Przejdź do zawartości

Amantle Montsho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amantle Montsho
Ilustracja
Amantle Montsho podczas Bislett Games 2011 w Oslo
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1983
Mabudutsa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Botswana
Mistrzostwa świata
złoto Daegu 2011 bieg na 400 m
srebro Moskwa 2013 bieg na 400 m
Mistrzostwa Afryki
złoto Addis Abeba 2008 bieg na 400 m
złoto Nairobi 2010 bieg na 400 m
złoto Porto Novo 2012 bieg na 400 m
srebro Bambous 2006 bieg na 400 m
srebro Porto Novo 2012 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Nowe Delhi 2010 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
złoto Gold Coast 2018 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
brąz Gold Coast 2018 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Igrzyska afrykańskie
złoto Algier 2007 bieg na 400 m
złoto Maputo 2011 bieg na 400 m
srebro Rabat 2019 sztafeta 4 × 400 m

Amantle Montsho (ur. 4 lipca 1983 w Mabudutsie[1]) – botswańska lekkoatletka, sprinterka specjalizująca się w biegu na 400 metrów.

Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 i 2013 w biegu na 400 metrów[2][3].

Podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów 2014 wykryto w jej organizmie niedozwoloną metyloheksanaminę, przez co została ukarana dwuletnią dyskwalifikacją (do 28 sierpnia 2016)[4].

Osiągnięcia sportowe

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
6. 19 sierpnia 2008 Pekin bieg na 400 m 51,18 s + 1,56 s Wielka Brytania Christine Ohuruogu
4. 5 sierpnia 2012 Wielka Brytania Londyn bieg na 400 m 49,75 s + 0,20 s Stany Zjednoczone Sanya Richards-Ross
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
8. 18 sierpnia 2009 Niemcy Berlin bieg na 400 m 50,65 s + 1,65 s Stany Zjednoczone Sanya Richards-Ross
1. 29 sierpnia 2011 Korea Południowa Daegu bieg na 400 m 49,56 s
2. 12 sierpnia 2013 Rosja Moskwa bieg na 400 m 49,41 s + 0,00 s Wielka Brytania Christine Ohuruogu
15. 16 sierpnia 2013 Rosja Moskwa sztafeta 4 × 400 m 3:38,96 min -  Stany Zjednoczone
11. 7 sierpnia 2017 Wielka Brytania Londyn bieg na 400 m 51,28 s Stany Zjednoczone Phyllis Francis
7. 13 sierpnia 2017 Wielka Brytania Londyn sztafeta 4 × 400 m 3:28,00 s +8,98 s  Stany Zjednoczone
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 11 sierpnia 2006 Mauritius Bambous bieg na 400 m 52,68 s + 0,46 s Senegal Amy Mbacké Thiam
1. 2 maja 2008 Etiopia Addis Abeba bieg na 400 m 49,83 s
1. 29 lipca 2010 Kenia Nairobi bieg na 400 m 50,03 s
4. 1 sierpnia 2010 Kenia Nairobi sztafeta 4 × 400 m 3:37,14 min + 7,88 s  Nigeria
1. 29 czerwca 2012 Benin Porto-Novo bieg na 400 m 49,54 s
2. 1 lipca 2012 Benin Porto-Novo sztafeta 4 × 400 m 3:31,27 min + 2,50 s  Nigeria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 8 października 2010 Indie Nowe Delhi bieg na 400 m 50,10 s
6. 12 października 2010 Indie Nowe Delhi sztafeta 4 × 400 m 3:38,44 min + 10,67 s  Indie
1. 11 kwietnia 2018 Australia Gold Coast bieg na 400 m 50,15 s
3. 14 kwietnia 2018 Australia Gold Coast sztafeta 4 × 400 m 3:26,86 min + 2,86 s  Jamajka
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 20 lipca 2007 Algieria Algier bieg na 400 m 51,13 s
5. 22 lipca 2007 Algieria Algier bieg na 200 m 23,71 s + 0,50 s Nigeria Oludamola Osayomi
1. 13 września 2011 Mozambik Maputo bieg na 400 m 50,87 s
4. 15 września 2011 Mozambik Maputo sztafeta 4 × 400 m 3:38,54 min + 7,33 s  Nigeria
2. 30 sierpnia 2019 Maroko Rabat sztafeta 4 × 400 m 3:31,96 min + 1,64 s  Nigeria

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Monstho, razem z koleżankami z reprezentacji, jest także rekordzistką kraju w sztafecie 4 × 400 metrów (3:26,90 w 2017).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Amantle Montsho Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-03] (ang.).
  2. Zdobywcy diamentów w 2012 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
  3. Bruksela: szybki bieg Lewandowskiego w DL [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-09-07] (pol.).
  4. Amantle Montsho banned for doping after positive test at Glasgow 2014 [online], theguardian.com [dostęp 2015-05-05] (ang.).
  5. Robles wins in 7.45sec, more to come with better start in Doha – Liévin REPORT. iaaf.org. [dostęp 2010-03-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]