Oscars 1952

De Oscars 1952 sünd an’n 20. März 1952 in’t RKO Pantages Theatre in Los Angeles vergeven worrn. Dat weer de 24. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1951 – ehrt worrn sünd. Disse Vergaav weer vun Danny Kaye modereert.

De spoodrieksten Filmen dat Johr weern An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris) un A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne), de beid in söss Kategorien wunnen hebbt. Mit ölven Nomineren weer A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht) de Film, de an’n fakensten vörslahn weer.

Arthur Freed för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Anatole Litvak un Frank McCarthy för Decision Before Dawn (dt.: Entscheidung vor Morgengrauen)

George Stevens för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Sam Zimbalist för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Charles K. Feldman för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

George Stevens för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

John Huston för The African Queen (dt.: African Queen)

Vincente Minnelli för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

William Wyler för Detective Story (dt.: Polizeirevier 21)

Elia Kazan för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Humphrey Bogart för The African Queen (dt.: African Queen)

Arthur Kennedy för Bright Victory (dt.: Sieg über das Dunkel)

Fredric March för Death of a Salesman (dt.: Der Tod eines Handlungsreisenden)

Montgomery Clift för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Marlon Brando för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Vivien Leigh för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Katharine Hepburn för The African Queen (dt.: African Queen)

Jane Wyman för The Blue Veil (dt.: Das Herz einer Mutter)

Eleanor Parker för Detective Story (dt.: Polizeirevier 21)

Shelley Winters för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Karl Malden för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Gig Young för Come Fill the Cup

Kevin McCarthy för Death of a Salesman (dt.: Der Tod eines Handlungsreisenden)

Leo Glenn för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Peter Ustinov för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Kim Hunter för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Joan Blondell för The Blue Veil (dt.: Das Herz einer Mutter)

Mildred Dunnock för Death of a Salesman (dt.: Der Tod eines Handlungsreisenden)

Lee Grant för Detective Story (dt.: Polizeirevier 21)

Thelma Ritter för The Mating Season (dt.: SOS – Zwei Schwiegermütter)

Alan Jay Lerner för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Billy Wilder, Lesser Samuels un Walter Newman för Ace in the Hole (dt.: Reporter des Satans)

Philip Dunne för David and Bathsheba (dt.: David und Bathseba)

Robert Pirosh för Go for Broke!

Clarence Greene un Russell Rouse för The Well (dt.: Stadt in Aufruhr)

Paul Dehn un James Bernard för Seven Days to Noon (dt.: Eine Stadt hält den Atem an)

Budd Boetticher un Ray Nazarro för Bullfighter and the Lady

Oscar Millard för The Frogmen (dt.: Froschmänner)

Robert Riskin un Liam O’Brien för Here Comes the Groom (dt.: Hochzeitsparade)

Alfred Hayes un Stewart Stern för Teresa (dt.: Teresa – Die Geschichte einer Braut)

Michael Wilson un Harry Brown för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

James Agee un John Huston för The African Queen (dt.: African Queen)

Philip Yordan un Robert Wyler för Detective Story (dt.: Polizeirevier 21)

Jacques Natanson un Max Ophüls för La Ronde (dt.: Der Reigen)

Tennessee Williams för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

William C. Mellor för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Franz Planer för Death of a Salesman (dt.: Der Tod eines Handlungsreisenden)

Norbert Brodine för The Frogmen (dt.: Froschmänner)

Robert Burks för Strangers on a Train (dt.: Der Fremde im Zug)

Harry Stradling Sr. för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Alfred Gilks un John Alton för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Leon Shamroy för David and Bathsheba (dt.: David und Bathseba)

Robert Surtees un William V. Skall för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Charles Rosher för Show Boat (dt.: Mississippi-Melodie)

John F. Seitz un W. Howard Greene för When Worlds Collide (dt.: Der jüngste Tag)

Richard Day un George James Hopkins för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Lyle R. Wheeler, Leland Fuller, Thomas Little un Fred J. Rode för Fourteen Hours (dt.: Vierzehn Stunden)

Lyle R. Wheeler, John DeCuir, Thomas Little un Paul S. Fox för The House on Telegraph Hill

Jean d’Eaubonne för La Ronde (dt.: Der Reigen)

Cedric Gibbons, Paul Groesse, Edwin B. Willis un Jack D. Moore för Too Young to Kiss (dt.: Zu jung zum Küssen)

Cedric Gibbons, E. Preston Ames, Edwin B. Willis un F. Keogh Gleason för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Lyle R. Wheeler, George W. Davis, Thomas Little un Paul S. Fox för David and Bathsheba (dt.: David und Bathseba)

Lyle R. Wheeler, Leland Fuller, Joseph C. Wright, Thomas Little un Walter M. Scott för On the Riviera (dt.: An der Riviera)

William A. Horning, Cedric Gibbons, Edward C. Carfagno un Hugh Hunt för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Hein Heckroth för The Tales of Hoffmann (dt.: Hoffmanns Erzählungen)

Edith Head för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Walter Plunkett un Gile Steele för Kind Lady

Charles Le Maire un Renié för The Model and the Marriage Broker

Edward Stevenson un Margaret Furse för The Mudlark (dt.: Der Dreckspatz und die Königin)

Lucinda Ballard för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Orry-Kelly, Walter Plunkett un Irene Sharaff för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Charles Le Maire un Edward Stevenson för David and Bathsheba (dt.: David und Bathseba)

Helen Rose un Gile Steele för The Great Caruso (dt.: Der große Caruso)

Herschel McCoy för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Hein Heckroth för The Tales of Hoffmann (dt.: Hoffmanns Erzählungen)

Douglas Shearer för The Great Caruso (dt.: Der große Caruso)

John Aalberg för Two Tickets to Broadway (dt.: Drei Frauen erobern New York)

Gordon Sawyer för I Want You (dt.: Im Sturm der Zeit)

Leslie I. Carey för Bright Victory (dt.: Sieg über das Dunkel)

Nathan Levinson för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

William Hornbeck för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Adrienne Fazan för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Chester Schaeffer för The Well (dt.: Stadt in Aufruhr)

Dorothy Spencer för Decision Before Dawn (dt.: Entscheidung vor Morgengrauen)

Ralph E. Winters för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Paramount Pictures för When Worlds Collide (dt.: Der jüngste Tag)

Franz Waxman för A Place in the Sun (dt.: Ein Platz an der Sonne)

Alfred Newman för David and Bathsheba (dt.: David und Bathseba)

Alex North för Death of a Salesman (dt.: Der Tod eines Handlungsreisenden)

Miklós Rózsa för Quo Vadis (dt.: Quo Vadis?)

Alex North för A Streetcar Named Desire (dt.: Endstation Sehnsucht)

Johnny Green un Saul Chaplin för An American in Paris (dt.: Ein Amerikaner in Paris)

Oliver Wallace för Alice in Wonderland (dt.: Alice im Wunderland)

Peter Herman Adler un Johnny Green för The Great Caruso (dt.: Der große Caruso)

Alfred Newman för On the Riviera (dt.: An der Riviera)

Adolph Deutsch un Conrad Salinger för Show Boat (dt.: Mississippi-Melodie)

„In the Cool, Cool, Cool of the Evening“ (Hoagy Carmichael un Johnny Mercer) ut Here Comes the Groom (dt.: Hochzeitsparade)

„A Kiss to Build a Dream On“ (Bert Kalmar, Harry Ruby un Oscar Hammerstein II) ut The Strip (dt.: Tödliches Pflaster Sunset Strip)

„Never“ (Lionel Newman un Eliot Daniel) ut Golden Girl

„Too Late Now“ (Burton Lane un Alan J. Lerner) ut Royal Wedding (dt.: Königliche Hochzeit)

„Wonder Why“ (Nicholas Brodszky un Sammy Cahn) ut Rich, Young and Pretty (dt.: Hübsch, jung und verliebt)

Fred Quimby för The Two Mouseketeers (dt.: Der liebe Tom verliert den Kopf)

Walt Disney för Lambert the Sheepish Lion

Stephen Bosustow för Rooty Toot Toot

Robert Youngson för World of Kids

Jack Eaton för Ridin’ the Rails

Robert G. Leffingwell för The Story of Time

Walt Disney för Nature’s Half Acre (dt.: Erde, die große Unbekannte)

Les Films du Compass för Balzac

Tom Mead för Danger Under the Sea

Fred Zinnemann för Benyi

Owen Crump för One Who Came Back

Gordon Hollingshead för The Seeing Eye

Thor Heyerdahl för Kon-Tiki

Crane Wilbur för I Was a Communist for the F. B. I.

Akira Kurosawa för Rashōmon (dt.: Rashomon – Das Lustwäldchen)

Ehrenoscar	Gene Kelly
Irving G. Thalberg Memorial Award	Arthur Freed
Pries för Wetenschop un Entwickeln	Gordon Jennings, S. L. Stancliffe
	Olin L. Dupy
Pries för Technische Verdeensten	Richard M. Haff, Frank P. Herrnfeld, Garland C. Misener
	Fred Ponedel, Ralph Ayres, George Brown
	Glen Robinson
	Jack Gaylord
	Carlos Rivas

• De 24. Oscarvergaav in de IMDb
• Oscarvergaav in de Academy Awards Database