orator
- ora·tor
- van het Latijnse orator (redenaar)
- Naamwoord van handeling van oreren met het achtervoegsel -ator
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | orator | oratoren orators |
| verkleinwoord | oratortje | oratortjes |
de orator m
- Het woord orator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "orator" herkend door:
| 77 % | van de Nederlanders; |
| 74 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| orator | orators |
orator
ōrātor m
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | ōrātor | ōrātōrēs |
| genitief | ōrātōris | ōrātōrum |
| datief | ōrātōrī | ōrātōribus |
| accusatief | ōrātōrem | ōrātōrēs |
| vocatief | ōrātor | ōrātōrēs |
| ablatief | ōrātōre | ōrātōribus |