Naar inhoud springen

Helen Kelesi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Helen Kelesi
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Hurricane Helen[1]
Nationaliteit Vlag van Canada Canada
Geboorteplaats Victoria
Geboortedatum 15 november 1969
Woonplaats Richmond Hill[2]
Lengte 1,65 m[1]
Gewicht 62 kg[1]
Profdebuut 1985[3]
Met pensioen september 1994
Totaal prijzengeld 905.972 US dollar
Coach Milan Kelesi
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 263–182
Titels 2 WTA, 3 ITF[4]
Hoogste positie 13e (20 november 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1990)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1988, 1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1986, 1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 81–109
Titels 2 WTA, 0 ITF[4]
Hoogste positie 26e (22 april 1991)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1987, 1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1990, 1991)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–4
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1986, 1987)
Laatst bijgewerkt op: 9 juli 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Helen Mersi Kelesi[3] (Victoria, 15 november 1969)[2] is een tennisspeelster uit Canada.

Kelesi begon op driejarige leeftijd met tennis – haar beide ouders, immigranten uit Tsjecho-Slowakije, speelden tennis.[5]

Op dertienjarige leeftijd werd Kelesi nationaal kampioen bij de junioren, en won zij het Taipei International Junior Open. Ook bereikte zij in 1985 de halve finale bij de meisjes op Roland Garros en Wimbledon.[6] Hiermee stootte zij door naar de derde plek van de juniorenranglijst van de ITF.[3]

Op de zomerspelen van 1988 in Seoel nam zij voor Canada deel aan het enkelspel.[1]

Tussen 1986 en 1994 speelde Kelesi 25 keer voor Canada op de Fed Cup.[7] Zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 15–10.

In 1994 moest zij het US Open in de eerste ronde opgeven vanwege hoofdpijn – een jaar later werd zij geopereerd aan een hersentumor.[3]

In 2002 werd Kelesi toegevoegd aan de Canadese Tennis Hall of Fame.[3] In 2008 werd zij toegevoegd aan de British Columbia Sports Hall of Fame.[8]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1985 48
1986 39 133
1987 32 101
1988 19 66
1989 13 91
1990 25 30
1991 29 99
1992 128 344
1993 49 690
1994 124
1997 763
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1986-10-19 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Argentinië Bettina Fulco 6-2, 6-2
2. 1988-05-01 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Italië Laura Garrone 6-1, 6-0
verloren finales
1. 1985-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Monticello hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter 6-4, 3-6, 2-6
2. 1988-05-08 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini 1-6, 7-6, 1-6
3. 1988-08-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter 2-6, 2-6
4. 1989-04-30 Vlag van Spanje WTA Barcelona gravel Vlag van Spanje Arantxa Sánchez 2-6, 7-5, 1-6
5. 1989-11-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville hardcourt (i) Vlag van Sovjet-Unie Leila Meschi 2-6, 3-6
6. 1990-05-27 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Oostenrijk Barbara Paulus 6-2, 5-7, 6-7
7. 1991-05-26 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Zwitserland Manuela Maleeva 3-6, 6-3, 3-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1990-05-13 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Monica Seles Vlag van Italië Laura Garrone
Vlag van Italië Laura Golarsa
6-3, 6-4
2. 1990-10-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Verenigde Staten Ronni Reis
6-4, 6-2
verloren finales
1. 1988-05-01 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Italië Laura Garrone Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Andrea Betzner
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Porwik
1-6, 2-6
2. 1988-08-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Bartlett Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
6-4, 6-7, 1-6
3. 1990-08-05 Vlag van Canada WTA Montreal hardcourt Vlag van Italië Raffaella Reggi Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen
Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini
6-3, 2-6, 2-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 3R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 4R KF KF 2R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 3R 2R 1R 2R 2R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1987 1988 1989 1990 1991 1992
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R KF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1986 1987 1988
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open
[bewerken | brontekst bewerken]