-e-

• IPA: /ə/

• -e·-

-e-

1. een affix zonder eigen betekenis dat tussen twee delen van een samenstelling geplaatst wordt. Hierdoor worden de twee delen van een woord op toepasselijke wijze met elkaar verbonden

   • Koningin + dag → koninginnedag. 

2. idem tussen een naamwoord en een achtervoegsel

   • Acht + -loos → achteloos. 

Dit affix wordt tussenklank of tussenletter genoemd, zelden tussen-e,^[1][2][3] of interfix^[4].

1. -en-

-e-

1. -e-

   «bach + e + lîn → bächelîn (met umlaut 'ä'»

   beekje

• IPA: /ə/

-e-

1. -e-

   «last + bil → lastebil»

   vrachtauto, vrachtwagen

• IPA: /ə/

-e-

1. -e-

   «last + bil → lastebil»

   vrachtauto, vrachtwagen