iconoclasme

• Geluid:  iconoclasme    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌikonoˈklɑsmə / (5 lettergrepen)

• ico·no·clas·me

• via Frans iconoclasme, Engels iconoclasm of direct van humanistisch Latijn iconoclasmus, afgeleid van iconoclasta, "iconoclast" dat op het Oudgrieks teruggaat, in de betekenis "beeldenstorm" aangetroffen vanaf 1877 (zie vindplaats hieronder) ^{[1] [2]}

het iconoclasme o

1. (religie) religieus gemotiveerde vernietiging van de afbeeldingen van vereerde personen

   • Een 'fraai' staaltje van iconoclasme is de verwoesting door de Islamitische Staat van een kunstcollectie van wel drieduizend jaar oud. ^[3] 

   ▸ ⧖ Van daar dat zij, bij 't bespreken van 't beeldbrekend geweld, uit de woorden van ijverenden predikanten, voorgangers van den woestend hoop, uit de hefstigst geuzenliederen ook, eene soort van apologie schijnen te leveren van ' t iconoclasme in ' t algemeen.^[4]

2. (figuurlijk) uit vernieuwingsdrang vernietigende kritiek op bestaande gerespecteerde opvattingen, personen of instanties geven.

   ▸ Lu Xun onderkent al wel de gevaren van zijn denkbeelden: iconoclasme kan immers uitmonden in een nihilistisch wereldbeeld waarin überhaupt geen plaats meer is voor relevante ethische waarden.^[5]

• beeldenstorm

• iconoclast

• barbarij
• icoon

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Het woord iconoclasme staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.