tangis

tangis (ejaan Jawi کرجا‎)

1. Mengeluarkan air mata, biasanya sebagai tanda sesuatu emonsi.

Daripada bahasa Melayik Purba *taŋis, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *taŋis, daripada bahasa Austronesia Purba *Caŋis.

• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /taŋes/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /taŋɪs/
• Rima: -aŋes, -ŋes, -es
• Rima: -ŋis, -is

• "tangis" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

tangis

1. tangis

tangis

1. Mengeluarkan air mata, biasanya sebagai tanda sesuatu emonsi.

Daripada bahasa Melayik Purba *taŋis, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *taŋis, daripada bahasa Austronesia Purba *Caŋis.

• Penyempangan: ta‧ngis
• AFA^(kekunci): /ˈtaŋis/, [ˈt̪a.ŋɪs]

• “tangis” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.