Naar inhoud springen

Chaco (provincie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chaco
Provincie in Argentinië Vlag van Argentinië
Vlag van Chaco
Vlag van Chaco
Wapen van Chaco
Wapen van Chaco
Kaart van Chaco
Kaart van Chaco
Situering
Land Vlag van Argentinië Argentinië
Coördinaten 27°ZB, 59°WL
Algemeen
Oppervlakte 99.633 km²
Inwoners
(2019)
1.192.616
(12 inw./km²)
Hoofdstad Resistencia
Politiek
Gouverneur Leandro Zdero
(sinds 2023)
Overig
Departementen 25
Tijdzone UTC−3
ISO 3166-2 AR-H
Website chaco.gov.ar
Portaal  Portaalicoon   Zuid-Amerika

Chaco is een van de 23 provincies van Argentinië, gelegen in het noorden van Argentinië. De hoofdstad is Resistencia dat aan de rivier de Paraná ligt. Aan de andere oever van de rivier ligt de stad Corrientes. De tweede grootste stad van de provincie is Presidencia Roque Sáenz Peña (vaak afgekort tot Sáenz Peña).

Chaco grenst aan de provincies Salta en Santiago del Estero in het westen en Formosa in het noorden en oosten. In het zuidoosten grenst Chaco aan de provincie Corrientes en aan Paraguay. In het zuiden ten slotte grenst Chaco aan de provincie Santa Fe. Van 1950 tot 1955 werd Chaco aangeduid met Presidente Juan Perón.

Chaco is een woord uit de Quechuataal dat jagen betekent. Dit was de oorspronkelijke voedselbron voor de oorspronkelijke inwoners ten tijde van de Conquistadores. Verschillende stammen (zoals Guaraní, Toba en Wichí) bevolkten het gebied en hadden belangrijke gemeenschappen in deze provincie, maar ook in de provincie Formosa.

In de 17e eeuw werd de stad San Fernando del Río Negro opgericht, een missiepost van de Jezuïeten opgericht. Deze stad ligt op de plek waar later Resistencia werd gesticht. Eind 18e eeuw was San Fernando del Río Negro weer verlaten.

Aan het einde van de 19e eeuw waren er een aantal confrontaties tussen Argentinië en Paraguay over het gebied wat bekendstaat als de Gran Chaco. De plaats San Fernando del Río Negro werd opnieuw gesticht (ditmaal als een militaire buitenpost) en omgedoopt tot Resistencia in 1876.

De huidige internationale scheiding van de Gran Chaco dateert van 1884, maar de huidige bestuurlijke indeling van het Argentijns deel van de Gran Chaco bestaat sinds 1951 toen de provincie Formosa werd afgesplitst van Chaco om als zelfstandige provincie verder te gaan.

Tussen het einde van de 19e en de eerste decennia van de 20e eeuw, kwamen vele immigranten naar de provincie, waaronder veel Mennonieten uit Rusland, Duitsland en Canada. De mennonieten en andere immigranten slaagden erin de moeilijke omstandigheden van de Gran Chaco te verslaan en er een bloeiend landbouwgebied ervan te maken, bekend om de productie van melk en vlees. Dit alles ten koste van de lokale fauna en flora.

Geografie en klimaat

[bewerken | brontekst bewerken]

De provincie ligt in op de vlakten van Gran Chaco, dit gebied staat ook bekend als de Groene Hel vanwege de extreme weersomstandigheden. De frequent voorkomende droogte zorgt voor woestijngebieden in de omgeving, terwijl slagregens en minder vaak voorkomende overstromingen in bepaalde delen zorgen voor een vegetatie die lijkt op het regenwoud.

Verschillen in de vegetatie tonen de ongelijke verdeling van de neerslag aan: een dicht, droog bos ligt in het westen van de provincie en jaarlijks valt hier gemiddeld 600 mm neerslag, terwijl in een bosgebied dat bekendstaat als Selva Chaqueña jaarlijks ca. 1100 mm neerslag ontvangt. Deze jungle kent geen droog seizoen.

In het gebied leven diersoorten zoals kaaimannen, apen, tarantulas, wilde zwijnen, jaguars, gordeldieren, anacondas, ratelslangen en andere giftige slangsoorten.

Infrastructuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Belangrijke snelwegen in Chaco zijn:

  • Snelweg 11 van de provincie Santa Fé via Resistencia naar de provincie Formosa;
  • Snelweg 16 dwars door Paraná van Correntes via Resistencia en Presidencia Roque Sáenz Peña naar de provincie Santiago del Estero
  • Snelweg 89 van Avia Terai via Charata naar Quimili in de provincie Santiago del Estero.

Resistencia heeft een eigen vliegveld.

Economische ontwikkeling in Chaco is gekoppeld aan de hout- en katoenproductie, welke ongeveer 60% van de nationale productie is.

De landbouw is vooral geconcentreerd op gewassen zoals soja, sorghum en maïs. Suikerriet, rijst en tabak worden vooral in het zuiden van de provincie verbouwd, maar in geringere mate. Vee bestaat uit een kruising tussen Argentijnse koeien en zeboe, die beter zijn aangepast aan hoge temperaturen, grastekorten en af en toe een overstroming.

De industrie concentreert zich veelal op textiel, bedrijven van oliemolens en de productie van steenkool. In geringere mate worden suiker, alcohol en papier gemaakt (allen van suikerriet).

Hoewel de provincie een Nationaal park kent, het Nationaal park Chaco, is de toeristenindustrie niet erg ontwikkeld in de provincie.

Bestuurlijke indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

De provincie wordt bestuurlijk ingedeeld in 25 departementen (Spaans: departamentos), waarvan het recentste (genaamd departamento Dos de Abril) werd opgericht in 1992. De grootste departementen (Almirante Brown, General Güemes en Libertador General San Martín) vormen ca. 50% van het totale oppervlak van de provincie. Een departement wordt verder onderverdeeld in gemeenten. De gemeenten worden gegroepeerd in drie categorieën.

Bestuurlijke indeling van de provincie Chaco en haar hoofdstad
Departementen van de provincie Chaco
Nr. Departement Hoofdplaats Inwoners Oppervlakte
1 Almirante Brown Pampa del Infierno 37.851 17.276 km²
2 Bermejo La Leonesa 28.144 2.562 km²
3 Chacabuco Charata 34.598 1.378 km²
4 Comandante Fernández Presidencia Roque Sáenz Peña 101.960 1.500 km²
5 Doce de Octubre General Pinedo 23.222 2.576 km²
6 Dos de Abril Hermoso Campo 8.319 1.594 km²
7 Fray Justo Santa María de Oro Santa Sylvina 10.653 2.205 km²
8 General Belgrano Corzuela 12.807 1.218 km²
9 General Donovan Makallé 15.096 1.487 km²
10 General Güemes Juan José Castelli 68.525 25.487 km²
11 Independencia Campo Largo 21.996 1.871 km²
12 Libertad Puerto Tirol 13.807 1.088 km²
13 Libertador General San Martín General José de San Martín 65.686 7.800 km²
14 Maipú Tres Isletas 26.416 2.855 km²
15 Mayor Luis Jorge Fontana Villa Ángela 59.965 3.708 km²
16 Nueve de Julio Las Breñas 30.258 2.097 km²
17 O'Higgins San Bernardo 21.579 1.580 km²
18 Presidencia de la Plaza Presidencia de la Plaza 13.956 2.284 km²
19 Primero de Mayo Margarita Belén 14.279 1.864 km²
20 Quitilipi Quitilipi 32.642 1.545 km²
21 San Fernando Resistencia 416.140 3.489 km²
22 San Lorenzo Villa Berthet 16.062 2.135 km²
23 Sargento Cabral Colonia Elisa 18.793 1.651 km²
24 Tapenagá Charadai 4.059 6.025 km²
25 Veinticinco de Mayo Machagai 32.793 2.358 km²
Zie de categorie Chaco Province van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.