element

• Geluid:  element    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌeləˈmɛnt / (3 lettergrepen)

• ele·ment

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘hoofdstof, eenheid’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
• Afgeleid van de eerste drie letters van het Romeinse alfabet: L-M-N. ^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	element	elementen
verkleinwoord	elementje	elementjes

het element o

1. (scheikunde) de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
2. (wiskunde) een onderdeel van een verzameling
3. een lastig individu
4. (natuurkunde) omzetter van bijv. trillingen in elektriciteit of elektriciteit in warmte etc. in het bijzonder:
5. (natuurkunde) voorwerp waarin elektriciteit wordt opgewekt
6. (in de oudheid) elk van de vier fundamentele bestanddelen van de wereld: water, lucht, aarde of vuur

• [1] chemisch element, atoomsoort

• [1] atoomnummer
• [4] converter, transducer, omvormer
• [5] batterij, accu

• elementair

• in je element zijn

•  Hij leek een permanente glimlach te hebben onder zijn borstelige snor en was hier in de wildernis duidelijk in zijn element. ^[3] 

• Het woord element staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "element" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	element	elemente

• ele·ment

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
2. (wiskunde) element; een onderdeel van een verzameling
3. element; een deel van een geheel
4. element; een van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

element

1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen

• Element
• elemìnt

• IPA: /ɛlɛmɛnt/
• Geluid:  element    (hulp, bestand)

element m

1. element; een deel van een geheel
2. (verouderd) element; een groep personen

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

element m

1. element

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /ɛlɛmɛnt/
• Geluid:  element    (hulp, bestand)

• ele·ment

• Afgeleid van het Latijnse elementum

element monbezield

1. element; een van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

   «Země, vzduch, voda a oheň jsou základními elementy života.»

   Aarde, lucht, water en vuur zijn de basiselementen van het leven.

2. element; een deel van een geheel

   «Světlo je důležitý element, který ovlivňuje kvalitu snímku.»

   Licht is een belangrijk element dat de kwaliteit van een foto beïnvloedt.

3. (natuurkunde) galvanisch element, galvanische cel, voltacel, elektrochemisch element

   «Galvanický element je chemický zdroj elektrického proudu.»

   Een galvanisch element is een chemische bron van elektrische stroom.

	enkelvoud	meervoud
nominatief	element	elementy
genitief	elementu	elementů
datief	elementu	elementům
accusatief	element	elementy
vocatief	elemente	elementy
locatief	elementu	elementech
instrumentalis	elementem	elementy

1. živel monbezield, prvotní látka v
2. díl monbezield, prvek monbezield, složka v, součástka v
3. galvanický článek monbezield

• elementární
• termoelement monbezield
• zelementárnit perfectief

• elementarista mbezield
• elementaristka v
• elementárka v

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)

• ele·ment

	enkelvoud	meervoud
nominatief	element	elementler
genitief	elementin	elementlerin
datief	elemente	elementlere
accusatief	elementi	elementleri
locatief	elementte	elementlerde
ablatief	elementten	elementlerden

element

1. (scheikunde) element