Pergi ke kandungan

Liga Schmalkaldic

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Perjanjian tentera Liga Schmalkaldic, dilanjutkan pada 1536

Liga Schmalkaldic (English: /ʃmɔːlˈkɔːldɪk/, Jerman: Schmalkaldischer Bund, Latin Pertengahan: Foedus Smalcaldicum atau Liga Smalcaldica) ialah pakatan tentera putera-putera Lutheran dalam Empayar Rom Suci pada pertengahan abad ke-16. Ia menerima namanya dari bandar Schmalkalden, yang terletak di Thuringia moden.

Walaupun dicipta untuk motif keagamaan sejurus selepas permulaan Reformasi, ahli-ahlinya kemudiannya mempunyai niat bahawa Liga akan menggantikan Empayar Rom Suci sebagai tumpuan kesetiaan politik mereka. [1]

Walaupun ia bukan perikatan pertama seumpamanya, tidak seperti pembentukan sebelumnya, seperti Liga Torgau, Liga Schmalkaldic mempunyai tentera yang besar untuk mempertahankan kepentingan politik dan agamanya.

Perang Schmalkaldic[sunting | sunting sumber]

Charles V, bertakhta atas musuhnya yang tewas (dari kiri): Suleiman the Magnificent, Pope Clement VII, Francis I, Duke of Cleves, Landgrave of Hesse, dan Duke of Saxony . Giulio Clovio, pertengahan abad ke-16.

Selepas Charles berdamai dengan Francis, dia menumpukan perhatian untuk menindas penentangan Protestan dalam empayarnya. Dari 1546 hingga 1547, dalam apa yang dikenali sebagai Perang Schmalkaldic, Charles dan sekutunya bertempur dengan Liga untuk merebut wilayah Ernestine Saxony dan Albertine Saxony . Walaupun pasukan tentera Liga mungkin lebih hebat, para pemimpinnya tidak cekap dan tidak dapat bersetuju dengan sebarang rancangan pertempuran yang pasti. [2] Walaupun fakta bahawa Pope Paul III menarik balik tenteranya dari pasukan Imperial dan mengurangkan separuh subsidinya, pada 24 April 1547, pasukan empayar yang dikumpulkan oleh Charles menghalau pasukan Liga di Pertempuran Mühlberg, menawan ramai pemimpin, termasuk, terutamanya, Johann. Frederick the Magnanimous. Philip dari Hesse cuba berunding, tetapi maharaja enggan, dan Philip menyerah pada bulan Mei. [3] Secara teori, ini bermakna bahawa penduduk di tiga puluh bandar yang berbeza telah dikembalikan kepada agama Katolik, tetapi itu tidak berlaku. [1] Pertempuran berkesan memenangi perang untuk Charles; hanya dua bandar yang terus menentang. Ramai putera raja dan pembaharu utama, seperti Martin Bucer, melarikan diri ke England, di mana mereka secara langsung mempengaruhi Reformasi Inggeris .

Kesudahannya[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 1548, Charles yang menang memaksa Liga Schmalkaldic bersetuju dengan syarat-syarat yang ditetapkan dalam Interim Augsburg . Walau bagaimanapun, menjelang 1550-an, Protestantisme telah bertapak terlalu kukuh di Eropah Tengah untuk diakhiri dengan kekerasan.

Kemenangan kecil Protestan pada tahun 1552 memaksa Charles melarikan diri melintasi Alps untuk mengelakkan penangkapan; pewaris Ferdinand (Raja Rom) menandatangani Peace of Passau, yang memberikan beberapa kebebasan kepada Protestan dan menamatkan semua harapan Charles untuk perpaduan agama dalam empayarnya.

Tiga tahun kemudian, Peace of Augsburg memberikan status rasmi Lutheranisme dalam Empayar Rom Suci dan membenarkan putera raja memilih agama rasmi dalam domain yang mereka kuasai, mengikut prinsip Cuius regio, eius religio .

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Liga Protestan lain:
    • Liga Torgau (1526–1531), liga terawal putera-putera Protestan menentang Liga Katolik Dessau, digantikan oleh Liga Schmalkaldic
    • Kesatuan Protestan (1608–1621), sebuah liga negara Protestan menentang Liga Katolik
    • Liga Heilbronn (1633–1648), liga negara-negara Jerman Protestan barat dan selatan di bawah bimbingan Sweden dan Perancis

Nota[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b Merriman, John (1996), A History of Modern Europe, Volume One, p. 110.
  2. ^ Smith, Henry Preserved. The Age of the Reformation. p. 127.
  3. ^ Carroll, Warren. "A History of Christendom", Vol. IV., p.199-200.

Bibliografi[sunting | sunting sumber]

  • Acton, John Emerich Edward Dalberg; Ernest Alfred Benians; Adolphus William Ward; George Walter Prothero (1904). The Cambridge Modern History. New York: Macmillan.
  • Kagan, Donald; Ozment, Steven; Turner, Frank M. (2002). The Western Heritage: Since 1300 (ed. 8th). New York: Prentice Hall. ISBN 0-13-182883-5.
  • Merriman, John (1996). A History of Modern Europe, Volume One: From the Renaissance to the Age of Napoleon (ed. 1st). New York: W.W. Norton. ISBN 0-393-96888-X.
  • Palmer, R. R.; Colton, Joel (1994). A History of the Modern World (ed. 8th). McGraw-Hill. ISBN 0-07-040826-2.
  • Smith, Henry Preserved (1920). The Age of the Reformation. New York: Henry Holt.
  • Tracy, James D. (2002). Charles V: Impresario of War. Cambridge University Press. ISBN 0-521-81431-6.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Liga_Schmalkaldic&oldid=6238352"