Przejdź do zawartości

Aggeusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aggeusz
Chaggaj
prorok
Ilustracja
Wizerunek proroka Aggeusza
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

4 lipca

Atrybuty

rulon pergaminu

Aggeusz, Chaggaj[1](hebr. Chag - święto, uroczystość[2]), (łac.) Aggaeus (od hebrajskiego חַגַּי Haggai, (gr.) Kyriakos) – jest dziesiątym z tzw. proroków mniejszych, a pierwszym z trzech działających po powrocie z niewoli babilońskiej. Autor Księgi Aggeusza.

Działał w Jerozolimie około 520 r. przed Chrystusem[3]. Pierwsze jego wystąpienie datuje się na 22 sierpnia 520 r. przed Chrystusem (Ag 1,2-1,11) ostatnie zaś na 18 grudnia tego samego roku (Ag 2,10-2,19 i Ag 2,20-2,23)[4]. Wspólnie z Zachariaszem zachęcał Żydów do odbudowy Świątyni Jerozolimskiej. Nawoływał do wiary, a niedolę ludu przypisywał karze Bożej. Księga Aggeusza nie wnosi informacji o samym autorze. W Martyrologium Rzymskim wymieniany jest razem z Ozeaszem, a jego wspomnienie obchodzone jest 4 lipca.

W ikonografii przedstawiany jest w todze a jego atrybut to rulon pergaminu wskazujący na to, że jest autorem księgi prorockiej[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wstęp do Księgi Aggeusza. [dostęp 2012-11-09].
  2. Praca zbiorowa, Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Edycja św. Pawła, Częstochowa: Edycja Św. Pawła, 2013, ISBN 978-83-7424-941-6.
  3. W pierwszym rozdziale Księgi Aggeusza jest mowa o drugim roku rządów króla Dariusza, a został on władcą w roku 521 p.n.e
  4. Dwaj prorocy, [w:] Anna Świderkówna, Rozmowy o Biblii. Narodziny Judaizmu, wyd. szóste, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2018, ISBN 978-83-012-0117-3.
  5. Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 42.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]