • Philadelphia: Eagles (NFL), Phillies (MLB), 76ers (NBA), Flyers (NHL)
  • Boston: Patriots (NFL), Red Sox (MLB), Celtics (NBA), Bruins (NHL)
  • Pittsburgh: Steelers (NFL), Pirates (MLB), Penguin (NHL)
  • Buffalo: Bills (NFL), Sabers (NHL)

Major League Soccer menampilkan empat pasukan Timur Laut: New England Revolution, New York City FC, New York Red Bulls dan Philadelphia Union. Rantau ini juga mempunyai dua pasukan WNBA: Connecticut Sun dan New York Liberty.

Kejohanan golf terkenal di Timur Laut Amerika Syarikat termasuk The Northern Trust, Kejuaraan Pengembara dan Atlantic City LPGA Classic. Terbuka AS, yang diadakan di New York, adalah salah satu daripada empat kejohanan tenis Grand Slam.

Trek sukan permotoran Timur Laut yang terkenal termasuk Watkins Glen International, Pocono Raceway, New Hampshire Motor Speedway dan Lime Rock Park, yang telah menganjurkan perlumbaan Formula Satu, IndyCar, NASCAR dan Persatuan Sukan Permotoran Antarabangsa. Selain itu, jalur seret seperti Englishtown, Epping dan Reading telah menganjurkan acara kebangsaan NHRA. Taman Belmont di New York menganjurkan perlumbaan kuda Belmont Stakes, yang merupakan sebahagian daripada Triple Crown of Thoroughbred Racing.

Wilayah ini juga terkenal dengan kelaziman sukan tradisional Timur Laut seperti hoki ais dan lacrosse.[126]

Politik[sunting | sunting sumber]

Timur Laut Amerika Syarikat cenderung untuk mengundi Republikan dalam pilihan raya persekutuan melalui separuh pertama abad ke-20, tetapi wilayah itu sejak 1990-an berubah menjadi wilayah paling Demokrat di negara itu, bersama-sama dengan Pantai Barat.[12] Keputusan daripada tinjauan pendapat Gallup 2008 menunjukkan bahawa lapan daripada sepuluh negeri Demokrat teratas terletak di rantau ini, dengan setiap negeri Timur Laut mempunyai kelebihan gabungan Parti Demokrat sekurang-kurangnya sepuluh mata.[127] Jadual berikut menunjukkan sokongan Demokrat di Timur Laut berbanding negara yang lain.[128]

Tahun % undian Presiden % kerusi Senat % kerusi Perwakilan
Timur Laut Baki Timur Laut Baki Timur Laut Baki
2000 57.6 47.5 60.0 46.3 59.6 45.7
2002     60.0 45.0 58.3 44.7
2004 57.1 47.3 60.0 40.0 59.5 43.0
2006     75.0 45.0 73.8 48.3
2008 60.7 52.0 80.0 52.5 81.0 52.9
2010     75.0 47.5 67.9 38.5

Jadual berikut keputusan pilihan raya presiden Amerika Syarikat sejak 1920 menggambarkan bahawa sepanjang tujuh pilihan raya presiden yang lalu, hanya tiga negeri Timur Laut menyokong calon Republikan (New Hampshire mengundi George W. Bush pada tahun 2000; Pennsylvania dan daerah kongres ke-2 Maine mengundi Donald Trump pada tahun 2016).[129] 2004 setakat ini merupakan satu-satunya pilihan raya dalam sejarah AS di mana pemenang tidak memenangi mana-mana negeri timur laut. Catatan yang dicetak tebal menunjukkan bahawa calon parti itu juga memenangi pilihan raya umum.

Negeri 1920 1924 1928 1932 1936 1940 1944 1948 1952 1956 1960 1964 1968 1972 1976 1980 1984 1988 1992 1996 2000 2004 2008 2012 2016 2020
CT R R R R D D D R R R D D D R R R R R D D D D D D D D
ME R R R R R R R R R R R D D R R R R R D D D D D D D

(R ME-02)

D

(R ME-02)

MA R R D D D D D D R R D D D D D R R D D D D D D D D D
NH R R R R D D D R R R R D R R R R R R D D R D D D D D
NJ R R R D D D D R R R D D R R R R R R D D D D D D D D
NY R R R D D D D R R R D D D R D R R D D D D D D D D D
PA R R R R D D D R R R D D D R D R R R D D D D D D R D
RI R R D D D D D D R R D D D R D D R D D D D D D D D D
VT R R R R R R R R R R R D R R R R R R D D D D D D D D

Jadual berikut menunjukkan pecahan gabungan parti gabenor, peguam negara, dewan perundangan negeri dan delegasi kongres A.S. untuk negeri-negeri Timur Laut, setakat Mei 2020. (Demografi menggambarkan angka pendaftaran mengikut parti daripada statistik pemilih berdaftar negeri itu.)

Negeri Gabernor Peguam Negeri Majoriti Dewan Tinggi Majoriti Dewan Rendah Senator Senior A.S. Senator Junior A.S. Delegasi Dewan A.S. Demografi
CT Demokrat Demokrat Demokrat
23-13 		Demokrat
92-59 		Demokrat Demokrat Demokrat
5-0 		Demokrat
36-21
ME Demokrat Demokrat Demokrat
21-14 		Demokrat
89-57-5 		Republikan Bebas Demokrat
2-0 		Demokrat
32-27
MA Demokrat Demokrat Demokrat
34-6 		Demokrat
127-32 		Demokrat Demokrat Demokrat
9-0 		Demokrat
35-11
NH Republikan Republikan Republikan
14-10 		Republikan
213-187 		Demokrat Demokrat Demokrat
2-0 		Republikan
30-27
NJ Demokrat Demokrat Demokrat
24-16 		Demokrat
52-28 		Demokrat Demokrat Demokrat
10-2 		Demokrat
32-21
NY Demokrat Demokrat Demokrat
40-23 		Demokrat
106-43-1 		Demokrat Demokrat Demokrat
15-11 		Demokrat
49-24
PA Demokrat Demokrat Republikan
28-22 		Demokrat
102-101 		Demokrat Demokrat Demokrat
9-8 		Demokrat
46-39
RI Demokrat Demokrat Demokrat
33-5 		Demokrat
66-9 		Demokrat Demokrat Demokrat
2-0 		Demokrat
42-11
VT Republikan Demokrat Demokrat
22-6-2 		Demokrat
95-43-7-5 		Demokrat Bebas Demokrat
1-0 		Demokrat
47-31

Nota[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Ketinggian diselaraskan kepada Datum Menegak Amerika Utara 1988.
  2. ^ Istilah "Pantai Timur" hampir secara eksklusif digunakan untuk merujuk kepada Megalopolis Timur Laut. Seperti yang dinyatakan dalam banyak kamus dan ensiklopedia, termasuk Kamus Inggeris Oxford dan Kamus Warisan Amerika, 'Pantai Timur' terutamanya merujuk kepada wilayah antara Washington D.C. di selatan dan Boston di utara.[6][7][8] Dari segi sejarah, istilah ini sentiasa berkonotasi Timur Laut.
  3. ^ Biro Banci A.S. menyusun semula unit pentadbirannya, dan pejabat wilayahnya tidak meliputi wilayah Banci (pejabat wilayah paling timur laut yang beribu pejabat di New York meliputi New England, New York, New Jersey dan Puerto Rico).[53]
  4. ^ Berdasarkan unjuran penduduk Biro Banci A.S. hingga 2030 (dan dengan mengandaikan keluasan tanah yang tetap), kepadatan penduduk bagi bahagian Atlantik Selatan akan meningkat dengan ketara kepada 294.6/bt2, New England ketumpatan akan meningkat kepada 249.2/bt2 dan bahagian Timur Utara Tengah akan meningkat sedikit sahaja kepada 200.2/bt2. Bahagian dengan kepadatan ke-5 tertinggi diunjurkan menjadi bahagian East South Central di 111.6/mi2.[83]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d "Census Regions and Divisions of the United States" (PDF). United States Department of Commerce, Economics and Statistics Administration, United States Census Bureau, Geography Division. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada September 21, 2013.
  2. ^ "American FactFinder, GCT-PH1-Population, Housing Units, Area, and Density". U.S. Census Bureau. 2000. Diarkibkan daripada yang asal pada February 12, 2020.
  3. ^ a b "Elevations and Distances in the United States". United States Geological Survey. 2001. Diarkibkan daripada yang asal pada October 15, 2011. Dicapai pada October 24, 2011.
  4. ^ a b "Change in Resident Population of the 50 States, the District of Columbia, and Puerto Rico: 1910 to 2020" (PDF). United States Census Bureau. April 26, 2021. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada April 26, 2021. Dicapai pada June 13, 2021.
  5. ^ "Gross Domestic Product (GDP) by State". Diarkibkan daripada yang asal pada July 2, 2018. Dicapai pada March 9, 2018.
  6. ^ "East Coast". Diarkibkan daripada yang asal pada August 3, 2022.
  7. ^ "East Coast". Thefreedictionary.com.
  8. ^ "East Coast - Definition, Meaning & Synonyms". Vocabulary.com. Dicapai pada September 30, 2023.
  9. ^ a b c d e Hobbs, Joseph John (2009). World Regional Geography. Cengage Learning. m/s. 647. ISBN 978-0-495-38950-7. Diarkibkan daripada yang asal pada January 26, 2021. Dicapai pada November 4, 2013.
  10. ^ a b John C. Hudson (2002). Across This Land: A Regional Geography of the United States and Canada. JHU Press. m/s. 81 ff. ISBN 0-8018-6567-0.
  11. ^ a b Thomas F. McIlwraith; Edward K. Muller (2001). North America: The Historical Geography of a Changing Continent. Rowman & Littlefield. m/s. 190. ISBN 0-7425-0019-5.
  12. ^ a b c Shelley, Fred M., penyunting (1996). Political Geography of the United States. Guilford Press. ISBN 1-57230-048-5.
  13. ^ a b c Daniel P. Bigelow & Allison Borchers (2012). "Major Uses of Land in the United States" (PDF). USDA's Economic Research Service. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada November 29, 2021. Dicapai pada August 5, 2021.
  14. ^ a b c Zelinsky, Wilbur (June 1980). "North America's Vernacular Regions". Annals of the Association of American Geographers. 70 (1): 1–16. doi:10.1111/j.1467-8306.1980.tb01293.x.
  15. ^ Mir Tamim Ansary (2001). Eastern Woodlands Indians. Capstone Classroom. m/s. 4. ISBN 978-1-58810-451-9.
  16. ^ Pritzker, Barry (2000). A Native American Encyclopedia: History, Culture, and Peoples. Oxford University Press. m/s. 398. ISBN 0-19-513877-5.
  17. ^ a b "Northeast Region Fact Sheet" (PDF). Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada July 2, 2013. Dicapai pada July 31, 2013.
  18. ^ Nash, Gary B. Red, White and Black: The Peoples of Early North America Los Angeles 2015. Chapter 1, p. 8
  19. ^ Arenstam, Peter; Kemp, John; Grace, Catherine O'Neill (2007). Mayflower 1620: A New Look at a Pilgrim Voyage. Washington, D.C.: National Geographic. ISBN 978-0-7922-6276-3. Diarkibkan daripada yang asal pada April 24, 2016. Dicapai pada October 17, 2015.
  20. ^ Barreveld, Drs. Dirk J. (2001). From New Amsterdam to New York: the founding of New York by the Dutch in July 1625. New York: Writers Club Press. ISBN 978-0-595-19890-0.
  21. ^ a b c "The Middle Colonies". Radford University. Diarkibkan daripada yang asal pada July 20, 2012. Dicapai pada August 16, 2012.
  22. ^ Jenks, Henry Fitch (1880). The Boston Public Latin School. 1635-1880. M. King. Dicapai pada August 16, 2012.
  23. ^ "Harvard University Founded". CelebrateBoston.com. Diarkibkan daripada yang asal pada June 6, 2012. Dicapai pada August 16, 2012.
  24. ^ Forrest, Tuomi J. "William Penn – Introduction". Diarkibkan daripada yang asal pada December 8, 2013. Dicapai pada August 16, 2012.
  25. ^ Munroe, John A (2006). "3. The Lower Counties on The Delaware". History of Delaware (ed. 5th, illustrated). University of Delaware Press. m/s. 45. ISBN 0-87413-947-3. Diarkibkan daripada yang asal pada February 20, 2021. Dicapai pada November 2, 2020.
  26. ^ Lurie, Mappen M (2004), Encyclopedia of New Jersey, Rutgers University Press, m/s. 327, ISBN 0-8135-3325-2.
  27. ^ Mayo, LS (1921), John Wentworth, Governor of New Hampshire: 1767–1775, Harvard University Press, m/s. 5.
  28. ^ Daughan, George C. (2018). Lexington and Concord: the battle heard round the world (ed. First). New York, NY. ISBN 978-0-393-24575-2. OCLC 1089832154.
  29. ^ a b c McCullough, David G. (2005). 1776. New York. ISBN 0-7432-2671-2. OCLC 57557578.
  30. ^ Boatner, Mark M. III (1994). Encyclopedia of the American Revolution (ed. 3rd). Mechanicsburg, Pa.: Stackpole Books. ISBN 0-8117-0578-1. OCLC 29595553.
  31. ^ González, Jennifer (November 17, 2015). "On This Day: Congress Moves to Washington, D.C. | In Custodia Legis: Law Librarians of Congress". blogs.loc.gov. Dicapai pada February 19, 2023.
  32. ^ Jillson, Calvin C. (2009). American government: political development and institutional change (ed. 5th). New York: Routledge. ISBN 978-0-415-99570-2. OCLC 263497894.
  33. ^ "A Century of Lawmaking for a New Nation: U.S. Congressional Documents and Debates, 1774 - 1875". memory.loc.gov. Dicapai pada February 19, 2023.
  34. ^ Berkin, Carol (2017). A sovereign people: the crises of the 1790s and the birth of American nationalism. New York, NY. ISBN 978-0-465-06088-7. OCLC 958798629.
  35. ^ Buel, Richard (2005). America on the brink: how the political struggle over the war of 1812 almost destroyed the young republic. New York, N.Y.: Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-6238-3. OCLC 55510543.
  36. ^ Benn, Carl (2002). The War of 1812. Oxford: Osprey. ISBN 1-84176-466-3. OCLC 59463925.
  37. ^ "Old Slater Mill". National Historic Landmarks Program. Diarkibkan daripada yang asal pada October 7, 2012. Dicapai pada February 19, 2023.
  38. ^ "The Industrial Revolution in the United States | Classroom Materials at the Library of Congress | Library of Congress". Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Dicapai pada February 19, 2023.
  39. ^ a b The encyclopedia of New York City. Kenneth T. Jackson, New-York Historical Society. New Haven, Conn.: Yale University Press. 1995. ISBN 0-300-05536-6. OCLC 32395903.CS1 maint: others (link)
  40. ^ Mueller, Ken S. (2017). "Wolf by the Ears: The Missouri Crisis, 1819–1821 by John R. Van Atta (review)". Journal of the Early Republic. 37 (1): 173–175. doi:10.1353/jer.2017.0011. ISSN 1553-0620. S2CID 151453560.
  41. ^ "Slavery in Delaware". slavenorth.com. Dicapai pada February 19, 2023.
  42. ^ "List of Classified Structures". July 21, 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada July 21, 2011. Dicapai pada February 19, 2023.
  43. ^ Foner, Eric (2002). Reconstruction: America's unfinished revolution, 1863-1877 (ed. 1st Perennial Classics). New York: Perennial Classics. ISBN 0-06-093716-5. OCLC 48074168.
  44. ^ "The Brooklyn Daily Eagle 09 Dec 1940, page 10". Newspapers.com (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 19, 2023.
  45. ^ "The Strike at Homestead Mill | American Experience | PBS". Pbs.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 19, 2023.
  46. ^ "Who Makes It?". 63alfred.com. Dicapai pada February 19, 2023.
  47. ^ Sugrue, Thomas J. (2014). Origins of the urban crisis: race and inequality in postwar Detroit. New Jersey. ISBN 978-1-4008-5121-8. OCLC 878919151.
  48. ^ "Sun Belt Growth Shapes Housing's Future | Government > Government Bodies & Offices from AllBusiness.com". June 24, 2008. Diarkibkan daripada yang asal pada June 24, 2008. Dicapai pada February 19, 2023.
  49. ^ "Table 7. Connecticut - Race and Hispanic Origin for Selected Large Cities and Other Places: Earliest Census to 1990" (PDF). June 29, 2006. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada June 29, 2006. Dicapai pada February 19, 2023.
  50. ^ "NEW YORK - Water, fire, destruction: NYC after the superstorm - Nation - TheState.com". November 1, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada November 1, 2012. Dicapai pada February 28, 2023.
  51. ^ Newport, Frank. "State of the States: Importance of Religion". Gallup. Diarkibkan daripada yang asal pada August 17, 2012. Dicapai pada August 17, 2012.
  52. ^ "Mississippians Go to Church the Most; Vermonters, Least". Gallup.com. February 17, 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada September 27, 2013. Dicapai pada March 17, 2012.
  53. ^ "2013 Regions of the US Census Bureau" (PDF). Census Bureau. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada October 14, 2013. Dicapai pada July 22, 2013.
  54. ^ Geographic Areas Reference Manual. U.S. Census Bureau. 1994. m/s. 6–1. Diarkibkan daripada yang asal pada June 24, 2016. Dicapai pada July 4, 2013.
  55. ^ Seymour Sudman & Norman M. Bradburn (1982). Asking Questions: Practical Guide to Questionnaire Design. Jossey-Bass. m/s. 205. ISBN 978-0-87589-546-8. Diarkibkan daripada yang asal pada May 15, 2016. Dicapai pada October 17, 2015. The most widely used regional definitions follow those of the U.S. Bureau of the Census.
  56. ^ Dale M. Lewison (1997). Retailing. Prentice Hall. m/s. 384. ISBN 978-0-13-461427-4. Diarkibkan daripada yang asal pada December 15, 2019. Dicapai pada October 17, 2015. Perhaps the most widely used regional classification system is one developed by the U.S. Census Bureau.
  57. ^ Pamela Goyan Kittler; Kathryn P. Sucher (2008). Food and Culture. Cengage Learning. m/s. 475. ISBN 978-0-495-11541-0. Diarkibkan daripada yang asal pada January 26, 2021. Dicapai pada November 2, 2020. (M)ost demographic and food consumption data are presented in this four-region format.
  58. ^ Proceedings of the National Geographic Areas Conference: putting it together for 1990. U.S. Census Bureau. 1984. m/s. 161. Diarkibkan daripada yang asal pada April 26, 2016. Dicapai pada October 17, 2015.
  59. ^ a b "Six: Statistical Groupings of States and Counties". Geographic Areas Reference Manual (PDF). U.S. Census Bureau. November 1994. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada April 19, 2013. Dicapai pada July 31, 2013.
  60. ^ Verne Thompson, penyunting (2010). Encyclopedia of Associations: Regional, State, and Local Organizations: Northeastern States. (Vol. 2: Northeastern States) (ed. 22). Gale.
  61. ^ The New York Times Guide to Essential Knowledge: A Desk Reference for the Curious Mind. Macmillan. 2011. m/s. 630. ISBN 978-1-4299-5085-5.
  62. ^ Kelley, Mary Lebreck & Virginia Macken Fitzsimons (2000). Understanding Cultural Diversity: Culture, Curriculum, and Community in Nursing. Jones & Bartlett Learning. m/s. 220. ISBN 978-0-7637-1106-1.
  63. ^ "Mason-Dixon Line". Encyclopedia Britannica (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada May 12, 2020. Dicapai pada May 26, 2020.
  64. ^ "Overview – AAG". aag.org. Diarkibkan daripada yang asal pada March 11, 2019. Dicapai pada May 10, 2014.
  65. ^ "Geological Society of America – Northeastern Section". geosociety.org. Diarkibkan daripada yang asal pada November 23, 2019. Dicapai pada August 29, 2019.
  66. ^ "NROC Overview". Northeast Regional Ocean Council. Diarkibkan daripada yang asal pada September 25, 2013. Dicapai pada July 11, 2013.
  67. ^ "Safety: ORA District and Headquarters Recall Coordinators". U.S. Food and Drug Administration. Diarkibkan daripada yang asal pada August 19, 2013. Dicapai pada July 24, 2013.
  68. ^ "About The Council". Department of Defense Northeast Regional Council. Diarkibkan daripada yang asal pada September 23, 2013. Dicapai pada September 21, 2013.
  69. ^ a b "Region I Jurisdiction". Nuclear Regulatory Commission. Diarkibkan daripada yang asal pada September 10, 2013. Dicapai pada July 25, 2013.
  70. ^ Barron, Eric (2001). "Chapter 4: Potential Consequences of Climate Variability and Change for the Northeastern United States". Dalam National Assessment Synthesis Team, U.S. Global Change Research Program (penyunting). Climate Change Impacts on the United States: The Potential Consequences of Climate Variability and Change. Cambridge University Press. ISBN 0-521-00075-0. Dicapai pada March 15, 2010.
  71. ^ "Northeast Climate Region". United States Environmental Protection Agency. January 21, 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada June 29, 2013. Dicapai pada July 4, 2013.
  72. ^ "Northeast Regional Climate Center". National Oceanic and Atmospheric Administration. Diarkibkan daripada yang asal pada June 16, 2013. Dicapai pada July 20, 2013.
  73. ^ "Northeast Region". United States Fish and Wildlife Service. Diarkibkan daripada yang asal pada July 6, 2013. Dicapai pada July 4, 2013.
  74. ^ "National Park Service Regions" (PDF). United States Department of the Interior. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada September 28, 2013. Dicapai pada February 25, 2013.
  75. ^ a b "Regional Climate Trends and Scenarios for the U.S. National Climate Assessment" (PDF). National Oceanic and Atmospheric Administration. January 2013. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada April 29, 2013. Dicapai pada July 19, 2013.
  76. ^ "Climate Summaries - Northeast Overview - January 2013". Diarkibkan daripada yang asal pada September 29, 2013. Dicapai pada July 19, 2013.
  77. ^ "Climate Summaries - Northeast Overview - July 2012". Diarkibkan daripada yang asal pada September 29, 2013. Dicapai pada July 19, 2013.
  78. ^ Frank Hobbs & Nicole Stoops (2002). Demographic Trends in the 20th Century. U.S. Department of Commerce, Economics and Statistics Administration, U.S. Census Bureau. m/s. 18. ISBN 978-0-16-067633-8. Diarkibkan daripada yang asal pada July 5, 2014. Dicapai pada July 12, 2013.
  79. ^ "Explore Census Data". data.census.gov. Dicapai pada February 28, 2023.
  80. ^ "Explore Census Data". data.census.gov. Dicapai pada February 28, 2023.
  81. ^ "Explore Census Data". data.census.gov. Dicapai pada February 28, 2023.
  82. ^ "Explore Census Data". data.census.gov. Dicapai pada February 28, 2023.
  83. ^ a b "2005 Interim State Population Projections - People and Households - U.S. Census Bureau". census.gov. Diarkibkan daripada yang asal pada May 21, 2017. Dicapai pada December 9, 2017.
  84. ^ "2020 Population and Housing State Data". Census.gov. Dicapai pada 2023-02-28.
  85. ^ "Transit Ridership Report Fourth Quarter 2019" (PDF). American Public Transportation Association. February 27, 2020. Dicapai pada April 4, 2020.
  86. ^ "StackPath". Masstransitmag.com. January 21, 2020. Dicapai pada February 13, 2023.
  87. ^ "Calendar Year 2011 Primary Airports" (PDF). Washington: Federal Aviation Administration. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada September 24, 2015. Dicapai pada November 9, 2014.
  88. ^ "ATCSCC Flight Delay Information – Northeastern States". Washington: Federal Aviation Administration. Diarkibkan daripada yang asal pada March 21, 2021. Dicapai pada November 17, 2014.
  89. ^ "Airports Regional & District/Development Offices". faa.gov. Diarkibkan daripada yang asal pada November 21, 2014. Dicapai pada November 17, 2014.
  90. ^ "RITA Stats". Washington: U.S. Department of Transportation. November 2022. Dicapai pada February 12, 2023.
  91. ^ "CY 2021 Commercial Service Airports, Rank Order" (PDF). Federal Aviation Administration. September 16, 2022. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada February 3, 2023. Dicapai pada February 3, 2023.
  92. ^ "BBC Four - Citizen Jane: Battle for the City" (dalam bahasa Inggeris). London: BBC. Dicapai pada February 13, 2023.
  93. ^ Cudahy, Brian J. (1972). Change at Park Street Under; the story of Boston's subways. Brattleboro, Vt.: S. Greene Press. ISBN 978-0-8289-0173-4.
  94. ^ "Bronx River Parkway". Nycroads.com. Dicapai pada February 13, 2023.
  95. ^ "EAST DRIVE LINK OPENS; Southbound Lanes Ready Today From 92d to 122d Streets". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). October 31, 1936. ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  96. ^ a b Flint, Anthony (2009). Wrestling with Moses: how Jane Jacobs took on New York's master builder and transformed the American city. New York: Random House. ISBN 978-1-4000-6674-2.
  97. ^ Levine, Richard (January 6, 1989). "Highway's Demise: Nightmare for Drivers". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  98. ^ Clark, George Larkin (1914). A History of Connecticut: Its People and Institutions (dalam bahasa Inggeris). G.P. Putnam's Sons. ISBN 978-0-7222-4982-6.
  99. ^ Prussia, Mailing Address: Washington-Rochambeau National Historic Trail 1400 North Outer Line Drive King of; Us, PA 19406 Phone: 610-783-1006 Washington-Rochambeau National Historic Trail Contact. "Washington-Rochambeau Revolutionary Route National Historic Trail (U.S. National Park Service)". Nps.gov (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 13, 2023.
  100. ^ Maag, Christopher (November 3, 2008). "Hints of Comeback for Nation's First Superhighway". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  101. ^ Military enterprise and technological change: perspectives on the American experience. Merritt Roe Smith. Cambridge, Mass.: MIT Press. 1985. ISBN 0-262-19239-X. OCLC 11676079.CS1 maint: others (link)
  102. ^ Van Oss, Salomon Frederik (1893). American railroads and British investors. University of California Libraries. London, E. Wilson & Co.
  103. ^ "Poughkeepsie-Highland Bridge Historical Marker". Hmdb.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 13, 2023.
  104. ^ "Delaware River bridge, April 18, 1896". Lewisburg Chronicle. April 18, 1896. m/s. 1. Dicapai pada February 13, 2023.
  105. ^ "TROLLEY TUNNEL OPEN TO JERSEY; President Turns On Power for First Official Train Between This City and Hoboken. REGULAR SERVICE STARTS Passenger Trains Between the Two Cities Begin Running at Midnight. EXERCISES OVER THE RIVER Govs. Hughes and Fort Make Congratulatory Addresses – Dinner at Sherry's in the Evening". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). February 26, 1908. ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  106. ^ "GREAT CROWD TREKS INTO HOLLAND TUBES AFTER GALA OPENING; Thousands Pour In as Coolidge on Yacht Turns Switch With Golden Key. AUTOS START AT MIDNIGHT Hundreds of Honking Cars Rush Through Tunnels From New York and Jersey Sides. OFFICIALS HAIL THE EVENT Governor Smith, Governor Moore, Edwards, Edge and Others Extol Engineering Triumph. Impressive Ceremonies in Two States Mark Opening of Holland Tunnel SCENES AT THE OPENING OF THE HOLLAND TUNNEL UNDER THE HUDSON". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). November 13, 1927. ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  107. ^ Patton, Phil (October 9, 2008). "A 100-Year-Old Dream: A Road Just for Cars". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  108. ^ "FDR Drive". Nycroads.com. Dicapai pada February 13, 2023.
  109. ^ Straub, Peter (1999). Mister X: a novel (ed. 1). New York: Random House. ISBN 0-679-40138-5. OCLC 40150621.
  110. ^ Huxtable, Ada Louise (May 5, 1963). "ARCHITECTURE: HOW TO KILL A CITY; Ours Is an Impoverished Society That Cannot Pay for the Amenities Joker Impotent Authority Radical-Picturesque For the Worse". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  111. ^ Inquirer, Patrick Glennon, For the (February 22, 2018). "How Chinatown rallied when development threatened to divide the neighborhood | Philly History". inquirer.com (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 13, 2023.
  112. ^ "Boston's 'Big Dig' opens to public". NBC News (dalam bahasa Inggeris). December 21, 2003. Dicapai pada February 13, 2023.
  113. ^ "TENANT RELOCATION PART OF ROAD PLAN; Estimate Board Approves Conditionally Aid to Those WhoseHouses Will Be Razed". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). February 1, 1946. ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  114. ^ a b Caro, Robert A. (1975). The power broker: Robert Moses and the fall of New York. New York: Vintage Books. ISBN 0-394-72024-5. OCLC 1631862.
  115. ^ "Inner Belt Expressway (I-695 and I-95)". Bostonroads.com. Dicapai pada February 13, 2023.
  116. ^ "PUBLIC TRANSPORTATION RIDERSHIP REPORT Third Quarter 2022" (PDF). American Public Transportation Association. November 22, 2022. Dicapai pada February 13, 2023.
  117. ^ "Governor seeks to take control of Big Dig inspections - Boston.com". March 11, 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada March 11, 2007. Dicapai pada February 13, 2023.
  118. ^ Office, Photo Courtesy of Governor's (December 20, 2019). "Sheridan Expressway's removal project is completed – Bronx Times". Bxtimes.com (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada February 13, 2023.
  119. ^ Popovich, Nadja; Williams, Josh; Lu, Denise (May 27, 2021). "Can Removing Highways Fix America's Cities?". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada February 13, 2023.
  120. ^ Zelinsky, Wilbur (December 1955). "Some Problems in the Distribution of Generic Terms in the Place-Names of the Northeastern United States". Annals of the Association of American Geographers. 45 (4): 319. doi:10.1111/j.1467-8306.1955.tb01491.x.
  121. ^ "Northeast Region – History & Culture". Diarkibkan daripada yang asal pada July 22, 2013. Dicapai pada July 20, 2013.
  122. ^ "Religious Identity: States Differ Widely". August 7, 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada September 15, 2017. Dicapai pada September 25, 2013.
  123. ^ Twenge, Jean M. (2015). "Generational and Time Period Differences in American Adolescents' Religious Orientation, 1966–2014". PLOS ONE. 10 (5): e0121454. Bibcode:2015PLoSO..1021454T. doi:10.1371/journal.pone.0121454. PMC 4427319. PMID 25962174.
  124. ^ "All Cities Are Not Created Equal". Diarkibkan daripada yang asal pada September 29, 2013. Dicapai pada September 25, 2013.
  125. ^ "The Northeast Region". Diarkibkan daripada yang asal pada September 29, 2013. Dicapai pada September 25, 2013.
  126. ^ Kirsch, George B.; Othello Harris; Claire Elaine Nolte, penyunting (2000). Encyclopedia of Ethnicity and Sports in the United States. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-29911-0.
  127. ^ "State of the States: Political Party Affiliation". January 28, 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada September 27, 2013. Dicapai pada September 25, 2013.
  128. ^ Reiter, Howard L. & Jeffrey M. Stonecash (2011). Counter Realignment: Political Change in the Northeastern United States. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49313-0.
  129. ^ "Historical Election Results". U.S. National Archives and Records Administration. May 20, 2019. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2017. Dicapai pada September 6, 2017.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Amerika_Syarikat_Timur_Laut&oldid=6246944"