janken

• Geluid:  janken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈjɑŋkə(n) / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈjɑŋkə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈjɑŋkə(n)/

• jan·ken

• In de betekenis van ‘huilen’ voor het eerst aangetroffen in 1285 ^[1]
• ^[2]

janken

1. inergatief traanvocht uitscheiden door emotie

   • Nadat hij in zijn gezicht was geslagen jankte hij wel een uur. 

• jammeren, grienen, huilen, wenen

• moesjanken, uitjanken

• gejank, janker, jankerd, jankerig

• Het woord janken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "janken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.