wit

• Geluid:  wit    (hulp, bestand)
• IPA: / wɪt / (1 lettergreep); /ʋɪt/

• wit

• [A] erfwoord, via Middelnederlands wit van Oudnederlands wit, in de betekenis van ‘kleurnaam’ aangetroffen vanaf 901 ^{[1] [2] [3]}
  • [3] omdat het middelpunt van een schietschijf traditioneel een wit gekleurd was ^{[4] [5]}
• [B] erfwoord, via Middelnederlands wit / witte van Oudnederlands witti, in de betekenis van ‘wijsheid’ aangetroffen vanaf 901 ^{[6] [7] [8]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wit	witten
verkleinwoord	witje	witjes

[A] het wit o

1. (kleur) lichtst mogelijke kleur, kleur die wordt waargenomen bij een gelijkmatige vermenging van alle zichtbare kleurtinten in het spectrum

   • Heeft u die ook in het wit? 
   • Grijs, wit en zwart zijn achromatische kleuren en dat betekent letterlijk dat dit kleuren zijn ‘zonder een echte kleur’.^[9] 

2. voorwerp of substantie met een zeer heldere, lichte kleur
3. (figuurlijk) waar je op gericht bent, wat je probeert te bereiken

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	wit	witter	witst
verbogen	witte	wittere	witste
partitief	wits	witters	-

[A] wit

1. (kleur) de kleur wit hebbend

   • Hij rijdt in een witte auto. 
   • Sneeuw is wit, doordat alle ijskristallen op elkaar zijn gestapeld, over elkaar heen gegooid en neer zijn gedwarreld.^[10] 

   ▸ De zwart verkoolde buitenkant omhulde zacht, wit vlees.^[11]

   ▸ Ik liep op een tapijt van kleine witte en roze bloemen en kon mijn geluk niet op.^[11]

2. een lichte huidskleur hebbend

   • De witte man. 

• 
  1. Een potje met deksel van wit porselein.

• [1] (intensivering) hagelwit, inwit, krijtwit, parelwit, sneeuwwit
• [1] (intensivering) krijtwit, lijkwit, spierwit

• de prins op het witte paard
  De man van iemands dromen
• een wit voetje halen
  een goede indruk bij iemand maken, zich bij iemand in de gunst werken
• witte raaf
  iets wat heel zeldzaam is
• wit wegtrekken
  verbleken van schrik
• witte woede
  verzet door werknemers in de zorg tegen bezuinigingsplannen
• zwart op wit
  schriftelijk vastgelegd (bij afspraken en toezeggingen)

• aprilletje zoet heeft ook nog weleens een witte hoed
• aprilletje zoet sneeuwt nog wel een witte hoed
• witte paarden hebben veel stro nodig
  rijke, pronkzieke vrouwen geven hoge onkosten

vervoeging van
witten

[A] wit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van witten
2. gebiedende wijs van witten

[B] het wit o

1. (verouderd) verstand
2. (verouderd) kennis
3. (verouderd) mening
4. (verouderd) karakter

• Het woord wit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[12]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

• geluid

wit

1. (kleur) wit

• IPA: /wit/

wit

1. wij twee.

enkelvoud	meervoud
wit	wits

wit

1. scherpzinnigheid, vernuft

vervoeging
onbepaalde wijs	to  wit
he/she/it	wits
verleden tijd	wit
voltooid deelwoord	wit
onvoltooid deelwoord	witting
gebiedende wijs	wit

wit

1. (verouderd) weten

• bewit
• unwitting
• witness

	enkelvoud	tweevoud	meervoud
nominatief	ik	wit	weis
accusatief	mik	ugkis	uns/unsis
genitief	meina	ugkis	unsara
datief	mis	*ugkara	uns/unsis

wit

1. wij twee (nominatief van de eerste persoon tweevoud)

• IPA: /wɪt/ (Etsbergs)

• Mogelijk een leenwoord uit het Nederlands.

wit

1. (kleur) wit

wit o

1. (kleur) wit

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	wit	-	-	-	witter	-	-	-
genitief	wits	-	-	-	witter	-	-	-
locatief	wittes	-	-	-	wittese	-	-	-
datief	witte	-	-	-	witter	-	-	-
accusatief	wit	-	-	-	witter	-	-	-

• wiet

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wit	witten
verkleinwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

• witt

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend